Gervanni Lucrese's POV
"Where is that motherfucker?" Tanong ko sa lalaking naririto sa sinabing tagpuan kung saan isusuko si Vladimir Pendeleev. Atat na atat na akong bumalik agad sa US dala ang hayop na 'yon para makuha ko na agad ang reward ko. Sana naman ay maki-cooperate sila o talagang lalaslasin ko mga lalamunan nila.
"Who are you? Where is Aloïsia?" Seryosong tanong. I raised my eyebrow on him.
"Why look for someone who's not here? I'm the one who's here so focus on me!" Asar na sabi ko bago siya kinwelyuhan, "Give me Vladimir Pendeleev." Madiin na sabi ko habang nagsasalubong ang kilay. Hinawakan niya ang kamay ko kasabay ng unti-unting pag-angat ng gilid ng labi niya.
"Not that fast." Naka-ngising sabi niya at sinuntok ako. Bumaling ang ulo ko sa kaliwa. Wait, is that a PUNCH? He called it a punch?
Tumingin ako sa kaniya ng masama, "Not that strong." Naka-ngisi ko ding sabi bago siya dinakma sa likod ng ulo niya at walang pagdadalawang isip na inihampas siya sa pader. Agad siyang nawalan ng malay. I checked the tablet again. Napa-tingin ako sa bunker na nasa harap ko. Itinago ko ang tablet at walang pagdadalawang isip na pumasok sa loob. Itinulak ko pabukas ang metal na pinto. At agad na sumalubong sa akin ang ga-dagat na mga lalaking puro armas ang dala. I boredly looked at them.
"Where is Vladimir Pendeleev?" Tanong ko. The place is so closed. This was almost an igloo made of rocks and metals. I start looking for that bastard. And there he goes. At the very top.
Naglabas ako ng bomba at tinanggal ang seal 'non bago ibinato sa kanila at muling isinarado ang pintuan. Narinig ko ang mga sigawan nila. And after a few seconds, I heard a loud explosion. That was very stupid of them. If they will attack me, hindi dapat sila nag-stay sa isang place. They should attack me in surprise coming from different places. Hindi 'yung sama-sama sila. Tsk. Good thing pinagdala nila ako ng bomba. Patay silang lahat.
Muli kong binuksan ang pintuan at tumabi. Lumabas ang makapal na usok at apoy na nanggagaling sa loob. Nilabas ko ang tablet. At nakita kong ang papalayong red dot. Umikot ang mga mata ko at itinagong muli ang tablet bago pumasok sa loob.
Tumakbo ako papunta sa direksiyong pinuntahan ni Vladimir Pendeleev. I saw him smiling at me in the center of this empty room. I stopped, few meters away from him. Napa-tingin ako sa likod nang biglang sumarado ang dalawang pinto. Humarap ako kay Pendeleev na palakad-lakad habang naka-ngisi sa akin.
"Gervanni Lucrese Hexlock?" Tawag niya sa buong pangalan ko. Tumaas ang kilay ko dahil doon.
"Now, what?" Tanong ko at humakbang palapit sa kaniya. Natigil ako nang biglang tumutok sa akin ang pagkarami-raming lasers.
=_______________________________________=
"The forgotten heir, the forgotten child. You should have brought acquaintances to help you---"
"I don't need your monologues. Will you just fucking surrender?" Kating-kati na akong bumalik sa US! Fuck.
He chuckled, "I wonder why Lord Liore is having a hard time killing you? Like, he could have just break your neck, assassinate you or such. Or maybe, you're lucky and avoided them all?" Bored lang akong naka-tingin sa kaniya. Katawan ni Lesbian ang naka-tatak sa utak ko kaya wala akong pakialam sa mga pinagsasasabi niya. Bobo ba siya o ano?
Fuck. Just thinking Lesbian whimpering and screaming my name in pleasure makes me turned on as fuck! I'll make sure I'll bang you hard 'til you can't walk, Lesbian.
I looked around and saw a number of guys in SWAT. The lasers are still on me. I keep my eye on Vladimir Pendeleev na pangisi-ngisi habang papalapit sa akin. Sinuntok niya ako sa sikmura na ikina-mura ko.
"I wonder what will be your cost if I'll sell you to Lord Liorei? Billions?"
"Bitch please, I'm priceless."
Tumayo ako at muli siyang hinarap. Fuck these lasers. His voice echoed in the whole room as he laugh so damn hard. Is there anything funny? Is he nuts? Wait, that will be his last laugh so sulitin na niya. He sound like a mad human specie.
[Do something, Dragon!] Freya said through the earpiece na nagpa-ikot sa mga mata ko na naman. I'm still thinking for a way on how to rid those SWATs. They are fifteen in total.
Hinawakan ko ang flashbang at tinanggal ang seal 'non bago pinagulong sa sahig. Agad kong dinamba ng suntok si Pendeleev na parehas naming ikina-tumba. Thick smokes surround us. I chained Pendeleev on his neck bago siya kinaladkad at tumakbo papunta sa mga SWATs. Gunshots echoed across the whole room.
I was holding Pendeleev's chain on my right hand so I use my free hand at kinuha ang isang patalim at sinaksak sila mula sa likod ngunit tagos sa puso. Too late for them to scream. Because---
WHAT THE FUCK, GUSTO KO NA TALAGANG BUMALIK SA US.
Franchetti Xerene's POV
"He's on his way here already, Aloïsia." Ani Freya dala ang isang laptop. Hindi ako kumibo.
"Gurl, boyfie mo? Ihhhh! Ikaw, ha! Hindi nagsasabi. Ang bilis niya, oh. Ano ba binulong sayo kanina? Parang atat na atat bumalik dito. Ikaw, ha. Lumalandi ka na---" hinuli ko ang daliri ni Minerva na sumusundot-sundot sa akin at binali.
"Huwag niyo akong inisin!" Asar na sabi ko at itinulak ang malanding 'to.
"May pakiss-kiss pa bago umalis. Ehem, ninang ako---"
"FREYA!" Bulyaw ko dahil sa kahihiyan pero humalakhak lang siya. Nagulo ko ang buhok ko sa sobrang inis. Nakakainis! Bwisit na Vava! Takbuhan ko kaya siya? Taguan? No! Edi hindi niya ako nilubayan? UGH! Bakit ngayon pa umatake ang kaanuhan niya kung kailang may magaganap na giyera?
"Aloïsia! We have a problem!"
Napa-tingin agad kami kay Lancelot na ang gwapo-gwapo kahit hinihingal sa pagtakbo, "What's happening?" Naalerto kong tanong at napa-tayo.
"Russia's starting to wipe California!"
"WHAT!?"
Nagmamadali kaming pumunta sa Authorized Room kung saan naabutan ko silang lahat na nagkakagulo. Sa malaking screen, nakita ko ang mala-satellite na machine na naka-tutok sa California at naglalabas ng malaking laser beam sa gitna noon. Destroying half of California already!
"WHAT THE---!?" Anong problema nila!?
"SEND RESCUERS TO CALIFORNIA AND EVACUATE EVERYONE! MOVE! MOVE! MOVE!" Ani Lancelot sa mga First Classes na agad naman nilang sinunod. Nalaglag ang panga ko.
"Dammit!" Malutong na mura ko at itinulak paalis ang isang IT at humarap sa mga computers. Hindi sila nagpatinag, ha. Let's see kung sinong mauubusan ng pera ngayon!
"FREYA! INFOS ABOUT THAT FUCKING THING!" Nanggigigil na sabi ko at malakas na pinindot ang enter. Numbers in billions showed up in the whole screen. All of Russia's money was being transfered here in USA. I disabled all the banks there at walang makakakuha sa kanila ni isang papel na pera. Agad na kumilos si Freya at Minerva para suriin ang bagay na 'yon. I looked at the screen. It's motion was slow pero dahil sa lawak ng masasakop ng laser beam ay nangalahati na agad ang nasira noon sa California. Imagining the deaths of it's residents na walang kaalam-alam makes my blood boil in anger.
"DO YOU BEST TO DISABLE, BLOCK, OR HACK RUSSIA'S SYSTEM! READY FIVE AIRCRAFTS WITH MACH 5 AND UP!"
"Aloïsia! What are you trying to do!?" Natatarantang tanong ng Presidente. I glared at him.
"Bringing it back to where it came from." Madiin na sabi ko at humarap muli sa screen. Fuck you, Russians.
~
"That thing was just regenerating another blow. It takes an hour before it can fully take another shot. In that time, more powerful and destructive. It's movement is 25 meters per minute---" Freya. Hindi ko na siya pinatapos at sinuot ang headphone na naka-konekta sa mga piloto ng mga pinadala kong aircrafts sa California.
"How's Russia's current state?"
"We successfuly virused their system, cutted their electricity power and blocked their signal tower---" Hindi ko na pinatapos pang magsalita si Minerva at itinutok ang mic ng headphone sa akin.
"This is Aloïsia. How are you there?"
[We're waiting for your next command. We already chained it to the aircrafts.]
"Good. Now, bring it back to where it came from. All of you! The moment they brought it back to Russia, bring their power back and call Russia's President. Let's see who will be surprised." Nagsitango silang lahat. Ako naman ay nanatiling naka-tingin sa screen kung saan mabilis na lumipad ang mga aricrafts, pulling that thing back to it's fucking motherland.
"Dragon is here---"
"Tell him I'm pissed and I'm in the mode to kill." Putol ko sa sasabihin ni Estaroza. Tumango na lamang siya at lumabas na.
"What should we do to Pendeleev?" Freya. I looked at her, glaring.
"Why ask me? Do what you think is right!"
"C-Copied." Nabiglang sagot niya at lumabas na din kasama si Minerva. Naiwan ako rito kasama ang iba pang ITs, ang Presidente at si Lancelot na kinakausap ang mga piloto.
"What's happening?" Boses iyon ni Vava. Hindi ako sumagot. Naramdaman niya siguro na wala ako sa mood makipagharutan o makipaggaguhan sa kaniya kaya nanahimik na lamang siya. Dapat lang. Talagang malilintikan siya sa akin.
"Now, release!" Lancelot. They left that thing floating in mid-air, exactly in front of where the fucking President resides. The aircrafts immediately flew back here in US.
I then again faced the fucking President, "You, I'm telling you, don't test me. If you will still have the guts to pioneer a war, be my guest. Don't let the time come that I will go there just to behead you, Mr. President. And mark my words, you will be unseat. There's no way in hell I will let you preside and govern Russia again. This is Aloïsia speaking. And there is nothing I cannot do." And by that, I cutted the call.
Humugot ako ng malalim na paghinga at marahan iyong ibinuga na nagpa-kalma sa akin. Napa-hilamos ako sa mukha ko at sinenyasan ang mga ITs, "Send a message to Russia and to United Nations to defrocked him. Minerva, Freya, spill all his filths and dispose him. I've done my part. If ever they still persist, don't think twice to give them what they wanted. Make it bloody." Malamig na sabi ko at lumabas na ng kwartong 'yon. Ibinato sa akin ni Minerva ang susi ng kotse niya na nasalo ko naman at ibinato kay Vava.
Tuluy-tuloy lang ako sa paglabas. Hanggang sa makapasok kami sa kotse ay wala akong imik. Damn, Russians. Mga sakit sa ulo. Dagdag pasakit sa buhay. Paano nila nakayang masikmura 'yon? They are killing innocents and taking their homes! They should bear all the possible consequences after their reckless move. At labas na ako sa gulo nila. Nagawa ko na ang makakaya ko. Sila na ang bahala kung paano nila iha-handle 'yon.
"Lesbian?"
"Oh?" Tumingin ako sa kaniya. His expression was soft. Lumapit siya sa akin. He cupped my cheek and smiled.
"Smile. You look ugly." Sabi niya na nagpa-kunot sa noo ko. Malapit na, Va. Malapit na talaga.
MALAPIT NA KITANG IPA-EXORCIST, PUNYETA KA.
"Ano naman kung I look ugly na? Ikaw nga mukhang paa, pina-ngiti ba kita?" Pambabara ko na nagpa-irap sa kaniya. Sinampal niya ako. Hindi 'yung literal na sampal. Gamit ang kamay niyang nasa pisngi ko ay itinulak niya ang pisngi ko na ikina-asar ko pa lalo.
"Here, let me give you a kiss. It will make you feel better." At bago pa man ako makapagsalita ay agad na niya akong pinatahimik.
Gumalaw ang labi niya at nadala agad ako. Hinayaan ko lang siya sa gusto niya. Pero badtrip pa din ako sa mga Russians na 'yon. Kapag talaga nakakita ako ng isa, bugbog sa akin 'yon. Damay-damay na 'to. Mga deputa, eh. Sarap ilibing nang naka-tuwad. Tsk.
*slurp*
Napa-ungol ako nang higupin niya ang dila ko. Hinawakan ko siya sa batok para mas mapalapit sa akin. Nang kapusin sa hangin ay naghiwalay na kami. Nilunok ko ang laway na may kahalong laway na niya. Ngumisi siya sa akin.
"I know a place here. Are you fully charged? Because I told you before I leave, Lesbian. I.will.drain.you."
Oh, fuck.
Maxism Ford's POV
"Bro, wala akong nahanap kundi ito lang." Sabi ko nang makapasok ako sa lab na nadiskubre ni Volt accidentaly. Inilapag ko ang nakuha kong mga lumang dyaryo sa isang museum. Binili ko 'yan, hindi nakaw. Mga 'to.
"Tingin ako." Sabi ni Paris na itinigil ang pag-aagiw at lumapit. Puro dumi na siya. Naka-gloves at apron pa. Takte, buti ako nag-travel lang. Kesa naman sa kaniya na pinaglinis ng nakakasulasok na lab na 'to na nilimot na ng panahon sa sobrang kalat, puro agiw, alikabok at puro mga hayop pa. Hindi pa naman nahuhuli si Liore dito. Mas hayop 'yun, eh.
"Later. And you, help us clean too. There's no more room here nor secret passages except for that way. It's just this room. Likumin mo lahat ng mga nagkalat na papel na 'yan at ilagay sa shelf na 'yon. Fast!"
"Aye, aye, Captain!" Sagot ko agad at sinunod ang utos niya. Kinuha ko ang mga papel na nangulay kayumanggi na at mala-tutong sa tigas at pagkaluma. Maingat upang hindi sila mapunit. It's weird dahil isa itong lab pero wala namang ibang nandidito maliban sa limang malaking parang tube na may mga tubig na kulay asul. Walang tools or equipments na ginagamit ng mga scientist. What's here is these papers and that shelf na may mga libro. That's all. Napaka-simple. I sense nothing odd naman dito so there's nothing to worry.
Natigilan ako sa paglilinis ng mga libro sa shelf nang may makita akong isang libro na naka-dikit na halos sa pader. Kinuha ko iyon at sinuri. The front cover was made in metal that's already rustic. Inaninag ko ang nakasulat doon. No, it was etched in there.
D.E.A.T.H.
Woah, woah, woah. Ano 'to? Ang weird---
"Huwag mo nang kalikutin muna ang mga 'yan at maglinis ka na!" Bulyaw ni Paris bago ako pinalo ng dustpan. I brushed the feather duster in his face habang naka-ngisi at nagpatuloy na sa paglilinis. Nang matapos ay ipinasok na namin ang binili naming kama at mga unan. Ganun din ang isang lamesa, tatlong upuan, at isang malaking ref na pupunuin namin ng mga pagkain. And yes, we will spend nights and days here figuring out what happened to those bodies.
Lumapit ako sa katawan ni Bansot na naka-fetus form. Napakahaba ng buhok niyang umaalon-alon dahil sa tubig na bumubula. Volt was still scanning these cylinder tubes at kung ano bang laman nito. Ang daming aparatus and wires na pagkahaba-haba. Sama-sama ang mga 'yon at papunta sa isang dako. And it ends there. Meaning, there's something behind it. Ito ang tinutukoy ni Volt. Imposibleng walang nasa kabila 'non. But the question is, paano kami makakapunta doon kung gayong pader na iyon?
Hinawakan ko ang glass at tumitig sa mukha ni Bansot. Hindi ko tuloy maipaliwanag 'tong mga naiiisip ko. Kung nandito ang katawan niya, sa loob nito, sino 'yung Bansot na gumagalaw at buhay na buhay sa labas? Kambal? Clone? Ewan. Hindi ko alam. Aalamin pa lang namin.
Nanlaki ang mga mata ko at napa-atras nang bigla siyang gumalaw.
"P-PARIS! VOLT! MGA GAGO, SI BANSOT GUMALAW!" Nagpa-panic na sabi ko dahilan para agad nila akong pinuntahan. Maya-maya ay naging sunud-sunod na ang paggalaw niya. But she remained in that fetus position .
"A-Anong nangyayari!?" Natataranta nang tanong ni Paris habang kagat-kagat ang mga kuko ng kamay. Napa-lunok ako. Nakita ko kung paano mangunot ang niya, iba't ibang facial expressions na hindi ko maipaliwanag.
"What's...happening to her?" Kapos-hiningang tanong ni Volt. Walang sumagot dahil hindi din naman namin alam ang isasagot. Napa-tingin ako sa paa niya. Her toes are curling. Wait---
"Paris, tawagan mo si Bansot."
"H-Ha? Bakit?" Aish!
"Tawagan mo na lang!" Asar na sabi ko. Naka-nguso niyang kinuha ang cellphone niya at tinawagan si Bansot. Shit. Hinala ko pa lang 'to pero---fuck! Anong gagawin ko---namin kapag totoo 'to?
"Hindi sinasagot." Damn.
"What's wrong, Max? What's on your mind?" Tanong ni Volt. Nanatili akong naka-tingin sa mga paa ni Bansot. Tumingin ako sa mukha niya.
"She's in pleasure." Seryosong sabi ko na nagpa-tanga sa kanila.
"W-W-WHAT!? P-Pleasure!?" Shit! Hinala ko lang naman, eh. It's still not scientifically explained, okay? Kalma lang kayo, mga depunggal.
"I-I think so. I think that body is reacting to the another body. Bro, fuckboy ako at napansin ko 'yon on how her toes curled and how her facial expression changes. Tanginang Hexlock. Anong gagawin natin!?"
"Shit. If what you're saying is true, meaning, she and Xerene are connected?" Naguguluhang hula ni Volt. Sasabog na ang utak ko sa mga nangyayari. Simula nang mapunta kami dito, puro pag-iisip na ang ginagawa ko. I need a peace of mind!
Napa-singhap kami nang bumukas ang bibig niya dahilan para bumula iyon. Pero mukha namang hindi iyon napasukan ng tubig dahil sa oxygen na nasa bibig niya. Supporting her and keeping her alive. Shit talaga. Shit talaga. Shit talaga!
"Volt, anong gagawin natin?" Hindi na mapakaling tanong ni Paris. Takteng Hexlock. Napakabilis.
"We'll see if Max's prediction is real." Seryosong sabi niya at humalukipkip. Walang emosyon ang makikita sa kanyang mukha. At hindi ko din mabasa kung anong iniisip niya.
"P-Paano naman?" He looked at us before looking at her again.
"If she cums---"
"HA!?" What the---!? How can an unconcious person CUM!? Nanggagago ba siya!?
"It's just my guess too. If Max's prediction is real, if her body is really responsing to the another Xerene, thus, if she's really in pleasure, she ought to cum. So shut up and watch." Nanghina ako dahil sa sinabi niya. Nagtinginan kaming dalawa ni Paris at napa-kagat labi bago tumingin sa hubad na katawan ni Bansot.
We have no grudges nor lust against her because we RESPECT her with all of our heart. Never akong nag-isip ng malaswa against her. Yes, she's a woman but I can't see her as one because I can see her as my sister even though she's older than us. Minsan ay naliligo pa kami ng sabay-sabay at walang kahalayang naganap. Normal na sa amin 'yon. At nasa pananaw iyon ng mga tao kung anong masasabi nila. Pero pakialam namin? Pwede naman namin silang kitlan ng buhay. Mga chismoso't chismosa. Tss.
Nanatili lang kami sa ganoong posisyon. Watching her. Panay pa din ang pagkislot-kislot niya. Nananalubong ang kanyang mga kilay at dumadalas na din ang pagbukas ng bibig niya. Shit talaga, Hexlock! Mapapatay talaga kita!
Her toes curl even more. And it looks like she's n-n-near. Tutok na tutok ang mga mata namin sa kanyang mga hita. Hinihintay kung may lalabas ba. Her toes stopped from moving but it was still curled. My heart skipped a beat. Our jaw dropped. At sa mga oras na ito ay para akong nabingi sa sobrang katahimikan.
She really...came...
BINABASA MO ANG
The Dragon's Seal: DEATH after LIFE (UNDER REVISION)
Ficção CientíficaPrevious Title: Their Final Battle THE REVISED VERSION IS UP.
