Amber's POV
I can't believe that this is happening.
Hindi ko lubos maisip na hinahalikan ako ng taong kinamumuhian ako noon
Ng taong kulang na lang magtago ulit sa saya ng kanyang ina, wag lang ako makita.
Ng taong kahit kailan ay hindi ako kayang mahalin.
Hindi ko na kinaya lahat ng sakit. Unti-unti ng bumigay ang talukap ko at nagpatianod sa mainit niyang halik.
Napasandal kami sa sasakyan ko. Naglakbay ang kamay niya sa magkabilang-gilid ng beywang ko habang ang mga kamay ko naman ay gumapang sa buhok niya at hinigit pa siya na kahit ata iba't ibang uri ng gas particles ang dumaan sa pagitan namin ay mahihiyang mag-excuse me para makalagpas.
It was harsh but sweet, tight but sensual.
It was far from what I dreamt to be our first proper kiss pero nakakita ako ng butuin, unicorns and rainbows. It felt special. It felt... priceless.
Dalang dala na ako ng bigla itong huminto at pinagdikit ang noo naming dalawa.
"I love you, Rox" --- mahina niyang sabi dahil hinihingal pa siya sa nangyari sa kanilang dalawa.
Nabigla rin siya sa sinabi nito.
Hindi niya alam kung maniniwala pa ba siya. Naniwala siya dito noon pero anong nangyari? Iniwan siya at sinaktan.
Nahirapan siyang makabangon kung hindi lamang sa pamilya at bestfriend niya.
Maniniwala ba siya ulit? Would I take the risk of falling again?
Alam kong lahat naman nasasaktan at nahihirapan. Ala ko di na higit sa lahat ay mas nasaktan siya. Naiintindihan ko naman yun kaya wala naman sigurong masama kung pagbibigyan ko siya? Kung ibibigay ko yung chance na nararapat sa effort na ginawa niya. Dahil bali-baligtarin man natin ang mundo, Mahal na mahal ko pa din siya.
"I love you too, Ash. Damn much." --- I said while looking straightly ang intently into his eyes.
Naramdaman kong naingas siya at namula ang sulok ng mga mata niya. He's crying? Hinawakan ko ang magkabilang pisngi niya at inilayo siya ng kaunti sa akin.
"Hey, hey. Bakit ka umiiyak? Nakagat ko ba yung labi mo ng madiin habang naghahalikan tayo? Nasipsip ko ba masyado? Nabunggo ba ng ngipin ko ang ngipin mo habang nagfre-french kissing tayo? Dumugo ba yung dila mo ng kagatin ko? Tell me!" --- frustrated na tanong ko sa kanya ng pasigaw habang nakahawak pa rin sa mukha niya.
Nakatulala lang siya sa mga tanong ko at ngayon ko lang na-realize yung mga pinagsasabi ko kaya mabilis pa sa alas-kwatrong napabitaw ako sa kanya at tumalikod. Alam ko kasing namumula na ako ng bonggang bongga.
"HAHAHAHAHAHA. YOU SHOULD HAVE SEEN YOUR FACE! EPIC! HAHAHAHAHA. TSAKA AKO DAPAT AKO ANG NAGTATANONG NG GANUN. MAHALAY KA DIN PALA. HAHAHAHAHA." --- patuloy pa rin siya sa pagtawa at pang-aasar sa akin habang ako naman ay hindi ko na alam kung saan ko itatago yung mukha ko. Kaya binuksan ko ang backpack ko at isinuot ang ulo ko dun. I can bear this humiliation from many than any jokes from him. Ugh, Jerk!
"Hey" --- malumanay niyang tawag sa akin at unti-unting tinanggal ang bag sa mukha ko.
"You're beautiful and mine. Stop hiding your face. Sorry, I just missed you." ---- malambing niyang sabi at hinalikan ako sa noo.
He said that I'm his. Paano naman siya? Akin ba siya?
"You're mine." ---- I stated too boldly without any fear and hint of hesitation kahit sa loob loob ko ay natatakot ako sa isasago niya.
After a year, he smiled like that again. A sweet genuine smile.
"Always yours. Always."
****
PS. Sorry sa late UD. Try ko mag-UD pag hindi busy. Hehe. ✌ May work na ulet ako bukas. Pandagdag baon papuntang Australia. ≧﹏≦
T: @misskeemist
F: Keem Delgado
Thank you so much, loves! xo
CONGRATS MANNY PACQUIAO! TO GOD BE ALL THE GLORY ♡♥
BINABASA MO ANG
143rd JERK (COMPLETED)
HumorAng panget niya. Napaka-panget niya. Sobrang panget niya. Ang Panget panget niya talaga. Ang baho niya. Napaka-baho niya. Sobrang baho niya. Amoy payatas siya. Nakakadiri ang pagmumkha niya. Maitim, may eyeglasses, may braces, may tartar at may ting...
