"ဟန္ရိပ္...ဟန္ရိပ္ည မလား! "မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ အနာဂတ္ကျဖစ္သြားၿပီျဖစ္တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ကိုေခၚေနတယ္။
သူမကိုကြၽန္ေတာ္မသိပါ။
သူမကေတာ့ ဟန္ရိပ္ညလို႔ ေခၚေနတယ္။
အတက္အက်လွည့္စားေနတဲ့ ကံၾကမၼာက ျမန္ဆန္လြန္းလွတယ္။"မင္း ငါ့ကိုဘယ္လိုလုပ္သိတာလဲ!!"
"အိုး...တကယ္နင္ပဲ! နင္အသက္ရွင္ေနေသးတာပဲ ၿပီးေတာ့... ၿပီးေတာ့ ငါ့ေရွ႕မွာငါနဲ႕အတူရွိေနတယ္...အမေလး!! "
"မင္းဘယ္သူလဲ..."
"နင္...နင္ငါ့ကိုမမွတ္မိဘူးလား"
"ဘယ္သူ......"
"ေသခ်ာစဥ္းစားပါအုံး..."
"အာ...မွတ္မိၿပီ! busကားေပၚမွာတုန္းက ငါ့ေဘးမွာထိုင္တဲ့သူ ၿပီးေတာ့ အသံက်ယ္ႀကီးနဲ႕ ကားဆရာကို ေအာ္လိုက္တဲ့တေယာက္ ဟုတ္တယ္မလား!"
ထပ္ေတြ႕ခြင့္ရဖို႔ ကံၾကမၼာကဖန္တီးေပးလိုက္ေပမယ့္ အမွန္တရားကေတာ့ သူ႕အတြက္ ကြၽန္မက မျမင္နိုင္တဲ့သူတေယာက္ပဲ...
"နင္ငါ့ကိုအဲ့ဒီေလာက္ပဲသိတာလား ငါကနင္နဲ႕ႏွစ္ႏွစ္လုံးအခန္းတူတူပဲေလ... ၿပီးေတာ့ ငါတို႔သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ မုန႔္သြားစားဖူးတယ္ေလ"
"ေဆာရီးပါ"
မမွတ္မိလို႔ေဆာရီးလို႔ေျပာခဲ့တာ ဒါနဲ႕ဆိုတတိယႀကိမ္ေျမာက္ပါ ဟန္ရိပ္ရယ္...
"ဒါနဲ႕ နင္ဘယ္လိုလုပ္ေရာက္လာတာလဲ ငါတို႔ဘယ္လိုျပန္သြားရမလဲေရာသိလား... ဟင္"
"ငါမသိဘူး... ငါလိုက္ရွာေနတာ အခုငါကႏြေ႐ြက္ေႁခြျဖစ္ေနၿပီ ဒါနဲ႕နင္ကဒီေန႕ျပန္လာမယ့္ မမမိုးရဲ႕ေမာင္ တင္တင္ေမာင္လား!"
ရီက်ယ္က်ယ္နဲ႕ေမးလိုက္တဲ့သူမအေမးကို ကြၽန္ေတာ္မေျဖခ်င္...
"ဒါနဲ႕နင္ကေရာ"
"ငါက ဒီအိမ္ကတူမ မမမိုးကအေဖာ္အေနနဲ႕ေခၚထားတာတဲ့ သူတို႔ေျပာတာပဲ"
"busကားေပၚကလူေတြအကုန္ေရာ... ၿပီးေတာ့ နင္နဲ႕ငါနဲ႕ပဲလား က်န္တဲ့သူေတြေကာ ဘယ္ေရာက္ကုန္ၾကၿပီလဲ"
VOUS LISEZ
I'll Be There In 1945... [completed]
Fiction Historiquepart 19 (Uni+Zaw) လြတ္လပ္ေရးမရခင္ဂ်ပန္-အဂၤလိပ္ေခတ္ ကိုျပန္ေရာက္သြားတဲ့ေကာင္ေလး...... ေနၾကာပန္းေတေႂကြတဲ့အခါ ခင္မ်ားဘယ္မွာရွိေနမွာလဲ I'LL B-E T-H-E-R-E 🌻 (unicode) လွတ်လပ်ရေးမရခင်ဂျပန်-အင်္ဂလိပ်ခေတ် ကိုပြန်ရောက်သွားတဲ့ကောင်လေး...... နေကြာပန်းတေကြွေတဲ...