Burada Bir Aşk Var

3.BÖLÜM: HASTANE MASRAFLARI

Multimedya; hikayemin güzelleri😊

Keyifli okumalar^.^

Baran gelip yanımdaki duvara yaslandı." Burada mi oturuyorsun küçük hanım? "

"Hıhıı. Sen ? "

"Evet, sokağın sonundaki evde."

"Anladım. " O sırada teyzem yanımıza geldi önce bana sonra Baran'a baktı.

"Teyze bu Baran, aynı sınıftayız da. Ve burda oturuyormuş. Yani sokağın sonundaki evde. " dedim telaşla. Noluyor bana ya ne bu Baran'ı görünce kekelemeler falan, Tılsım kızım kendine gel.

"Hımm, meraba Baran ben İdil, Tılsım'ın teyzesiyim. Seni daha önce de görmüştüm sanki? "

"Evet havaalanında Tılsım benim iç kanama gecirmeme sebep olmuştu şimdide hastane masraflarını karşılamanız için buraya geldim. " dedi sırıtarak.

Komik olduğunu mu sanıyor bu? Duvar gibi önümde durmasaydın sana çarpmazdım. Seni parçalamadığıma şükret sen. Küçük hanım demiştin bi de utanmadan. Hadi be ordan hastane masraflarıymış benim sana dava açmam lazım da neyse. Allah Allah ya yine atarlandım. Baran'a göz devirerek teyzem döndüm. "Arkadaş çok şakacı " dedim ve elimi Baran'ın koluna indirdim. Bu hareketimle Baran'ın gözleri şaşırmış bi şekilde büyüdü.

Size elimin ağır olduğunu söylemiş miydim?

Şaşkınlığının yerini gülümseme alırken teyzem kolum bi çimdik attı. Teyzeme dönüp hak etti teyzecim kusura bakmasın bakışı attıktan sonra,

"Bizimde işlerimize vardı gecikmek istemeyiz dimi teyzecim" dedim sahte bi gülümsemeyle. Teyzem gözlerini devirerek bana baktığında Baran;

"Tanıştığıma memnun oldum İdil Hanım tutmayayım sizi, iyi günler " diyerek yanımızdan hızlı adımlarla uzaklaştı. Ben zafer kazanmış ifademle arkasından bakarken teyzem;

"Kız çocuğu dövdün resmen utanmadan bide kovdun ayıptır ayıp koca kız oldun yavrum evlenme yaşın geldi böyle erkeklere düşmanın gibi davranmak yakışmıyor sana az alım çalım yap be güzelim bunları da sana ben mi öğreticem. " dedi tek nefeste.

Noluyo lan teyzem taramalı tüfek gibi tek seferde saydı herşeyi, sakin İdil hanım. Hem belki ben feministim teyzeeeaaağğ ! Hemde Baran'a alım çalım hemii yok canım ben almıyım.

"Teyze hadi gidelim iyice saçmalama hee " diyip arabaya yöneldim.

[*]

Her zaman olduğu gibi nefret ettiğim pazartesilerden kuralı bozmadan nefret etmeye devam ediyordum. Teyzem ve eniştemle kahvaltı yaptıktan sonra odama çıkıp okul için hazırlamaya başladım.

Aşağıya indiğimde teyzem de hazırlanmış beni bekliyordu.

" Canım teyzem benim, sen gelip de kendini yorma, hiç gerek yok kocaman kız oldum yakında taliplerim kapıya dizilir kendi başıma okula gidebilirim yanii." dedim ve Teyzemin bukalemun gibi renk değiştirisini izledim.

"Senin dilin çok uzadı."

Teyzemin boynuna sarılıp yanağına en sulusundan bi öpücük kondurup "teyzelerin bi tanesi " dedim ve kapıya yöneldim. Ayakkabılarımı giydiğimde teyzem arkamda belirdi.

" Eve kimseyi dövmeden gelirsen sevinirim canım. " dedi. Abartılı bi şekilde gözlerimi devirerek evden cıktım. Bi an gözlerim yuvalarından çıkacak sandım.

Yolun kenarında beklerken önüme gelen her dolmuşa el atıp hiç birinin durmamasının ardından, çıldırmak üzereyken bi motorsiklet önümde durdu. Simsiyah bi motordu çok iyiydi bee. Arabalarla aram iyiydi ama bu motorda fena degildi yanii.

Motoru süren adam kafasındaki kaskı çıkarınca birden motorsikletten nefret ettim.

"İstersen seni okula bırakabilirim küçük hanım."

" Şuracıkta arabanın altında paspas olup ölmeyi tercih ederim. " dedim beklemediği bi cevapdı. Saatine baktı.

"Dersin başlamasına 15 dakika var ve eğer dolmuşla gidersen en az yarım saate okuldan olucaksın biliyon demi? " saatime baktım harbi öyleydi.

"Ehliyetin var mı? "

Bi cevap vermesi için Baran'a bakarken gözleriyle motorsiklete binmemi işaret etti.

Çaresizce motorsiklete bindim. " Hazır mısın?" dedi ve cevap vermeme fırsat vermeden gazı kökledi. Bende düşmemek için kollarımı ürkekce Baran'ın beline sardım ve kafamı sırtına yasladım bu nasıl bir kokudur arkadaş yüzüme sertçe vuran rüzgara rağmen hala hissedebiliyorum, ciğerlerim bayram etti.

Motorsikletle okula girdiğimizde herkes bize bakıyodu. Baran delici bakışlarını onlara yöneltirken ben yere bakmayı tercih ettim. Sanırım derse yetiştiğim için Baran'a bi teşekkür borçluyum.

" Imm şey teşekkür ederim okula bıraktıgın için. "

" Önemli değil. "

[*]

Sınıfa girdiğimde Eslem, Sanem ve yanındaki bi kaç kız derin bi şekilde sohbet ediyordu. Eslem beni fark edince sıradan kalkıp yanıma geldi.

Tam günaydın diycektim ki izin vermeden söze başladı.

"Sanada günaydın canım. Öncelikle söylemek istediğim bi kaç şey var. Kural 1, sabahları sınıfa bi kız arkadaşımız geldiğinde fok balıklarının bayramlaşma merasimi gibi sarılırız.
Kural 2, merasimin ardından boynuna koala misali yapışır ve son olarak Kural 3, Lama gibi de öperek günlük hasret gidermemizi tamamlamış oluruz. Şimdi daha iyi kavraya bilmen için uygulamalı olarak gösteriyorum. "

Tek nefeste saydı hepsini Allah'ım sen bizi Eslem'in gazabından koru. Dinimiz amin.

Eslem bi kaç adım geriye gidip kollarını açarak sertçe bana sarıldı, kollarını sıkıca boynuma sarıp yanağımı vakumlamaya başladığında ben korkuluk gibi dikiliyordum. O sırada Baran, Yekta ve Burakla beraber sınıfa girdiginde Yekta'yla gözgöze geldim Eslem hala üzerime yapışık duruyordu arkası dönük olduğu için Baranlardan haberi yoktu. Yekta yanındakileri dürttü ve gülüşmeye başladılar.

" Eslem noldu doğal ortamından uzak kaldın da odunu görünce hasret mi gideriyon " dedi Baran. Bana odun mu dedi bu dallama. Eslem geriye çekilip kolunu omzuma attı.

" Genellikle senin gibiler otları beslenir ya Baran, bu sınıfta seni yalnız bırakmamak için öyle takılıyorum. "

Hadi Eslem kim tutar seni gülüm.

Baran sinirlenmisti. Yekta gerginliğin farkına varmış olacak ki Baran'ın koluna girip sınıftan çıkardı bende sırama geçip oturdum.

[*]

Okul çıkışı dolmuşa binip eve geldiğimde saat akşam dördü gösteriyordu.

Dışarıya çıkıp biraz gezmeye karar verdim. Üzerimi değiştirip bişiler atıştırdıkdan sonra teyzem den izin alıp evden çıktım. Uzun yolda biraz ilerledikten sonra Baran'ın sokağın sonunda oturduğunu hatırladım. Hızlı adımlarla sokağın sonuna kadar yürüdüm. Büyük beyaz bi villa vardı etrafı kontrol edip sinsice villa kapısına kadar bir pembe panter edasıyla yürüdüm. Zilin üzerinde büyük harflerle süslü bi şekilde SELİM&SELİN ÇINAR yazıyordu. Demekki evleri burası. Acaba içi nasıl lan. Tabiki içeriye girmeyecektim. Sadece evlerinin yerini öğrenmeye çalışıyorum. Ne de olsa sınıf arkadaşım o benim ödev falan olur yanii ondan şey ettim.

Arkami dönmeden geriye doğru yavaş adımlar atarken bişeyle çarpıştım. Arkama döndüm. Baran. Hassiktir. Ne diycektim buna şimdi.

Kollarını göğsünde bağlamış soran gözlerle bana bakıyordu.

" Selaammm, çok ilgi çekici bi mimari dimi? " dedim evi gösterek. Sus kızım sus saçmaladın.