DİKENLİ YOLLAR (BXB)

2.Bölüm 🦋

Düğün başlamış ve bi sürü insan gelmişti.Ben salondan içeri girince bikac kişinin bakışlarını üstümde hissettim resmen.Gözlerim salonda babamı aradı bi süre.Saniyeler içinde buldum ve yanına doğru adımladım.Babamın yanında biri vardı ama ben tanımıyordum.Yanına gelince babam beni gördü ve gülümsedi."Ah oğlum.Bak bu benim arkadaşım Melih amcan."dedi arkadaşını göstererek."Merhaba efendim ben de Doruk.Memnun oldum."dedim.Güleryüzlü biriydi ve sevmiştim.Sonra o söze girdi."Benimde bir oğlum var.Ama burda değil şu an.Sizi tanıştırırım bi ara.İyi anlaşacağınıza eminim."dedi gülümseyerek.Bende gülümseyerek karşılık verdim.

Yaklaşık 15 dakika sonra gelinle damat çıktı ve masaya geçtiler.Nikah kıyılacaktı.Nikah masasına giderken,idam sehpasına giden bir mahkum gibi hissediyordum.Şahit sandalyesine oturdum.Ümit Besenin şarkısına çok uygun ve gerçek bir klip çıkardı bizden.Şu andan.Babama doğru kaydı gözlerim bana hüzünle bakıyordu.İyi olduğumu göstermek için o üzülmesin diye gülümsedim.Ne kadar işe yaramıştı bilinmez.Sonra Emreyle Sudeye baktım.Sude fazla mutluydu.Peki ya Emre?Neden o Sude kadar çok gülmüyordu?Emre bu evlilik için acele bir karar vermiş gibiydi.İlerde pişman olmazdı umarım.Yoksa pişman olmaya başlamış mıydı?

Nikah memuru soruyu onlara sorunca Sude cırtlak sesiyle;'Evet.'deyip gülmüştü.Emre normal bir şekilde cevap verdi sıra bize geldi.Kafamda nikah masası şarkısı çalıyordu ama soruyu idrak edip sesimin titrememesine dikkat ederek;'Evet.' diyebilmiştim.İmzalar atıldı ve resmi olarak kaybettim sevdiğim adamı.Düğünün ilerleyen saatlerinde sıkılmaya başlamıştım.Çünkü Sudenin kardeşi tip tip bana bakıyordu.Oturduğu yerden kalktı ve yanıma doğru gelmeye başladı.Görmezden geldim ama yanıma gelmişti bile."Merhaba.Doruk'tu değil mi?"diye sordu.Elimdeki içeceği yudumlarken başımı salladım onaylar şekilde.Israrla konuşmak istiyordu sanki."Şey...Bir kavalyem yok ve ablamın düğününde oturmak istemem açıkçası.Bana eşlik eder misin?"diye sordu merak ve büyük bir beklentiyle."Aslında ben pek dans etmem."dedim ama aslında çok iyi dans ederdim.Bunu beni tanıyanlar bilirdi."O yüzden sanırım kendine başka bir kavalye bulmalısın."dedim ve elimdeki içecek kadehini masaya bırakıp uzaklaştım yanından.

Düğün bir otelin salonundaydı ve salon 2. kattaydı.Busenin yanından uzaklaşınca salonun balkonuna çıktım ellerimi balkonun demirlerine koyup derince nefesler almaya başladım.Arkamdan duyduğum sesle arkama döndüm.Emre gelmişti."Burda napıyosun böyle tek başına?"dedi merakla."İçerde biraz bunaldım da nefes almak için çıktım.Sen neden Sudenin yanında değilsin?"diye sordum bende.İçerde karısı varken benim yanıma gelmesini anlayamamıştım."Seni gördüm de o yüzden geldim.Herşey yolunda mı diye?"dedi ama bir garipti sanki."Yolunda tabiki.Yolunda olmamasını gerektiren bi durum yok."dedim inanmasını umarak çünkü hiçbişey yolunda değildi."Peki hadi gel o halde.Bütün kızların gözü üstünde.Gözümden kaçtı sanma."dedi gülümseyerek.Bende zoraki bir tebessüm gönderdim ve içeri doğru yürüdük beraber.

İçeri girince babamın yanına gittim.Hala arkadaşıyla sohbet ediyordu.Yanlarında genç bi çocuk vardı.Sanırım babamın arkadaşının bahsettiği oğluydu.Babam beni görünce gülümsedi ve konuşmaya başladı."Doruk hoşgeldin oğlum.Bak bu Melih amcanın oğlu Derin."dedi.Bende gülümsedim ve elimi uzattım."Memnun oldum Derin."dedim ve bir gülümseme kazandım.Hayatımda gördüğüm en güzel gülümsemeyi gördüm desem yalan olmaz.Babamla arkadaşı yine sohbete dalmışlardı.Bizde Derinle konuştuk biraz.Aynı yaştaydık ve aynı okuldaydık.Öyleymişiz yani.Ve biz 4 yıldır hiç karşılaşmadık okulda.Uzaktan bile görmediğime eminim.

Derinle iyice sohbete dalmıştık.Sarıyordu sohbeti.Enerjisini sevmiştim.Ordan burdan konuşurken;"Ben seni görmüştüm aslında."dedi.Şaşkınlıkla baktım yüzüne.Ne zaman nasıl görmüştü ki?Ben nasıl görmemiştim.Şaşkın halimi görünce gülümsedi."Ben okula girmiştim sende yanımdan geçtin."dedi."Nasıl yani?Yanından geçtim ve seni görmedim mi?"dedim şaşkınlıkla."Evet.Sanırım o gün biraz moralin bozuktu.Suratın asıktı ve yere bakıyordun.O yüzden görmemiş olabilirsin."dedi.Şok olmuştum resmen.Derin hala anlatıyordu."Aslında o gün yanına gelmeyi çok istedim ama gelemedim.Cesaret edemedim.Okula girdim sonra içim rahat etmedi peşinden gelicektim ama seni bulamadım.Sonrada hiç göremedim.Bugün benim için güzel bi tesadüf oldu." diyerek bitirdi cümlesini ve gülümsüyordu.Tam cevap verecekken Emir geldi.Emrenin abisi."Selam Doruk nasıl gidiyor?"diye sordu biraz bıkkın bir şekilde."İyi gidiyor da senin iyi değil sanırım?"dedim sorar bi tonda."Damat abisi olmak ne kadar zormuş.Sürekli göz altındayım ve koşturup duruyorum.Anca oturdum."dedi ve Derine takıldı gözü.Bende bunu farkettim ve ikisini tanıştırdım."Bu arada arkadaşım Derin.Derin,buda Emre ah yani damadın abisi Emir."dedim kısaca tanıştırdım.Gülümseyerek memnuniyetlerini belirttiler."Neyse Dorukcum ben kalkayım da biraz arabada dinleneyim.Beni soran olursa görmedin,duymadın,bilmiyorsun anlaştık mı?"dedi ve bu hali gülme isteği uyandırdı bende.Ufak bi kıkırtı döküldü dudaklarımdan."Tamam." dedim oda gitti sonra.Bizde Derinle sohbetimize devam ettik.

Emre
Resmî olarak evlenmiştim ama garip hissediyordum.Sağ tarafa baktığımda sude çok mutlu görünüyordu.Karım olmuştu.Kocası olmuştum.Ama korkmaya başlamıştım.Ya beceremezsem ya mutlu olamazsam.Sevgili olmak evli olmak gibi değildi ki.İçim rahatlaması gerekirken huzursuz hissetmeye başlamıştım.Gözüm salonda gezinirken Doruğu gördüm.Biriyle gülerek konuşuyordu.

Doruk en yakın arkadaşım.Onu o kişiyle gülerken görünce tuhaf bi duygu oluştu.Neydi bilmiyorum.Ama Doruğun o çocukla konuşmasını istemiyordum.Belkide sahiplenici yanımdan dolayı böyle hissediyorumdur.En azından öyle olmasını umuyordum.Ben öyle Dorugun masasına bakarken birden gözlerimiz birleşti.Bi garip bakıyordu.Hemen gözlerini kaçırdı.Bende kaçırmak istesemde başarılı olamadım.Hala oraya bakıyordum.Papyon sıkmaya başlamıştı.Şu düğün bitsede gitsek diyordum içimden.Evet kendi düğünümde sıkılmıştım.Sudenin sesiyle kendime geldim.Beni dansa kalkmak için zorluyordu.Hep böyle mi olacaktı?Sude beni hep biseylere mi zorlayacaktı?Umarım böyle olmazdı.Çünkü pişman olmak istemiyordum.

İyi okumalar 🦋🦋

00:04