Kuzey ve Yıldız konuştuklarını düşünerek uyumuşlardı.Saat gecenin 3'üydü.Yıldız birden bire bi kokuyla uyandı.Koku daha çok yanık kokusu gibiydi.Kokunun nerden geldiğine bakmak için aşağı inmeye yeltendiğinde mutfakta yangın çıktığını görmüştü.Şaşkınlığını atıp telefonu almak için odaya giderken üstüne doğru ateş parçası geliyordu.Son anda kurtulmuşken birden başı dönmeye başladı ve gözleri karardı.Tutunacak bir yer bulamayınca dizlerinin üstüne çöktü.Fazla dumana maruz kaldığı için bayılmıştı.
Kuzey'den
Gece gece içime oturan "öküz"le beraber uykum kaçmıştı.En iyisi biraz hava almak diye düşünüp dışarı çıktım.Gördüğüm manzara ile ağzım arşa değecek şekilde açıldı.Hayal mı görüyordum yoksa gerçek miydi?Yok yok hayal diyerek gözlerimi kapatıp açtım fakat beni yine aynı manzara karşıladı.
Kuzey:Yıldız içeride olabilir mi acaba? Olum Kuzey koşş.
Kuzey koşarak Yıldız'ın evinin önüne gelir.Bir kaç kez Yıldız'a seslenmiş fakat geri dönüş alamayınca içeri girmeye karar vermişti.(Kahraman Kuzey kykykykyky)
Kapıyı zorlamaya başladı.Açılmayınca kırdı ve Yıldız'a seslendi.
Kuzey:Yıldız!Yıldız nerdesin? Ses ver Yıldızzz.
Kuzey evin alt katını iyice aradıktan sonra üst kata bakmaya karar verdi.Merdivenleri çıktıktan sonra Yıldız'ı yerde yatarken bulunca hızlı adımlarla yanına ilerledi.Yıldız'ın kafasını dizlerine koydu ve yüzünü avuçlarının içine aldı.
Kuzey:Yıldız aç gözlerini , ne oldu sana?Kim yaptı ya da nasıl oldu bu olay?Yıldız uyan Yıldız.Yok bu böyle olmayacak.Kalk Kuzey hastaneye git.
Kuzey Yıldız'ı kucaklayıp evden çıkardı.Bu sırada dışarıda birkaç kişi yangını söndürmeye çalışıyordu.
Kuzey:İtfaiyeyi aradınız mı ?
Adam:Evet aradık az sonra gelir.
Kuzey:Ailesi gelirse biz hastanedeyiz.
Oraya gelmelerine gerek yok benim eve geçsinler.
Adam: Tamam.
Kuzey arabayı çalıştırıp hastaneye gidiyordu.Bu sırada aileler de gelmişti.Yıldız'ın ailesi öğrenince Poyraz da Kamer'e söylemişti.Kamer de babasına söyleyince Şeref Bey eski dostunun yanında olmak istemişti.Yaylaya geldiklerinde Yaşar Bey hemen eski dostuna sarılmıştı. Nihayet yangın sönmüştü. Bir adam yanlarına geldi.
Adam:Yaşar amca Yıldız bacıyı Kuzey hastaneye götürdü.Onların gelmesine gerek yok benim evime geçsinler dedi.
Yaşar:Olur mu öyle şey.Ben gidiyom hastaneye.
Nahide:Babacum endişelenme.Kötü bişey olsa Kuzey arardu.Emme aramadu bak.
Şeref:Nahide gızım doğru söyliyi Yaşar.Gel bizim eve geçelim. Guzey sahip çıkar Yıldız gızımıza.
Yaşar:Sen öyle diyosan Şeref.Geçelim bakalım.
İki aile Kuzey'in evine geçtiler.Böylece aradaki buzlar erimeye başlamıştı.
Kuzey hemşireye teşekkür edip Yıldız'ın yanına girdi.Yıldız gözleri dolu bir şekilde duvara bakıyordu.Kuzey'i görünce dikleşti ve gözlerindeki yaşı serbest bıraktı.Kuzey Yıldız'ın yanına ilerledi ve ona sarıldı.Yıldız korkudan sıkı sıkı sarılmıştı.Az sonra ayrıldılar ve Kuzey Yıldız'ın yanına sandalye çekip oturdu.
Kuzey:Ee nasılsın bakalım?
Yıldız:Çok korktum Kuzey...Ölücem sandım.
Kuzey:Merak etme hiç bişey olmadı.
