Μήπως έχεις μπλέξει και εσύ με ένα παλιόπαιδο και δεν έχεις ιδέα για το τι να κάνεις; Μήπως δεν ξέρεις πως να διαχειριστείς ένα Κακό Αγόρι; Ορίστε ο οδηγός σου!
•Πρόφαση• [1] - [13]
Ζωή - Τι γυρεύεις εσύ εδώ;
Κάμερον - Ε όχι ρε πούστη, πόση ατυχία σ...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Πλευρά Ζώηςπέντε μέρες μετά
Τις σκέψεις μου και το εγκεφαλικό κάψιμο του καθηγητή διέκοψε το κουδούνι του πανεπιστημίου. Μαζέψαμε τα πράγματα μας και ετοιμαστήκαμε να φύγουμε, ο Στέφανος είχε γλιτώσει την απουσία επισήμως αφού σε όλη την διάρκεια του μαθήματος έλεγε κουφαμάρες και τα τελευταία πέντε λεπτά ο καθηγητής θυμήθηκε να του κάνει παρατήρηση.
Ξανθή - Πάμε για κανένα καφέ σπίτι σου;
Ζωή - Πάμε ναι.
Συμφώνησα πιάνοντας την τσάντα μου στον ώμο μου και εκείνη την δική της. Βγήκαμε από την αίθουσα και ξεκινήσαμε την διαδρομή για το σπίτι μου. Την κουβέντα που είχαμε πιάσει ήρθε να διακόψει μια γνωστή φωνή.
Στέφανος - Κορίτσια!
Φώναξε από το τέλος του διαδρόμου και εμείς γυρίσαμε ταυτόχρονα να τον κοιτάξουμε. Εκείνος έτρεξε προς το μέρος μας για να μας φτάσει. Με την άκρη του ματιού μου παρατήρησα την λιμνούλα που είχε κάνει η Ξανθή από τα σαλάκια της στο πάτωμα. Καλά βρε, ωραίο παιδί ο Στέφανος αλλά όχι και έτσι.
Και τρέχει και ο άλλος σαν την Χάιντι στο λιβάδι, θα γλιστρήσει πουθενά εδώ πέρα!
Στέφανος - Πηγαίνετε κάπου;
Ζωή - Στο διάολο, όλο και κάποιος θα μας έχει στείλει σήμερα.
Απάντησα κάτω από την ανάσα μου μέχρι που ένιωσα μια γερή αγκωνιά από την κολλητή μου να προσγειώνεται στο στομάχι μου. Αουτς;!
Ξανθή - Ό-όχι κάπου ιδιαίτερα. Ε-εσύ;
ΌΧΙ ΚΆΠΟΥ ΙΔΙΑΊΤΕΡΑ; ΕΆΝ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΣΠΊΤΙ ΜΟΥ ΜΩΡΉ ΟΠΤΑΣΙΚΌ, ΤΌΤΕ ΤΙ ΕΊΝΑΙ; ΑΣΤΑΔΙΑΛΑΑΠΟΕΔΩΤΟΞΙΚΙΑ!
Στέφανος - Πουθενά και εγώ, έλεγα μήπως θα θέλατε να πηγαίναμε για καφέ;
Είπε πιο πολύ σαν ερώτηση και εγώ κράτησα καλύτερα την τσάντα μου στον ώμο μου. Ναι οκευ, δεν έχω θέμα με το παιδί αλλά είμαι πολύ κουρασμένη.
