The Badboy's Home (VOLTOOID)

🌻Hoofdstuk 28.🌻

Pov. Emily.
Zodra de woorden zijn lippen verlaten en zijn warme adem mijn nek en oor raakt gaat er een warme rilling door me heen. Doordat ik niks zie zijn
mijn andere zintuigen op scherp gaan staan, waardoor ik voel dat er van de zijkant een lichte bries komt en het heel zachtjes aan het sneeuwen is. Ook hoor en voel ik Nathan vlak achter me, het is alsof zijn lichaam enorm veel warmte uitstraalt. Zijn handen glijden over mijn armen naar de knoop van de blinddoek. Hij maakt hem zorgvuldig los en gelukkig is mijn haar niet in de knoop geraakt. Ik knipper een paar keer met mijn ogen voordat alles weer helder is. Het is nu volledig donker en ik zie dat we bij een schaatsbaan staan. Ik sla mijn handen voor mijn mond om hoe prachtig het hier is. Er is een grote schaatsbaan met een rand eromheen van hout waar kerstlichtjes omheen zijn gebonden die zorgen voor een gezellige sfeer. Ik laat mijn ogen verder glijden en het valt me op dat we op de plek zijn waar zomers de vlindertuin is. Ook het kleine restaurantje naast de schaatsbaan straalt warmte en gezelligheid door de vele lichtjes. 'Hoe vind je het?' Vraagt Nathan met een beetje onzekerheid achter me. Ik draai me om en sla mijn armen om hem heen. 'Het is geweldig.' Hij slaakt een opgeluchte zucht en laat me daarna los. 'Kom, wil je eerst iets eten of eerst schaatsen?' Vraagt hij. 'Eerst eten denk.' Hij knikt en we lopen samen naar het restaurant.
Als we daar binnen lopen komt er meteen een meisje op ons af die onze jassen aanneemt. Het is lekker warm hier binnen zeg. Er komt een kleinere, gezette man aangelopen met een boek in zijn handen, ik herken hem, hij is de eigenaar van deze plek en regelt zomers ook de vlindertuin. 'Goedenavond, hebben jullie gereserveerd?' Vraagt hij met een verassend lage stem. 'We hebben gereserveerd op de naam Millers.' De man verdwijnt even met zijn neus in zijn boek en gaat met zijn vinger langs alle namen. 'Ja, hier staat het, tafel voor twee, kom maar mee.' We volgen hem en ik bekijk hem eens goed. Hij is, zoals ik al zei, niet echt groot en ook niet echt de dunste, hij heeft bruin haar dat netjes op zijn hoofd ligt, zijn kortere benen lopen snel over de houten vloer. Hij heeft ook een grappig rond brilletje op. En hij heeft zo'n pinguinpak aan, ik weet niet hoe het heet maar er hangen twee van die flappen aan de achterkant van zijn jasje waardoor hij er een beetje als een mollige pinguïn uitziet. Hij laat onze tafel zien en als we zitten loopt hij weer weg. 'Leuke vent.' Zegt Nathan grinnikend. 'Hij lijkt me heel aardig.' Zeg ik en kijk de man na. 'Ja mij ook, ook al leek hij op een dikke pinguïn.' Ik kan een klein lachje niet onderdrukken. 'Dit is geweldig Nathan, bedankt.' Zeg ik en geef hem een glimlach. Hij glimlacht terug en pakt mijn hand die op tafel lag. 'Ik ben blij dat je het leuk vindt.' Hij geeft een kleine kus op mijn knokkels en legt mijn hand daarna weer neer. We zitten in een comfortabele stilte die mij de tijd geeft om het restaurant te bekijken. Het is net alsof ze zo een oud houten huis hebben omgebouwd tot restaurant. Ik ben hier één keer eerder geweest in de zomer met het weeshuis. Ik was toen ongeveer zes denk ik, ik kan het me niet meer precies herinneren.

'Kom mee Emily, we mogen eindelijk naar de Vlindertuin!' Roept Amy vrolijk terwijl ze me meetrekt uit de bus. Ik lach en ren met haar mee. De leidingen komen samen met de andere kinderen achter ons aan. We rennen de vlindertuin in en kijken verwonderd om ons heen. We lopen onder de bloemen poort door en worden verwelkomt door vlinders en bloemen in alle kleuren die je maar kan bedenken. Ik blijf bewonderend om me heen kijken en neem alles in me op terwijl Amy al vrolijk wegrent naar een mollige man in de verte. Ik zie allerlei verschillende bloemen en meer vlinders dan ik kan tellen! Er staat ook een schattig huisje waar in de raamkozijnen ook allemaal bloempotten staan. Als ik alles heb opgenomen ren ik naar de plek waar de rest heen is gegaan. 'Jullie krijgen allemaal een mandje waar jullie bloemen in mogen doen om mee naar huis te nemen.' Zegt een dikke dwerg die ons allemaal een mandje geeft. 'Bent u een dwerg?' Vraag ik als hij mij een mandje geeft. Hij grinnikt. 'Zoiets.' Zegt hij en gaat weer verder. Ik heb zojuist een dwerg ontmoet! Enthousiast begin ik door alle struiken te kijken voor de mooiste bloemen van de tuin. Als ik op een klein stukje gras achter het huisje sta ben ik omringd door bloemen en vlinders. Ik draai lachend een rondje en mijn blauwe jurkje wappert alle kanten uit.

Die dag was zo mooi, we gingen eigenlijk nooit iets leuks doen met het weeshuis. Na die dag werd mijn leven een stuk erger. Er was een vlinder op Amy gaan zitten en ik had hem per ongeluk laten schrikken en ze was toen vreselijk boos op me geworden, en vanaf toen mocht ze me opeens niet meer, heel erg vaag en vreemd als je het mij vraagt, maar ja ik kan en wil er eigenlijk vrij weinig aandoen.
Ik word uit mijn gedachten gehaald door Nathan die mijn naam zegt. 'Wil je iets drinken?' Vraagt hij lachend. Ik word rood en bestel stotterend een Ice Tea. 'Waar zat je met je gedachten?' Vraagt Nathan nog steeds lachend. Hij ziet dat ik het niet leuk vind en doet zijn best om te stoppenkast lachen. 'Sorry.' Zegt hij als hij helemaal is uitgelachen. 'Is alles oke?' Ik knik en geef hem een glimlach. 'Ja hoor, ik was gewoon even in gedachten.' Hij knikt en schenkt mij ook een glimlach. Zo zitten we even zonder iets te zeggen en bekijken elkaar. Nathan's normaal warrige, maar toch goed uitziende, haar is nu in model gebracht met gel. Zijn groene ogen scannen mijn gezicht. Hij heeft een moedervlek net onder zijn rechteroog en een in zijn mondhoek. Als er een meisje naast onze tafel staat met drankjes en een broodje trek ik mijn blik van Nathan af. Ik kan niet de hele tijd zo naar hem gaan zitten staren, ik wil hem eigenlijk helemaal niet leuk vinden. Het meisje zet onze drankjes neer en loopt daarna weer weg, maar niet zonder Nathan een subtiele knipoog te geven. Mentaal rol ik mijn ogen. Ik pak een stukje brood en gooi het soepel in mijn mond. Dit is toch niet een heel net restaurant dus ik vind dat het mag. 'Ik ben blij dat je ja zei.' Verbreekt hij de stilte. 'Ik ook, dit is leuk.' Hij glimlacht en eet zijn broodje op.
'Oke laten we elkaar wat vragen stellen, aangezien we elkaar helemaal niet zo goed kennen.' Hij knikt.
'Oke, uhm, wanneer ben je jarig?'
'15 januari, jij?' Ik gooi nog een stukje brood in mijn mond.
'16 mei. Wat is je lievelingskleur?' Hij denk even na.
'Groen of paars.' Ik had verwacht dat hij blauw of rood ging zeggen.
'En de jouwe.' Vraagt hij.
'Roze en Oranje, maar dan wel de pastel kleuren, niet dat hele felle roze of dat sinaasappel oranje.' Hij knikt.
'Wat is het spannendste dat je ooit hebt meegemaakt?' Vraagt hij. Originele vraag.
'Uhm, eigenlijk helemaal niks denk ik. En jij?' Hij gaat even verzitten en zet zijn ellebogen op tafel.
'Nou, dat was toen ik met mijn beste vrienden Ethan en Samuel moest vluchten met mijn pa's auto omdat er een man bij ons thuis had ingebroken en hij probeerde ons neer te schieten, dus wij probeerde met hem te vechten, maar hij bleef maar onze richting uitschieten.' Hij maakt allemaal bewegingen met zijn armen en ik ga automatisch iets verder naar voren zitten. 'Dus zijn we naar mijn vader auto gerend en zijn we weg gereden, maar hij kwam ons achterna. We schoten alle kanten uit en probeerde hem zo goed en zo kwaad als het ging af te schudden. Op een gegeven moment had hij ons in een hoekje gedreven. Daar stonden we dan, met onze handen tegen de muur te wachten tot hij de trekker over zou halen, gelukkig kwam op dat moment de politie die Samuel in de auto had gebeld, we werden ondervraagd en mochten toen naar huis.' Eindigt hij zijn verhaal. Met grote ogen en mijn mond nog net niet open zit ik hem aan te kijken.
'Is dat serieus gebeurd?' Vraag ik verbaast.
'Nee helaas, zou wel spannend zijn geweest.' Zegt hij. Ik geef hem een tik op zijn arm en maak een "tss" geluidje.
'Daar had ik je he.' Zegt hij lachend. Ik rol met een glimlach mijn ogen, want het is wel waar, ik geloofde alles wat hij zei.

Ik wilde de hele date in 1 hoofdstuk schrijven, maar ik ben nog niet eens op de helft dus dat komt in meerdere delen, enjoy.

Ff een mededeling, lekker random, maar ik ben tegenwoordig ook veel bezig met andere verhalen schrijven dus nieuwe hoofdstukken kunnen nu langer gaan duren. Ja dat wilde ik nog ff melden.