Anemon #FloraHelia

Bölüm 6 - Evlilik

Helia o tarafa koşarken Tyler çoktan Floranın başındaydı bile. "Nesi var?!" Diye bağırdı Helia korkuyla. Florayı yerde öylece baygın görmek... Floranın yerinde o olmalıydı! Floranın başına gelecek her kötü şeyi Helia yaşamalıydı. Ama Flora hep iyi ve mutlu olmalıydı. Floraya baktığı güllerin dikenleri bile batmamalıydı. "O iyi mi?" Diye sordu Bloom endişeyle. Tyler ise Florayı kucağına alıp onlara baktı. "Yorgun düşmüş olmalı. Bu aralar pek uyuyamadığını biliyordum. " dedi Tyler. Helia ise onlara doğru ilerledi. "Ver onu bana!" Dedi Helia sertçe. Tyler ise kaşlarını çatıp ona baktı. "Sana ne oluyor dostum?" Diye sordu Tyler. Bloom ise Heliayı kolundan tutup öfkeyle baktı. "Sana gerek yok Helia. Sevgilisi onun yanında. Biz burdayız. Biz Flora ile ilgileniriz." Dedi Bloom. Stella ise gülümseyip Miusaya döndü. "İşte sahalarda görmek istediğim Bloom." Diye fısıldadı Stella. "Lütfen kimse keyfini bozmasın ben Florayı eve götürüp yatırırım. " dedi Tyler ve cafe çıkışına doğru ilerledi. Helia peşinden gitmeye kalkınca Riven onu kolundan tutup durdurdu. "Benim Floranın yanında olmam lazım Riven!" Dedi Helia endişeyle. "Sen o hakkını bir yıl önce kaybettin Helia." Dedi Riven. Sky ise Bloom'a dönüp elini tuttu. "Bu geceyi seninle geçirmek istiyorum. Çünkü yarın gideceğim biliyorsun. Bizim eve gidelim mi? Baş başa oluruz." Dedi Sky. Bloom ise başını sallayıp gülümsemekle yetindi. Birlikte cafeden çıkıp eve gittiler. Sky kapıyı açarken Bloom sessizce eve girip etrafa baktı. Sky ise onun elini tuttu. "Gel benimle." Dedi Sky ve onunla beraber odaya doğru ilerlediler ve yatağa oturdular.

-----------------------------------------------------------

Flora gözlerini yavaşça açıp etrafa baktı ve başında bekleyen Tylera baktı. "Nerdeyim ben?" Diye sordu Flora. "Eve geldik canım. Şarkı söylerken bayıldın. Yorgun düşmüş olmalısın." Dedi Tyler. Flora ise yataktan doğrulup Tylera baktı. "Bayıldım mı?" Diye sordu Flora şaşkınlıkla. En son şarkı söylediğini hatırlıyordu ve... Ve... Mavi gözleri. Tyler ise ona dönüp yanağını okşadı. "Evet. Seni öyle yerde baygın yatarken görünce çok korktum Flora." Dedi Tyler endişeyle. Flora ise ona gülümseyip yanağını öptü. "Seni korkutmak istememiştim." Dedi masumca Flora. Tyler ise ona bakıp gülümsedi. "Biliyorum. Sen beni üzecek bir şeyi asla yapmak istemezsin." Dedi Tyler.

-----------------------------------------------------------

"Biliyorum. Sen beni üzecek bir şeyi asla yapmak istemezsin." Dedi Bloom. Sky ise ona bakıp gülümsedi. "Asla. Asla. Sen üzülürsen, bende üzülürüm. Çünkü biz biriz Bloom. İnan bana en kısa zamanda döneceğim Bloom en kısa zamanda." Dedi Sky. Bloom ise ona bakıp gülümsedi ve yanağını okşamaya başladı. Biliyordu, inanıyordu, güveniyordu. Sky ona verdiği hangi sözü tutmamıştı ki şu zamana kadar? "İnanıyorum." Dedi Bloom içtenlikle. Sky ise ona yaklaşıp dudaklarını öptü ve geri çekildi.

"Seni seviyorum Bloom."

----------------------------------------------------------

"Seni seviyorum Flora."

Flora Tylera bakıp gülümsedi. "Bende seni seviyorum Tyler." Dedi Flora ve gözlerini kapadı. Aklına düşen mavi gözlerle hızla gözlerini açtı ve karşısındaki yeşil gözlere baktı. Tyler ise Floranın elini tutup gülümsedi. "Benimle evlenir misin Flora?" Diye sordu Tyler heyecanla.

--------------------------------------------------------

"Benimle evlenir misin Bloom? Bunu sana defalarca kez sordum ama bu gece yine sormak istiyorum. Benimle evlenirsen beni çok mutlu edersin." Dedi Sky gülümseyerek. Bloom ise ona gülümseyip sıkıca sarıldı. "Evet! Benim de cevabım yine; evet. Seninle evlenirim." dedi Bloom mutlulukla geri çekildi. Sky ise Blooma yaklaştı. Bloomun ise kalbi şimdiden göğüs kafesinden çıkacakmış gibi atmaya başlamıştı. Neden her seferinde ilk gün ki gibi çarpıyordu kalbi? Neden hiç dinmiyordu heyecanı? Hala ilk gün ki gibi aşık olduğu için mi böyleydi? Sky Bloomu öpmeye başlayınca Bloom kanatlanıp uçtuğunu hissetti. Sky geri çekilip Bloomun boynunu öpmeye başlayarak Bloomu yatağa yatırdı.

---------------------------------------------------------

Flora Tylerın sorusu karşısında ona sadece gülümseyerek bakabiliyordu. Neden cevap veremiyordu? Neden daha doğrusu evet diyemiyordu? Tyler onun sevgilisiydi. Tylerı seviyordu. Ve Tyler onunla evlenmek istiyordu. Doğru olan ona evet demek değil miydi? Flora neden susuyordu? Tyler Floranın yanağını okşayıp gülümsedi. "Hemen cevap vermek zorunda değilsin." Dedi Tyler. Flora ise sadece başını sallamakla yetindi. Tyler ise Florayı öptü, daha sonra ise boynuna yöneldi.

----------------------------------------------------------

"Gitmem gerekiyor Bloom."

"Gitme demek isterdim."

"Gitme demeni isterdim."

"Kalmanı isterdim."

"Kalmak isterdim."

Bloom Sky'a sıkıca sarılıp geri çekildi. "Seni seviyorum." Dedi Bloom ağlamamak için kendini zor tutarken. "Bende seni seviyorum. Emin ol en kısa zamanda döneceğim ve döndüğümde seni Eraklyonun kraliçesi yapacağım." Dedi Sky ve ilerlemeye başladı. Bloom ise onun gidişini izledikten sonra ağlamaya başladı. Şimdiden Skyı özlemişti.

-----------------------------------------------------------

Helia ise tüm gece uyumamış koltukta öylece oturmuştu. Tüm gece aklından Floranın düşüşü ve Tylerın onu götürüşü çıkmamıştı. Şu an iyi miydi? Neden bayılmıştı? Onu görmek, yanında olmak istiyordu ama yapamıyordu. Bunlar Heliaya ağır geliyordu. "Helia sen tüm gece uyumadın mı?" Diye sordu Timmy. Helia ise Timmynin sesi ile o tarafa döndü. "Benim burada kalmama gerek yok." Dedi Helia. Evet gerek yoktu. Floranın kalbinde, hayatında yeri yoktu. Ve bu ona ağır geliyordu. Ve biliyordu... Asla Floranın hayatında yeri olamayacaktı. "Ne saçmalıyorsun sen?" Diye sordu Brandon. Helia ise hiçbir şey demeden ayağa kalktı. Riven ise öfkeyle Helianın karşısına geçti.

"Çekil önümden Riven."

"Sen buraya neden geldin?"

"Flora için."

"O zaman neden geri dönüyorsun?!"

"Flora için."

"Delirdin mi sen?! Sorun o Tyler bozuntusu mu? Aptal mısın sen?! Tylerın ortadan kalkması bir kızların büyüsüne bakar. Flora aslında seni seviyor Helia."

"Sorun Tyler değil."

"Ne o zaman?!"

"Benim bir nişanlım var!" Diye bağırdı Helia. Artık içinde taşıyamıyordu. Artık birileri ile paylaşmak, birilerinin ona destek olmasını istiyordu. Helianın dediği ile herkes susmuştu. Herkes duyduklarını hazmetmeye çalışıyordu. Helia derin nefes alıp verdi. "Ve... Ben onu bırakamam." Dedi Helia.