Kapının sesini duyduğumda gerçekten gitmişti öylece.Gidicekti sevgilisi istemişti ve bizi öylece bırakıp gitmişti. Flime konsantre olamıyordum düşüncelerden Baharin sesi çıkardı.
-Iyi misin sen?
-Sayılırrr
-Peki konuşalım.
-Kaçmayı denesem
Baharin gülerek bakması benide gevşetmişti.
-Tamam yaralı kuşum benim konuşalım.
-Kendine bak sen
Birbirimizin haline bakıp gülmeye başlamıştık sinirlerimiz yıpranmıştı.
-Okyanus senide zor durumda bıraktım özür dilerim.
O kadar masumduki arkadaşıma kızamadım.Ciddi bir hava takınarak
artık bu evden çıkamazsınız küçük hanım yoksa bacaklarınızı kırarım.Bu duruma saatlerce gülebilirdik.
Bahar:Hadi anlat bakalım çok şey kaçırdığım belli özellikle Deniz
-Ne o imalar Bahar hanım
-Hadi amaaa merak kızım merak
Olanları atlamadan anlattım Denizi Edizi Ekini
Verdiği cevap beni şok etmişti.
-Tamam anladım sen Denize Ediz sana aşık Ekin Denize ama Deniz kime?
-Benimde kafam karışmıştı.
Deniz ne alaka nerden vardın o kanaate saçmalama
-Bahar:Kızım aptal olan bile anlar giderken bi adamı bakışlarınla dövmedigin kaldı.
Öyle miydi gerçekten şimdi dahada utanmıştım. Ya oda öyle düşünüyorsa rezil olmuştum.
Konuşmalarımızı kapı bölmüştü.Ikimizde korku ile birbirimize bakmıştık.
Bahar:Açma lütfen
Sakin ol bişey yok diye onu sakinleştirsemde nefesimi tutarak kapıyı açtım.
Daha kim olduğunu algılamama izin vermeden içeri girdi.
Kimmiş?
Benim Bahar Ediz
Hosgeldin dedikten sonra salona geçmiştik.
-Size atıştırmalık bişeyler getirdim baktım Deniz Ekinle bende sizi yalnız bırakmak istemedim.
Bunları özellikle söylüyordu sanki içim buz tutmuştu oysa onun benim içimi yakması gerekiyordu.
Üçümüzde oldukça iyi anlaşmıştık flime konsantre olmuştuk arada yorumlar yapıyor hoş vakit geçiriyorduk . Flim bitince saatin oldukça geç olduğunu farkettim hala gelmemişti.Belkide kendi evine gitmişti ama buraya uğramadan gitmezdi gidemezdi.
Ediz:Hanımlar bende kalıyorum itiraz istemem.
Itiraz edicek durumda degildim zaten belkide böylesi daha iyiydi.
Beni kaldırıp yatağıma götürdü. Baharın da birgün geleceğini bildiğim için odasını hiç toplamamıştım.Onuda yerine yatırıp salonda kendine yer yapmaya çalışıyordu. Okadar beceriksizdi gülmüştüm.Bana baktı aslında mükemmel bir insandı.
-Sana yardıma geldim koca bebek
-Süpersin Okyanus ben sabaha kadar ancak yapar uykusuz kalırdım.
Birden dengemi kaybettim belimden kavradı nefesi saçlarımın arasındaydı kalbinin sesini sanki yükseltmişti.
Ediz:(bu nasıl birşey böyle o kadar kız bana bunu yapamadı bana ne yapıyordu böyle saçları hayatımda duyduğum en güzel kokuydu içime çektim insanı büyülüyordu gözlerini görmek istiyordum ama korkuyordum bana kızabilirdi ama ben kendimi ondan alamıyordum.)
-Pardon Okyanus
Utanmıştım alışık olduğum bir durum değildi. Bırakmasını belli etmek için kendimi çekiyordum.Kapıda anahtar sesi ürkütmüştü.
Deniz:hemen gitmem gerek çok oyalandım onu özledim nerde bu lanet anahtar içeri sessiz girmeliydim uyandırmak istemiyordum.
