"I'm sorry." tanging sabi niya.
Mas lalo ako nanghina ng marinig ko ang boses niya. Sinimulan niya na ako yakapin at paulit-ulit siya humingi ng tawad.
"Cliffe." lumabas na lang sa bibig ko ang pagtawag sa kanya.
Wala akong iba ginawa kundi yakapin siya pabalik.
I missed him.
Nang bumalik na ang lakas ko, binuksan ko ang ilaw na kanina pang patay.
Bumungad ang maamo niyang muka.
Cliffe..
Hindi na ko nag dalawang isip at sinunggaban ko siya ng yakap. Niyakap niya din ako pabalik.
Nawala ang sakit na naramdaman ko ng nakita ko ulit siya. Siya lang yata ang gamot ko sa lahat ng pinagdadaanan ko.
"Hi." bati niya sakin. Tumingin naman ako sa kanya at ngumiti ng malapad. "Hello."
Hinalikan niya ko at hinalikan ko din siya ng marahas. Eto na ata ang masayang naramdaman ko ngayong araw. Ang halik ng mahal ko.
"Hmm.. cliffe."
Pinatay niya ang ilaw at inikot ako. Habang nagpapasahan kami ng laway sa pagkakahalik, pa atras naman ako ng pa atras hanggang nakarating ako sa dulo ng kama.
Dahan dahan naman niya ako hiniga.
Huminto ako at tinulak siya ng kaunti upang sagutin ang tumatawag sa telepono ko.
"Mom?" panimula ko.
Nakapatong pa din sa akin si Cliffe habang kausap ko si mommy sa kabilang linya.
"Sorene, nasaan ka na ba? Kanina pa kita inaantay. Tapos na ang meeting namin. Where are you?" sabi niya.
" Hmm.. ahh–" sinimulan na ulit ako halikan ni Cliffe sa leeg.
"Aaah.." bigla niya naman pinisil ang dibdib ko dahilan ng pagkaungol ko.
"Hello? Sorene? Ano ba nangyayari sayo? Nasaan ka ba?"
Nakalimutan ko kausap ko pala si mommy. Tangina.
" Aaahh, hmmm.. wait me there mom–"
Binaba ko agad baka ano pa ang mabanggit ko.
Tumigil si Cliffe at ngumisi sa akin.
Halatang-halata sa mga mata niya na gusto niya ko angkinin ngayong gabi.
"Not now Cliffe.. I-I need to go." tinulak ko siya dahan dahan upang umalis sa pagkakapatong niya sakin.
" I know. Basta wait me, okay? Pag bumalik na ako, masasagot ko na lahat ng katanungan mo."
Nagtaka naman ako sa sinabi niya. Ano ibig niyang sabihin?
" Hindi ka pa ba babalik? You're already here." tanong ko. Naguguluhan pa din ako.
"I have some things to fix babe. Please, understand me."
Nalungkot naman ako bigla.
" Puro na lang ba pag intindi ang kailangan kong gawin! Bakit ka ganyan? Bakit huh, Cliffe? Sagutin mo ko!!" sigaw ko sa kanya.
" Sorene, please—"
"And please, ako naman ang intindihin mo."
Hinawakan niya ko sa braso para yakapin pero pinigilan ko iyon.
