My Fate

Chapter 11

Isha Karmela Montes

Binawi ko kay ralph ang aking pulsuhan at matalim siyang tinitigan

"Bakit ganon ang sinabi mo! Bakit hindi mo na lang sinabi ang totoo"

Wala na akong paki kung nagtitinginan na sa amin ang ibang studyante dahil sa sobrang galit ko

Galit ko sa mga babaeng gumawa ng gulong ito at ang mga sinabi ni ralph sa harap ng dean

"Pano kung lalo lang gumulo lahat ha?"
Pasigaw kong tanong sa kaniya

He sighed "I've said it for a purpose" he coldly answered me

"Purpose? Ano to cover up the issue?. Ralph you don't need to do this hindi mo ko kailangan pagtakpan I am not your responsibilities"

"Pero hindi ka titigilan ng mga babaeng iyon kahit pa sabihin mo na iyon lang ang dahilan ng pagpunta mo lagi sa bahay. Mas okay na alam nila ang tayo ang in a relationship kaysa kayo ni kuya. Isipin mo na lang para ito sa scholarship mo"

Nagpintig ang tenga ko sa narinig ko
"Ralph i hate lies tapos ngayon gagawin ko yun sa ibang tao just for my own sake? Hindi mo ba naisip na-"

Hindi ko na tinuloy ang sinabi ko mariin akong pumikit
Wala ng sense kung patuloy akong makikipagtalo sa kaniya dahil nasabi na rin niya sa harap nila alangan naman na bawiin namin iyon

"Nevermind! Just do it for a show!"

Sabi ko sabay alis. Mabigat ang mga hakbang na aking ginawa at idinala ako ng aking mga paa sa comfort room at natagpuan ko nanaman ang sariling nakatingin sa repleksyon ko sa salamin. Lumandas sa aking pisnge ang mainit kong luha

I remember the last time I cried at the comfort room. It is because of heart break and now i feel pity for myself seeing myself crying again in front of a mirror

Hindi ako broken, hindi ako nasaktan at walang nanloko sa akin. But thinking of betraying others stabbing my heart.
Hindi ko ugali ang hindi magsabi ng totoo dahil alam ko ang pakiramdam ng panloloko

Alam kong mababaw ang dahilan ng pagiyak ko, pero sa hindi ko maipaliwanag na dahilan ay isa si ralph sa dahilan kung bakit ako nasasaktan at naguguluhan ng ganito

I can't explain why ralph doing this to me. Why he seems kind to me this days? Why he keeps on helping me and protecting me?

Bakit niya ako tinatrato ng ganito? Naguguluhan na ako and natatakot ako sa gusto kong malaman tungkol sa kaniya.

Lumabas ako ng comfort room at nandoon si ralph na nakasandal sa dingding tila hinaantay ang paglabas ko. Lalagpasan ko na sana siya pero agad niyang naharangan ang dadaanan ko

"Ralph dadaan ako"

Nanatili lamang siyang nakatitig sa akin na parang wala akong sinabi. Sumubok ulit akong dumaan pero hinigit niya ang aking pulsuhan at sapilitang hinila

"Ralph saan mo ko dadalhin may klase pa ako" sinubukan kong bawiin sa kanya ang kamay ko pero masyadong mahigpit ang pagkakahawak niya rito

Lumabas kami ng campus at pumunta sa kung saan nakaparke ang kaniyang altis, pinatunog niya ito at pinagbuksan ako ng pinto

"Hindi ako sasakay diyan ralph"

Hindi siya tumugon sa akin at tanging galit lang sa kaniyang mata ang aking nakita. Anong ikinagagalit niya?

Pero kinalaunan ay nagbuntong hininga siya
"Please let's talk, sumakay ka na..."

Tinignan ko lamang siya ng ilang segundo at tsaka sumakay. Isinara niya ito ay tumungo na sa driver's seat

Tahimik lang ang pagmamaneho ni ralph. Walang nagbalak sa aming dalawa ang magsalita kaya sinakop ng katahimikan ang kotse

I wanted to ask him kung saan niya ako dadalhin o kung saan kami pupunta, pero parang nakatiklop ang dila ko ngayon at hindi ako makapag salita

Tumunog ang aking cellphone at lumabas doon ang mensahe ni jasmin

Jasmin: where are you?

Bago ko pa man siya matugunan ay huminto na ang sasakyan kaya tinago ko na ang aking cellphone

Lumingon ako sa bintana at napansin kong nasa tapat kami ng isang parke, walang masyadong tao roon pero halatang kalmado ang lugar

"What are we doing here"

Sa wakas nagawa ko siyang tanungin

Imbis na sumagot ay dumiretso siya sa duyan kaya sumunod ako sa kaniya

Now I don't care if he don't want to talk to me, i understand if he gets mad because of the words I throw to him earlier

Nanatili lang ako nakatitig sa lupa, ramdam ko ang titig sa akin ni ralph pero i just ignore it

For some reason I feel guilty for what i treat him earlier, i become rude to him because of what he said.
Ang rason lang naman kung bakit niya iyon nasabi ay dahil gusto niyang maglaho ang usapan tungkol sa akin at kaniyang kuya

I know I can handle that issue. I can kill that issue but because of ralph it make things easier. Tinulungan niya ako ng walang kapalit. Ni hindi man lang ako nakapagpasalamat at puro masasakit na salita pa ang nasabi ko sa kaniya

I was about to call him pero naunahan niya na ako

"I'm sorry for what I've said earlier sa dean, i realize it's wrong na baka nga mas lalo lang lumala ang lahat kapag nagpatuloy pa yun" he sounds like his regretting for what he'd done

Umiling ako "i should be the done who say sorry, dahil sa sinabi mo tiyak na huhupa na ang issue at hindi na ito pa kakalat sa buong campus. Kung di mo siguro sinabi yun ay baka ngayon napatalsik na ako sa list ng scholarship"

"Yeah its helps pero hindi ko inisip kung ano ang mararamdaman mo, I know you hate lying, you hate people who is lying and you don't want to lie to them, sorry at pinilit kita"

He sighed

"And naalala ko you're scared of commitment, pero sinabi ko pa rin yon"

Guilt stabbed my chest, i want to join him and say don't mention it at all pero napangunahan ako ng pagka ilang

"Don't need to mention it ralph okay na yun siguro naman hindi na magiging usap usap sa campus ang nangyari kanina and for sure makakalimutan rin nila ang sinabi mo na you're courting me diba" kinumbinsi ko siya para mawala na ang pangsisisi niya sa kaniyang sarili

"If they do then let's just do it for a show"

He looked at me with full of sincerity
"But I don't want to do it for a show, i know you don't want to enter commitment but i wanted to try ishka. I wanted to try to say. that I said it not for a show, i said it in front of you because that's what I'm planning"

Hindi ako makatugon sa mga sinabi niya
He what? He really wanted to court me but why? Ilang buwan pa lang kami magkakilala

"It's imposible ralph pano ka magkakagusto sa akin eh halos last month lang tayo nagkilala sa social hall"

"No.."

Nalito sa mga sinasabi niya

"Ever since i saw you last july during the orientation in the hall, make me believe in love at first sight. Believe it or not ishka i fall for you that day. Hindi ka mawala sa isip ko, ilang beses kong sinabi sa isipan ko na baka hindi mo ako magustuhan dahil 4th year student na ako, while ikaw freshmen, masyado akong matanda para sayo, pero isinantabi ko ang edad ko para sa nararamdaman ko sayo"

I'm just looking at his eyes trying to see if his sincere

Gusto kong malaman kung nagsasabi siya ng buong puso, gusto kong malaman kung ano ang sinasabi ng kaniyang mga mata, gustong malaman kung gusto niya ba talaga ako

Dahil natatakot ako. Hindi dahil sa ayaw ko ng sumugal pero natatakot ako na baka hindi siya nag sasabi ng totoo