Do I Make You Proud?

start

This is a work of fiction.Names,characters,businesses, place,events and incidents are either the products of author's imagination or used in a fictitious manner.any resemblance to actual persons,living or dead,or actual events is a purely coincidental.

Her POV

"Dad I'm sorry I didn't mean it."-pagmamaka-awa ko.

Nasigawan ko kasi ang anak niya at nakita niya ako.

Ganito kasi yun ang anak niya ay tinulak ako at sinabihan aalis ako at wag na bumalik.isinilang raw ako na isang pagkakamali.then ayun nasigawan ko na wala syang karapatan.at nakita ni daddy

"Kitang-kita ko Anna na sinisigawan mo sya!!and now your going to explain to me that all?how dare you to call her a bitch!!!wala kang karapatan saktan siya!"-sigaw ni daddy at sinampal niya ako ng malakas.

At ang bruha NASA gilid palihim na tumatawa.

Im 8 years old ng iwan ako ni mommy Kay daddy dahil sabi niya aalagaan raw ako ni daddy.pero Mali ako.yes,doon Kay mama Hindi maayos ang buhay ko halos Hindi na makakain pero MA's gusto ko doon kasi alam ko may nagmamahal sa akin.

Pero namatay si mama.kaya no choice.

Now im 15 years of existence in this world halos araw-araw mura lang ni daddy ang palagi Kong naririnig dahil inaaway ko raw ang prinsesa niya.

Lillian Jane Bonifacio is my step sister but she don't treat me.

Sa mansyon only yaya cares to me.nagaaral ako sa isang public school.I'm taking high school now and Simula nong grade one ako I'm always in top.Tina try ko ang best ko para maging proud so daddy.but I'm wrong I'll never be.

Taga recognition sa school palagi si yaya ang pumupunta sa akin.

At pag uwi ko pinapalikita ko Kay daddy ang grades ko and its all 97 all as in lahat ng subject.

Sabi ng teacher ko kung pwede raw eh 100 ang grades ko gagawin nila pero Hindi pwede.

Pagpakita ko Kay daddy ay ang isasagot niya lang ay.magagamit mo ba yang grado mo?do you think it's great?it's useless.

At pag si lili ang magpapakita ng 80 na grades o kaya NASA line of seven ay proud na proud siya.

Nong nagka 86 na grado si lili ay nagpahanda si daddy sa bahay pero Hindi ako belong dahil ayaw nila  raw masira ang mood ni lili.

Palagi akong honor.

Flashback

Graduation day ngayon ng grade school ko at nakikita ko lahat ng mga kaklase ko kasama ang mga magulang nila.while me it's only yaya.

Nagpunta na ako sa harap ng stage to give a valedictorian speech.

"Hi,good day sa inyo lahat.congrats sa lahat and teachers salamat sa pagtuturo.guys alam niyo sobrang saya ko ngayon dahil sa wakas naka graduate ako(sabay singhot ko umiiyak na kasi ako)halo-halo ang nararamdaman ko ngayon.masaya of course,malungkot,galak at kahit ano pa.pero ang NASA taas ay inggit.sana may magulang na magsasabit ng medalya sa akin.sana kasama ko sila at sana proud sila.pero may sasabihin lang ako sa isang tao.ma nakagraduate na ako ohh,tingnan mo ang anak mong maganda.ma may medal ako ohh,ang ganda no?ma this is for you(sniff)ma I miss you(sniff)ma mahal kita I love you,alagaan mo ang sarili mo ahh.promise I will be a good. Daughter to dad.I will love him despite all his anger to me.(sniff)fight lang mama diba?at saka sa mga teachers miss salamat sa inyo ahh.at mga classmate congrats to us.at yaya ising salamat sa pagsama sa akin."

Natapos ko ang speech at lahat ng tao sa auditorium ay nagiiyakan pati ang guest at principal alam kasi nila ang sitwasyon ko.

Natapos na ang ceremony at pauwi na sana ako ng nilapitan ako ng guest ng graduation.

"Alam mo your so strong,despite your young age you are fighting, I admire you most,kanina nong nag speech ka first sentence mo naiiyak na ako.I remember my parents and na realize ko na maswerte ako dahil mahal nila ako.alam ko mahal ka ng dad mo I swear di niya lang pina alam."

Nagsmile lang ako sa kanya sana nga.

Pag uwi ko ay sinalubong ako ni dad.na mukhang galit.

"HOW DARE YOU NA IPAHIYA AKOO!!!!!!"

Kinaladkad ako ni daddy sa loob.masakit ang mga braso ko dahil sa pagkahila niya.pagtingin ko sa braso ko dumudugo ito.kitang kita ko ang pamamaga nito at kulay red na dahil sa puti Kong kulay.

Umiiyak ako Hindi dahil sa sakit dahil Kay daddy.pinag sasampal niya ako sa loob ng bahay.

"SANA HINDI NA KITA TINANGGAP!!SAKIT KA LANG SA ULO KO!!MANA KA SA NANAY MO WALANG SILBI SA PINATAY NA KITA AT SINAMA SA KANYA.!!"-MARiing sigaw ni daddy sa akin.

Nanghina ako dahil alam ko impulosible ang sinabi ng babae kanina.Malabo talaga.sinabunutan ako ni daddy ng buhok.dahil sa galit ni daddy nahampas niya ako sa dingding.napansin ko ang dugo na dumadaloy sa ulo ko.pababa sa mukha ko.kita ko sa mukha ni daddy ang pagkabigla pero napalitan agad ng galit.iniwan ako ni daddy sa sala na duguan.kitang kita ko sa togang soot ko ang mga dugo.ang kulay na puti kong toga ay naging pula na at ang sahig na tinatapakan ko ay pula na puno na nang dugo.

Lumapit agad si yaya sa akin.at paglapit ni yaya saka lang ako humikbi at nawalan ng Malay.

Lord why me?bat nyo pa ako binuhay.

Yan ang tanong sa isip ko bago ako nawalang ng Malay.

I know it's hard to love and accept me dad.but

I LOVE YOU EVEN IT'S KILLING ME