Πλευρά Κάμερον
Ταμίας - 215 ευρώ και 64 λεπτά παρακαλώ.
Μου χαμογέλασε η ταμίας ναζιάρικα και εγώ γέλασα αμήχανα. Το χαμόγελο της με έχει φρικάρει τελείως, μάλλον δεν θα ξανά πατήσω σε αυτό το σούπερ μάρκετ. Και σε καμία περίπτωση δεν θα έρθω εδώ για προφυλακτικά. Πέρασα την κάρτα μου από το μηχάνημα και περίμενα μέχρι να την αποδεχτεί. Η ταμίας μου χαμογελούσε ερωτοχτυπημένα.
Ταμίας - Και λοιπόν κύριε Ντάλας πως βρεθήκατε εδώ; Πότε να περιμένουμε κάποια καινούργια ταινία, τραγούδι, πασαρέλ-
Κάμερον - Σύντομα.
Την διέκοψα απόλυτα αλλά εκείνη δεν φάνηκε να πτοείται. Ήταν μια γυναίκα γύρω στα σαράντα της με πολύ έντονο βάψιμο και κρεπαρισνένο μαλλί μέχρι το πρώτο ράφι με τα δημητριακά. Το κραγιόν είχε φτάσει αφαλό από το οβερλάινιγκ και η βλεφαρίδα κάθε φορά που μου πετάριζε "ναζιάρικα" τα μάτια, μου έκανε αέρα. Το παλιομηχάνημα δέχτηκε την κάρτα και ξεκίνησα να βάζω τις σακούλες μέσα στο καρότσι. Πρέπει να είχα γεμίσει τουλάχιστον δέκα σακούλες πράγματα. Καλά τι τρώει αυτή η κοπέλα; Έβγαλα την απόδειξη της από την τσέπη μου και την έβαλα μέσα στα πράγματα που μόλις της ξανά αγόρασα σε διπλάσια ποσότητα. Έχω καθαρά όλο φταίξιμο για αυτό που συνέβη σήμερα και δεν ήθελα σε καμία περίπτωση να της προκαλέσω πρόβλημα. Έβαλα τα πράγματα στο αμάξι μου και κίνησα για το σπίτι. Σε λιγότερο από τρία λεπτά ήμουν έξω από την πολυκατοικία. Με πολύ κόπο, σάλιο και ιδρώτα κατάφερα να φτάσω στον όροφο μου με τις δεκατρείς σακούλες που είχα. Τις έβαλα στο διαμέρισμα μου και έβγαλα το κινητό μου.
*στο τηλέφωνο*
Κάμερον - Έλα μαλάκα.
Νας - Έλα ρε.
Κάμερον - Έλα.
Βολεύομαι στον καναπέ μου με ένα μεγάλο βογκητό ανακούφισης να ξεφεύγει από το στόμα μου. Ευτυχώς που τελείωσα με το σπίτι.
VOCÊ ESTÁ LENDO
Κακό Αγόρι
FanficΜήπως έχεις μπλέξει και εσύ με ένα παλιόπαιδο και δεν έχεις ιδέα για το τι να κάνεις; Μήπως δεν ξέρεις πως να διαχειριστείς ένα Κακό Αγόρι; Ορίστε ο οδηγός σου! •Πρόφαση• [1] - [13] Ζωή - Τι γυρεύεις εσύ εδώ; Κάμερον - Ε όχι ρε πούστη, πόση ατυχία σ...