Pasado alas dose na nang hating gabi ngunit mag-isang naglalakad sa madilim na daan ang binata na para bang wala sa sarili. He got that disheveled hair and healthy eye bags. He looks so frustrated. He's a living stress. The cold night breeze from the ocean didn't bother him. All he wants is to walk and tame all the monsters inside of his head.
His mind is sailing in the midst of the ocean of darkness not until he heard some Sobs coming from the end of the building. An excess concrete ground that shields the building from the waves.
Marahan siyang naglakad papunta sa pinagmulan ng iyak. Imbes na matakot ay na Lalo lamang niyang gustong malaman kung ano man ang Nandoon.
Hindi pa man siya nakalapit ng husto ay mayroon na siyang naririnig na nagsasalita ngunit hindi niya ito maintindihan dahil sa bilis ng pagsasalita at pag-iyak nito kaya mas lalo pa siyang lumapit.
The calm sea and the aesthetic moon and twinkling stars who shines in the dark welcomes him, the reflection of the moon in the calm ocean is magical. Tila ba nalimutan ng binata panandalian ang kanyang iniisip nang masaksihan ang magandang tanawin.
Ngunit naagaw ang kaniyang pansin sa isang babae sa isang tabi na umiiyak at parang mayroong kung anong sinasabi. Hindi siya nakagalaw pamilyar sa kanya ang babae kaya pinakinggan niya ang sinasabi nito.
"Alam kong nahihirapan ka nang abutin ang mga Pangarap mo ngunit pilitin mo ang sarili mo, tutuparin mo pa ang pangarap niyo ng papa mo, babawiin mo pa ang bahay niyo." Bigla siyang na pa hagulgol, " Kailangan Mong tatagan ang sarili mo, Lavan Lang tayo self!" Tuna was ng pilit ang babae at pinhid ang mga luha ng tumutulo sa mga mata nito.
Tinitigan lamang ng binata ang babae. Ngayon naaalala na niya ito. Siya pala ang waitress sa isang restaurant na palaging kinakainan ng kanyang barkada. Ngayon alam na niya kung bakit ito pamilyar sa kaniya.
Tiningnan ulit ng binata ang mukha ng dalaga, kahit na mugto ang mata nito sa pag-iyak ay kita pa rin niya ang ganda nito habang natatamaan ng liwanag ng buwan ang mukha ng babae.
Nakaramdam siya ng kung ano, he didn't feel like this before. And then it hit him, he didn't felt such strong liking or desire to some before. He had never felt such passion for any woman but her. He looked up in the sky and stare at the brightest star and whispers, "Evangeline, I think I already found my own Tiana..."
Note:
I hope you'll enjoy reading this and I assume to read some feedback.
God Bless us!
