Acı Sevda(Tutkun Serisi-2-)

35-KALBİMDEKİ ACI

Lütfen kısacık bir zamanınızı ayırıp bölümün altındaki o küçücük yıldıza basar mısınız?

Onun yanındaki yorum kutucuğuna dilediğinizce yorum bırakabilirsiniz, çekinmeyin lütfen😉

•Mehmet Erdem - Acıyı sevmek olur mu?

Bölüm için çiçeklerinizi bırakın buraya🌸

Keyifli okumalar dilerim♥️

¦~KALBİMDEKİ ACI~¦

Günçiçek

Korku, insanı aciz düşüren onu savunmasız bırakan his..

Şimdi bende aynen o korkuyu iliklerime kadar tadıyor ve kendimi inanılmaz aciz ve savunmasız hissediyordum. Hiç tanımadığım adamlar tarafından çekiştirilerek yürütülüyordum. Korku bir nabız olmuş damarlarımda atıyordu. Hiç durmadan çırpınıyor, bağırıyor ve ellerinden kurtulmaya çalışıyordum.

"Bırak beni!"

"Amma da hırçın bir şey çıktı bu!" diye biri öfkeyle konuştu.

"Ne yapalım?" diye sordu bir diğeri.

Beni ıssız ve terkedilmiş bir yere sokmaya çalışırlarken onlara epey zorluk çıkarıyordum.

"Ne zorluk çıkardın be sende!" diye aksi bir tonda söylendi.

Öfkeyle ve korkuyla çarpılmış bir yüz ifadesiyle hışımla ona dönerek,"Bırakın beni sizi pis adiler! Bırakın diyorum!" diye avaz avaz bağırdım.

Diğeri ağzımı kapamaya çalıştı. Eli ağzıma örtüldüğünde debelendim.

"Bu gidişle bütün şehri başımıza toplayacak bu kahpe!" dediğinde eli ağzımdayken boğuk bir ses çıkardım. İçimden ona bildiğim tüm küfürleri sıraladım.

"Gel şunu şuraya sokalım da bir gören olmasın yoksa başımız belaya girecek.."

Beni harabe binanın içine güç bela soktuklarında hala çaresizce onlara direniyordum. Bu adamların elinden nasıl kurtulacaktım ben?

Beni bir anda paçavra gibi yere fırlattıklarında dizlerim üzerine sertçe düştüm. Ellerimi son anda yüzüstü yere kapanmadan önce zemine siper edip engel olabilmiştim. Nefes nefese başımı arkaya çevirip onlara baktığımda ikisinin de pis pis sırıttığını gördüm. Bana doğru gelmeye başladıklarında hızlıca etrafıma göz attım. Moloz yığınlarından başka bir şey yoktu ne yazık ki. Kendimi savunacağım tek şey ancak yerdeki moloz artıklarıydı.

"Bakıyorum da sesin kesildi," diyerek güldüğünde diğeri de ona eşlik etti.

Onlara katıksız bir nefretle baktım. Korkuyordum ama onlara korkumu belli edecek değildim.

"Bırakın beni gideyim," dedim dişlerimin arasından.

Biri başını geriye atıp iğrenç kahkahasını koyverdi.