MÜZİĞİN RİTMİ

•48

Bölüm Şarkısı: Emir Can İğrek - Sapa
———

"Ne güzel." dedi Tuğçe. "Bilmeden zaten berabermişsiniz."

———

"Hayırlı olsun şimdiden."

"Tanışalı daha üç ay falan olmadı mı?" dedi Tarık.

"Evet, öyle."

"Ey maşallah." dedi Burak abartılı bir şekilde. "Üç ayda nişan raddesine geldiyseniz sene sonunda çocuk severiz herhalde." Gülerek ellerimle yüzümü kapattım.

Çocuk mevzusu ikinci kez gündeme geliyordu ve ben yine utanıyordum.

Konuyu değiştirip başka bir şeyler konuşmaya başladık.

"Nasıl, sevdin mi?" dedi Orkun kulağıma doğru.

"Evet, çok sevdim." Gülümseyerek yanağımdan öptü.

Bir süre daha sohbet ettikten sonra sahneye çıkmamız gerektiğinden onlarla daha sonra tekrar görüşmek üzere vedalaşıp sahneye çıktık.

———

"Çok yoruldum." dedim kemerimi bağlarken. "Annemler hala orada mı?"

"Evet. Ara da toparlansınlar. İçeri girmeden onları alır gideriz."

Bir şey demeden annemi aradım.

"Efendim Ahsen."

"Anne biz çıktık. Hazırlanın, birazdan oradayız."

"Tamam toparlanıyoruz." Bir süre duraksadı. "Ahsen, Aysun 'içeri gelmeyecekler mi' diyor."

"Geç oldu anne. Girmeyelim şimdi." Annem de Aysun Teyze'ye aynısını söyledi ama Aysun Teyze ısrar edince el mecbur kabul edip telefonu kapattım.

Çok geçmeden Orkunların evine geldiğimizde arabadan inip zile bastık. Kapıyı Ebru açınca içeri girdik.

"Daha on dakika olmadı ayrılalı." dedi gülerek.

"Hoş geldiniz." Aysun Teyze neşeyle yanımıza gelip bana sıkı sıkı sarılınca nefes almaya çalışarak ben de ona sarıldım. "Açsınızdır şimdi siz. Börek yapmıştım, gelin çayla beraber yeyin."

Beni içeri çekiştirmeye başlayınca merdivenlerden inen Orkun'a baktım.

"Anne." diye seslendiğinde Aysun Teyze durup ona baktı. "Kızı rahat bıraksana." deyip elini belime koydu ve biraz kendine çekti beni.

Aysun Teyze Orkun'a kısa bir bakış atıp içeri girdiğinde gülerek başımı Orkun'un omzuna yasladım.

"Sadece uyumak istiyorum." diye mırıldandım.

"Annemin böreğinden yemezsen seni asla bırakmaz."

Sızlanarak içeri girdiğimde boş olan bir koltuğa oturdum.

"Anne saatten haberin var mı? Kaç saattir ne yapıyorsunuz burada?" dediğimde Orkun da yanıma oturmuştu.

"Laf lafı açınca vaktin nasıl geçtiğini anlamamışız valla." dedi teyzem.

Ebru elinde tabaklarla içeri girdiğinde bir tabağı bana diğerini de Orkun'a verdi.

"Bu saatte börek yiyeceğime inanamıyorum." dediğimde güldü.

"Yemek istemiyorsan gizli gizli bana verebilirsin."

"Bu saatte o kadar börek yersen göbeğin büyür." dedim gülerek.