Photographed ✔

thirty-two

"hahahhahahaha" ang lakas lakas ng tawa ni agot sa kanta ni will.

"Shut up!" sinamaan ko sila parehas ng tingin at pinandilatan.

Alam kong hindi maganda sa buntis ang ma stress, pero inis na inis si lora sa pang aasar ni will at agot. Idagdag pa ang mga naka poker face na tauhan ni diego na nakasakay sa private jet kong saan sila dinalang tatlo ng mga eto.

"What would you like to eat madam?"

"Makalaglag panty ang english mo dear" pagsingit ni agot sabay kindat. 

Madam?

"Wow bongga ka lora. Nag evolve kana at naging Madam na."

Grrr. Kainis talaga si agot

"Pogi, libre ako. Wampipty lang isang oras. Ano game ka?" kumindat si agot sabay kagat labi.

Sa inis ko sinabunutan ko na.

"Aray. Aray naman lora. Maghunusdili ka please." Alam kong malaki ang tiyan ko at natatakot si agot na baka may mangyari sa akin kaya naman todo alalay din siya habang sinasabunutan ko siya. Ni hindi niya alintana ang sakit ng anit niya.

"Your always joking agot. Lora's pissed caused he's going to see Diego antonious. And empress isn't even planning to see him whilst talk to him or give him a chance. Anyway, are you and Diego an item empress?"

"Ay oo nga lors. Jowa mo ba to si diego?" tinigil ko ang pagsabunot kay agot. Kinunutan ko sila ni will ng noo saka inirapan.

"Pwede manahimik na kayo. I want peace and quite"

Umupo ako saka humalukipkip at tumingin sa labas na puro kadiliman ang makikita.

"Ay showbiz si ate. Haay, makatulog na nga. Ang sakit ng ulo ko will."

Nang masigurado na tahimik na ang paligid ay lumibot ang mga mata ko sa pribadong sasakyang panghimpapawid na pag-aari ng mga Simon.

Napahawak ako sa aking dibdib. There is still unreadable pain inside me. Hanggang ngayon ay bumabalik parin sa balintataw ko ang nasaksihan at nasasaktan parin ako.

Totoong wala kameng relasyon ni diego. Nawawala ako sa aking sarili kapag nasa harap ko na siya. Kapag nagkatitigan na kame. My emotions were too strong that i always succumb to his every charm that's why i'm hurting right now. Di ko man aminin pero umasa ako. Umasa sa mga kilos ng isang diego antonious simon.

I thought i have some place in his heart.i thought i could make him love me. I thought i could make him change his feelings. I thought,

Yet, all along i was wrong because that was just my thought.

Mahirap din palang magbakasakali at umasa sa walang kasiguraduhan. Mas maganda parin na e voice out ang nararamdaman.

Huminga ako ng malalim saka pinunasan ang luhang kusang tumulo.

I'm hurting.

Kumuyom ang aking kamao.

We will be fine little pumpkin. Ikaw at si nanay. Magmamahalan tayong dalawa.

I caressed my tummy. Hanggang sa kumalma ang aking sistema.

Pinikit ko ang aking mga mata at pinilit na matulog. I know remedyos will be a safe place for me and the baby.

I will be seeing you then Diego. I hope this feeling of mine would vanish, I hope ... hurt won't consume me because I don't wanna loathe or get angry at you.