Uçurumun kenarındayım yalnızlığım ve içimdeki sen var sadece . Düşünüyorum , derin derin nefes alıp hayatıma nasıl yön versem de mutlu olsam diye . Çaresizliğim tüm vücudumu sarmış bi halde . Kıyıya vurmuş bir balık gibi hissediyorum bazen kendimi . Denizi seviyorum çünkü orda yaşamımı sürdürüyorum ama kara ya da aşık olmuşum , zor da olsa bi seçim yapmak zorunda kalmışım gibi . Evet deniz bana bi aile , ev , arkadaş daha sayamadığım bir çok şey vaat ediyor ama kara ise ben seni sevdim denizin verdiklerini veremem belki ama kalbimi koyarım ortaya mutlu veya üzgün ol hep yanında olurum seni çok sever mutlu ederim demiş te bi türlü seçim yapamamış gibi hissediyorum . Sessizliğimi bozup düşüncelerimi konuşturuyorum . Biri diyor ki denizi seç o olmaz sa evin ailen olmaz yapayalnız ortada kalırsın diyeri de savunma yaparcasına atlıyor ordan denizden geldin zaten bırak yüreğinin istediği sevdiği karayı seç evet belki güzel düzenli bir hayat veremiyecek sana ama sen düzelt onu sev sar sarmala . Düşünceler birbiri ile tartışırken uçurumun kenarında olduğum geldi aklıma . Bulunduğum yer yaşadığım hayat dedim, karma karışık ve çoğu zaman üzgün olduğum hayat ama uçurum un dibi öyle çok güzel cennet gibi bi yerdi ama o güzelliğe , mutluluğa kavuşmak için sonunun ölüm olduğunu bile bile atlamam gerekecek ti burdan . Evet verdiğim örneklerden de belli dir ki seçim yapmak zorunda bırakıldım hemde hayatımın devamını etkiliyecek bir seçim. Ben karayı severken denizde kalmak zorunda bırakıldım . Biraz deniz istedi diye biraz da karada yaşayamam korkusu ile . Evet kara seni bırakmanın sebeplerinden di korkularım senden değil seninle olmaktan, sonumun belli olmamasından korktum ben . Çaresiz kaldım seçim yapmıyayım dedim . Ne deniz ne kara kabul etti . Seve seve gidilmez terk edilmez en iyi ben bilirim ama benim için en doğrusunun bu olduğunu düşünüp bıraktım karayı. Evet şimdi uçsuz bucaksız denizlerin derinlerindeyim ama hala kalbim kara da biliyorum denizi seçtiğim de ne kadar üzüldüğünü ama bana güven vermeyen daha doğrusu güvenimi kıran birini seçemezdim zaten . Evet bu cümleleri kurabiliyorum ama beynim diyo bunları kalbim denizin ne kadar dibine gitsen de aşık sin karaya diyo . Her gün seni seviyorum kara deyip denize dönmekten ise denizi seçtim kara sen olmasan da olur deyip karayı kendimden soğuttum ben . şu an bu uçurumdan atlasam da mutlu olmiyacagimi biliyorum . Kalbim kırık ve başkasının yani kara nın kalbini kırmanın acısını çekiyorum. Bu acı denizde bı balığa aşık olmak la mi geçer yoksa bi oltaya takılıp ölmek le mi geçer bilmiyorum . Ama siz şunu bilin istiyorum denizi de karayı da kendimden bile çok seviyorum . 🌠💞
