Bugün Yine Kapıyı Çaldım | Taehyung ✔️

Ç-

✡✡✡

Selam, Taehyung.

Yazmayalı bayağı oldu, biliyorum.

Yazmama pek gerek kalmıyor doğrusu. Sürekli yanımda buluyorum seni.

Bugün yine iki kahve ile geldin ve biri banaydı. Yanında aldığın damla çikolatalı kurabiye de çok güzeldi ayrıca.
Bunu olurda okursan diye, teşekkür ettiğimi belirtmek isterim.

Bir boşlukta gibiyim birkaç gündür. Annem gittikten sonra eve birisi geldi. Annemin hastaneden yakın bir arkadaşı varmış meğer. Kendisi bir hemşire, benimle kalıyor bir süredir.

Kapıyı çalabiliyorum, yani şimdilik.

Annem bana mektup yazmış, Taehyung.
O kadar güzel satırlar yazmış ki okumaya kıyamadım en başta. Şimdi alışma sürecindeyim ve evet onsuz olmuyormuş. Babam yokken de çok kötüydüm ama en azından annem vardı, bir güvencem vardı.

Annem gidince kabullenemedim ki hiçbir şeyi, benli çocuk.
Senin yanıma gelmen bile bir ara umrumda olmadı, seni de üzdüm belki yanımdan gitmeni söylerken. Özür dilerim senden.

Bazen kaldıramıyorum bu kadar şeyi. Neden hep benim başıma geliyor diye soruyorum kendi kendime. Biraz da isyan ediyorum kaderime, gerçeklere...

Olmuyor, Taehyung. Bir şeyler olmuyor, düzgün gitmiyor, bozuluyor gittikçe her şey. Tıpkı tebeşirle çizdiğimiz seksek oyununun yağmur yağınca silinmesi gibi tüm düzen.

Zor geliyor, şimdi fark ediyorum bazı gerçek kabul ettiklerimizin yalan olduğunu.

Kim demiş başrol ölmez diye?  Herkes kendi hayatının başrolüyken ve herkes günün birinde illaki ölecekken...

Kim demiş kahramanlar ölmez diye? Her baba kızı için kahramanken ve günün birinde illaki can verecekken...

Kim demiş unutulmaz ama alışılır diye? Ölüm unutulmayıp, her dakika beyninin en ücra köşelerinden çıkagelirken...

Şimdi soruyorum size, kim demiş önümüzdeki kapılar hiç kapanmaz diye? Çalınca açılmayan kapılar, her gün biraz daha çoğalırken...

Ben bugün, şansım vardı da, yine kapıyı çaldım.

- He Ran❇