A/N: This story is for my beloved friend (nuxx), Chlarence. Gusto daw niya ng story nila ni Daniel Padilla so here it is. Sana magustuhan mo, Rem. Wot. HahahaXD Wag kang umiyak lol jk lang. Bahala na haha yes naman. Love you!
"Chlaaaaaaaaaaaaaareeeeeeeeeeeence!"
Huh? Ang ingay naman ni mama. -.-
Ano kayang meron?!
"Rence, sayang naman pinambili mo ng ticket. Bangon ka na diyan."
Ticket? Ticket... Ticket...
Ticket!!! WAAAAAAAH!!!
Bigla na lang akong napatayo sa gulat. OMG, pano ko nagawang makalimutan kung anong araw ngayon?! Ngayon ang game nila DJ sa MOA Arena!
*Tingin sa bedside table*
"Waaaah! Walang kwenta kang alarm clock ka! Bat di mo ako ginising?!" Sigaw ko sa alarm clock pagkakuha ko rito.
*Riiiiiiiiiiiiiiiiing! Riiiiiiiiiiiiiiiiing! Riiiiiiiiiiiiiiiiing!*
-.- Walang kwenta! Bat ngayon pa 'to nag-ingay?! Kung kalian di naman kailangan... -.-
Kasabay no'n ay tinapon ko sa floor ang nakakairitang bagay na iyon.
Kung kailan naman kasi kailangan eh dun pa papalpak.
"Chlarence?! Anong ginagawa mo dyan?" Sigaw ni mama mula sa labas.
Lagot. Agad akong tumayo at humanap ng walis at dust pan. HuhuhuT.T Bakit ngayon pa Chlarence? Male-late ka na sa game nila DJ. Ang mahal mahal pa naman ng binayad mo para sa ticket.
"Charence?!" Sigaw ulit ni mama.
Hala! Grabe, nagmamadali na nga yung tao tapos ginugulat niyo pa?!
"Wait lang ma. 5 minutes." Sagot ko naman para tumigil na si mama.
"Bilisan mo. Wag kang papatay-patay diyan."
Tssss... Ganyan naman lagi si mama eh. Kailangan daw GUMILAS kasi nga naman, hindi kami mayaman. Pero ayos lang, sakto lang naman eh. Nakakaraos.
Tinapos ko na ang paglilinis sa nasirang alarm clo-- ... este SINIRA kong alarm clock. Lumabas na ako ng kwarto ko at kasabay non ay binati naman ako ni mama ng "Good Morning".
Nagsmile naman ako at nagpa-good morning din sa kanya. Umupo na ako sa isang seat sa may kitchen table kung saan naka-hapag ang napakadaming pagkain. Yum yum... J
Buti maraming pagkain? Haha! Anong meron?
"Ma, anong meron? Napadami yata ang niluto mo?" Tanong ko sa kaniya na parang medyo natatawa.
"???" Si mama.
"Huh? Ma?"
"???" Si mama pa rin. Walang imik.
"Ma!?"
"Ay! Anak ng tipaklong! *breathes* Anak naman, bakit ka nanggugulat?"
AY?! Napalakas yata? Haha. Peace tayo, ma. J
"Sorry po, ma. Di po kasi kayo sumasagot eh. Ano po palang meron, bakit naghanda kayo ng sobrang daming pagkain? Birthday ko po ba?"
Birthday ko ba? Birthday ko ba... Birthday—
"Happy Birthday Chlarence!"
Biglang narinig ko na lang na sabi nila Kuya, Papa at Christian na nasa likod ko na pala.
Anong araw na ba ngayon? September ............25! Haha! Hindi ko na napansin eh. Birthday ko na pala.:)
Masyado na kasing busy sa school. Sabi nila, ang high school life DAW ang pinakamasayang part ng buhay-estudyante. Pero parang kabaligtaran yata iyon ng nangyayari sa akin ngayon. Paperworks, projects, assignments, tests, reports at kung ano-ano pa—yan nalang ang inatupag ko sa buong buhay ko simula nung tumuntong ako ng high school.
BINABASA MO ANG
AFTER ALL (Fanfic/ One-shot Story)
FanfictionThis storyis for my wonderful friend, Chlarence. Love you, dude. Always.