let me take you there ❣❣bbm❣❣ ON HOLD

prolouge

~~~~~Yela's PoV~~~~~

napangiti ako ng malungkot

 (pkiplay nalang po yung video sa cyd kung gusto niyo po---------->)

These times will try hard to define me

And I’ll try to hold my head up high

But I’ve seen despair here from the inside

And it’s got a one track mind

bumabalik nanaman ako sa lugar na to, kung saan sa una at sa huling pagkakataon na ngawa kong maging masaya, 

And I have this feeling in my gut now

And I don’t know what it is I’ll find

Does anybody ever feel like

You’re always one step behind

ang dami ko ng napagdaanan, sa loob ng halos 23 years na taong nabubuhay ako dito sa mundo, naranasan ko kong paano maging masaya at ang mawala sa akin ang mga taong pinakamamahal ko.

Now I’m sitting alone here in my bed

I’m waiting for an answer I don’t know that I’ll get

I cannot stand to look in the mirror, I’m failing

I’m telling you these times are hard

But they will

ang sakit, sobrang sakit, pakiramdam ko parang kahapon lang, nagagawa kong tumawa at maging masaya yung totoong tawa at saya, pero ngayon hindi na.

And I know there’s someone out there somewhere

Who has it much worse than I do

But I have a dream inside, a perfect life

I’d give anything just to work

It’s like I’m only trying to dig my way out

Of all these things I can’t

"ate yela.............ate...."

napangiti ako, naalala ko hindi pa pala ako mag-isa nandiyan pa yung kapatid ko, siya lang naman ang dahilan kung bakit nagagawa ko pa ding magpatuloy sa buhay...

And I am sitting alone here in my bed

I’m waiting for an answer I don’t know that I’ll get

I cannot stand to look in the mirror, I’m failing

I’m telling you these times are hard

But they will pass

They will pass

They will pass

These times are hard

But they will

agad kong pinunasan ang mga luhang kanina pa walang tigil sa pag-agos sa aking mga mata...alam ko malalagpasan ko to, unti-unti ko ding makakalimutan ang sakit.....

These times will try hard to define me

But I will hold my head up high

 kailangan kong maging malakas at matatag para sa kaniya, 

And I know there’s a reason

I just keep hoping it won’t be long ’til I see it

And maybe if we throw up our hands and believe it

I’m telling you these times are hard

But they will pass

They will pass

They will pass

These times are hard

But they will pass

narinig kong binuksan niya ang pinto, at naglakd papalapit sa akin, agad akong nagkunwaring natutulog

"ate......tsk! kanina pa kita hinahanap nandito ka lang pala sa balcony"

naramdaman kong lumapit siya sa akin at pinahid niya ang pisngi ko, marahil nakita niyang may luhang nalaglag sa mga mata ko, ramdam ko ang pag-upo niya sa tabi ko

"sabi ko naman sa'yo wag na tayong bumalik dito, pero mapilit ka, nagpapanggap kang maayos ka pero ramdam ko, at alam kong kabaliktaran nun ang nararamdaman mo"

bigla siyang tumahimik pero alam ko at ramdam ko na nasa tabi ko pa rin siya, nakaupo at nakatingin sa dalampasigan,

"hindi ko alam ate, pero pakiramdam ko, dapat kitang protektahan, naranasan ko din ang mawalan, pero alam ko mas higit ang sa'yo pero sana lang naman wag mong solohin, nandito naman ako, alam ko ate gising ka alam ko naririnig mo ako, kung ok ka na, sumunod ka na lang sa baba kakain na tayo"

naramdaman kong tumayo na siya at naglakad, minulat ko ang mga mata ko, at nilingon siya

"kel?"

hindi ko na napigilan ang sarili ko, tuluyan ng bumagsak ang mga luha sa mata ko

naramdaman ko na lang na nakayakap na siya sa akin at inaalo ako

"minsan nagtatampo na ako sa'yo, iniisip ko tuloy na hindi mo man lang ako iniisip kapag kailangn mo ng makakaramay"

"k-kel...so-sorry.."

"ssshhh...wag ka mag-alala ate, alam kong ginagawa mo lang yun para maipakitang malakas ka para sa akin, pero ate, mas matatag pa ako kaysa sa inaakala mo, masakit pa rin, pero alam ko at alam mo na higit sa ating dalawa ikaw ang mas nasasaktan...."

hindi ko alam kung gano katagal akong umiiyak habang nakayakap sa kaniya, hanggang sa makatulog na ako

=============================================================================

 ~~~~~Michael's POV~~~~~

ngayon ko lang napansin na may nakasalpak na earphone sa tenga ng ate ko, kinuha ko to at pinakinggan, napailing na lang ako, palagi na lang mga ganitong klaseng kanta ang pinapakinggan niya, sabagay kahit papano nagagawa nitong palakasin ang loob ng ate ko, tinignan ko siya, himbing na himbing sa pagtulog, binuhat ko siya papunta sa kama niya.

napabuntong hininga na lang ako

naglakad ako palabas ng kwarto niya, hindi ko alam pero dinala ako ng mga paa ko sa tabing dagat.......

papalubog na ang araw, matatapos nanaman ang isang araw......

sana katulad din nito yung nararamdaman ko, lalo na ng kapatid ko...

sana kasabay ng palubog at pagtatapos ng araw, kasabay din ng pagtatapos ng lahat ng sakit na nararamdaman niya ngayon..

napakuyom ako...

pinapangako ko...gagawin ko ang lahat para lang mapasaya si ate...lahat....

A/N: 

sana po mgustuhan nyo ito, mejo matatagaln po ang u.d ko dito unlike sa isang story ko,:))

i'll do my best po para mging mgnda next u.d ko dito^__^

make me happy

vote

comment

fan

add to reading list

~blueberryme~