Verity

Bütün ihtişamıyla Pradison

_Verity!Verity!

_Ha.Kim var orada.

Gözlerimi çok güzel bir cayırda açıyorum.İyide ben buraya nasıl geldim.Üzerimde straplez beyaz çok güzel bir elbise var ve hic durmadan bir kadın sesi bana şenleniyor.

_Verity.Verity.Burada ne işin  var .Neden buradasın daha zamanı değil ki yapacaklarını bitirdin mi?

-Yapacaklarım?Ben ne yapacağım ki?

-Sadece başladığın  başlamak zorunda kaldığın işi bitirmen gerek.Yeterince güçlümüsün?

-Neden.Ne için güçlü olmalıyım.

Etrafımda ki dünya silinmeye başladı.Seste giderek duyulmaz olmaya başladı.Şimdi olmaz şimdi olmaz.Özellikle şimdi olmaz.

-Bekle ne için güzçlü olmam gerek.Ne için.

-Her şey için .Sonra görüşürüz Verity.Hep buradayım.

Ve her şey gitti.Sadece ben ve içinde yüzdüğüm karanlık.Sonra başımnım üstünde bir ışık bielirdi. Ve bir ses daha .Bu seferki endişeli.

-Verity!Verity!Uyan lütfen!

Bekle bu Cloti mi?Clotit.Clotit.Sen misin?

Clotit

.Verity sayıklamaya başladı.Aslında tek bir kelime çıktı ağazından:Clotit.

-Verity!Ama Clotit duymuştu.Ve kalp masajına devam etti.Hatta daha hızlandı. Veriy'nn ağazından bir kaç kelimde daha alana kadar..

-Clotit.Clotit sen misin?

Daha hızlı daha hızlı.Clotit giderek daha da hızlanıyordu.Sonunda Verity gözlerini araladı ve çok derin bir nefes aldı.Kalp atışları yavaş ama bir ritme girmişti.Verity gözlerini iyice açtı ve bir kaç dakika boyunca nefesini düzenlemeye çalıştı.Sonnda nefesini düzenlemeyi ve doğrulmayı başardı.Kimse harekat etmeye ve ya konuşmaya cesaret edemiyordu.O sesizliği Verity'nin _o kadsar sesiz olmasa kesinlikle duyulamazdı_kısık sesi bozdu

-Herkes iyi mi?

-Verityyyyy!Ah Verity sen iyisin canım benim evet sen kesinlikle iyisin.Clotit Verity'e _zaten zar zor nefes alıyordu_nefesini kesecek kadar sıkı sarıldı.Verity iyice duyulamayacak bir sesle Clotit'e nefes akamadığını söyledi ve Clotit istemese de Verity'i bıraktı.Ve ardından yarım saat süren bir ağlama ve sinir kırizine gizdi.Kraliçe Aurora _büyük bir ihtimalle Verity'nin ona yalvararak bakan göxleri yüzünden_evei sel basmadan Clotit'i evin dışına Cas'ı yanına götürdü.Ve ona içeride ne olduğunu soran Cas'a olanları anlatmaya başladı.Verity tekrar derin bir nefes aldı ve yüz ifadesinden çok ağrıdığı anlaşılan başını ovdu.Sonra gözlerini kapadı ve yaklaşık beş dakika öylr kaldı.Gözlerini açtığında karşısında_bir nedenden ötürü_hiç kıpırdamayan üç beden gördü.Luke'u zaten tanıyordu.Ve Lirta.Ama ondaki tek fark gözleri artık kırmızı değil yeşildi.Ve üçüncü bir beden.Sarı saçlı ve kahverengi gözlü bir kadın:Loren.Verity onlara onlar Verity'e bakıyorladı.Bu bakışmalar CXas'ın dışardan ''Ölmüşmüydü''diye kişnemesiyle bozuldu.Loren yere oturdu ve ellerini gözlerine kapatıp hüngür hüngür ağlamaya başladı.Verity yerinden yalpalıyarak kalktı ve tam Loren'in karşısına düştü.Ayağa kalkabilmesi bile mucizeydi.Ama kimsenin karışmasına izin vermeden Loren'in elerini gözlerinden ayırıp avuçlarının içine aldı.Ama kadının parmaklarının neredeyse tamamı Verity'nin avucundan taştı.Onun nazik ellerini göre fazla büyüktüler.Gerçi şı anda kimse bunu umursamıyordu.Sonra Loran'in gözlerine baktı.Yavaş,kısık ama sevecen bir sesle konuşmaya başladı.