Yeni Gelen Öğrenci/ Chanbaek

Bak Sana Çiçek Bile Aldım (5)

Baekhyun, zor nefes alıyordu. Ondan izin almadan böyle birşey yapmaya nasıl cesaret edebilirdi? "Ah, Tanrım!" diye inledi fısıldar gibi.

"Burada ne işin var?" diye sordu Baekhyun, solur gibi kızgın ve şaşkın bir ses tonuyla.

Chanyeol, her şey gayet normalmiş gibi yavaş adımlarla ilerleyip onun yanına gelirken, bir taraftan da konuşuyordu. Yüzünde şaşırmış masum bir gülümseme vardı. "Ne demek ne işim var? Unuttun galiba meleğim, bu akşam sinemaya gitmek için buluşacaktık ya?" dedi. Chanyeol, özellikle bu son cümleyi vugulayarak ve yüzünü ona iyice yaklaştırıp gözlerinin içine bakarak söylemişti. Baekhyun yutkundu. "Bak," dedi elindeki çiçekleri ona doğru uzatıp, "Sana çiçek bile aldım," dedi gülerek ve çiçekleri onun ellerine tutturdu.

Baekhyun, bir çiçeklere, bir de hâlâ büyük şaşkınlık içinde ikisine bakan annesine baktı. Belli ki annesi bu yaşananlar sonrası olanları anlamaya çalışıyordu. "Anne,'" dedi Baekhyun çekinerek. "Özür dilerim. Bunu bu şekilde öğrenmeni istemezdim."

"Annenin neyi bu şekilde öğrenmesini istemezdin, Baek?" dedi babası. Anlaşılan bunlar yaşanırken babası gelmiş, fark etmemişlerdi. Babası, annesinin yanına gelip Chanyeol'a bakarak, "Burada neler oluyor?" diye sordu.

Chanyeol, bir adım ilerleyip Baekhyun'un babasının önün de hafifçe eğilmeden önce, "İyi akşamlar efendim. Benim adım Chanyeol. Park Chanyeol. Oğlunuz Baekhyun'un erkek arkadaşıyım," dedi ve nazikçe eğilip selamladı.

Babası hızla dönüp önce eşine, sonra aynı hızla Baekhyun'a dönüp baktı. Konuştuğunda sesi ne kadar şaşırdığını belli ediyordu. "Az önce, ne dedi, bu çocuk? Baek'in, benim oğlumun, neyi imiş?"

"Baba, her şeyi anlatabilirim," dedi Baekhyun korku ve telaşlı bir sesle.

"Anlatsan iyi olur evlat," dedi babası çelik gibi sert bir bakışla.

•
•
•
•

Baekhyun, tam karşıların da oturan şaşkın ve hâlâ bir açıklama bekleyen ailesine baktı. Annesi endişeli babası kızgın görünüyordu. Baekhyun yutkundu, konuşmaya nereden başlayacağını bilemiyordu. Bütün bunların sorumlusu Chanyeol'a baktı. Gayet sakin bir şekilde, yüzünde hafif bir gülümsemeyle ailesine bakıyordu. Baekhyun kafasını yere eğip yüzünü buruşturdu. Bütün bu olanlardan sonra nasıl hiçbir şey olmamış gibi oturuyordu? Dudaklarını büktü Baekhyun.

"Anlatmaya başlamayı düşünüyor musun?" diye sordu babası.

Sesinin tonundan sabrının kalmadığı hissediliyordu. Baekhyun yavaşça başını kaldırdı, ne diyecekti ki babasına? Ben bir erkeği seviyorum, o da benim sevgilim mi? Tam ağzını açmıştı ki Chanyeol'un sesiyle sustu. Şimdi neyin peşindeydi bu? Onu nasıl bir durumun içine soktuğunu göremiyor muydu?

"Afedersiniz efendim. Hepsi benim hatam. Bunu böyle birdenbire öğrenmenizi istemezdim ama kendimi daha fazla tutamadım," dedikten sonra Baekhyun'a doğru döndü, elini avuçlarının içine alıp gözlerine baktı. "Onu, yani oğlunuzu çok seviyorum. Tabii, o da beni seviyor, değil mi?" diye sordu Chanyeol.

Baehyun, nefesinin kesildiğini hissetti, onaylar gibi başını salladı. Evet, o da Chanyeol'u seviyordu. Bunu şimdi daha iyi farketmişti.

"Gördünüz mü? Baek'de beni seviyor, sadece sizden biraz anlayış ve desteğinizi istiyoruz"

"Oradan bakınca sana anlayışsız biri gibimi görünüyoruz?" diye sordu Baekhyun'un babası. Baekhyun büyük şaşkınlıkla babasına ve annesine baktı. Annesi babasının elini onu sakinleştirmek istermiş gibi tutmuştu. "Bizim şaşkınlığımız ve kızgınlığımız böyle aniden öğrenmemiz," diye devam etti . Baekhyun'un babasını onaylar gibi başını salladı annesi nemli gözlerle.

"Yoksa, oğlumun özel hayatına karışmak gibi bir niyetimiz yok. O kiminle nasıl mutlu olacaksa öyle yaşayabilir. Oğlumuzu cinsel tercihlerinden dolayı dışlayacak bir aile değiliz biz, istediği şekil de özgürce yaşayabilir. Biz sadece sevgimizle onu destekleriz," dedi babası.

Baekhyun, duyduklarına inanamıyordu. Ailesi ona kızmamış onu onaylamıştı gözleri doldu böyle bir aileye sahip olduğu için kendini çok mutlu hissetti. Chanyeol yavaşça ayağa kalkıp Baekhyun'un kalkamasına yardım etti.

"Teşekkür ederim efendim," dedi nazik bir şekilde eğilerek. "Bunu daha önce yapmalıydım," dedi birden bire. "Özür dilerim," diyerek Baekhyun'un ve ailesinin şaşkın bakışları arasında önlerinde diz çöktü ve, "Oğlunuz Baek'le çıkmak için izninizi istiyorum, lütfen," dedi.

Baekhyun'un gözleri doldu ondan böyle bir hareket beklemiyordu. Babası ve annesi ayağa kalkıp Baekhyun'a baktıktan sonra onaylar şekilde başını salladı. "Elbette delikanlı, izin veriyoruz. Umarım doğru karar vermişsinizdir ve umarım mutlu olursunuz," dedi.Baekhyun göz yaşlarını tutamadı, koşup annesi ve babasına sarıldı.

"İyi ki benim ailemsiniz. Tanrıya bunun için her gün teşekkür edeceğim, sizi seviyorum," dedi. Çok mutluydu, içi içine sığmıyordu. Chanyeol'un ona seslendiğini duydu.

"Baek, filme geç kalacağız, istersen çıkalım," diyerek ailesine döndü. "Üzgünüm ama sinemaya gitmek için sözleşmiştik, bu yüzden gitmemiz gerekiyor."

"Ah, tabi sorun değil. Eğlenmenize bakın," dedi annesi gülümseyerek. Chanyeol ve Baekhyun kapıdan çıkarken, birbirlerine sarılıp bu iki gencin arkasından baktılar düşünceli bir şekilde.

•
•
•
•
=================================

Y/N: Hepinize kucak dolusu sevgiler 🙆

Bölüm sonu notlarım sizi sıkıyor mu? :(

Bölüm hakkındaki düşüncelerinizi yazar mısınız lütfen?

Bir sonraki bölümde görüşmek üzere kendinize iyi bakın, mutlu kalın 💙💙💙💙

Hepinizi klasik Baekhyun öpücüğüyle öpüyorum 😙😙😙😙 mu mu mu mu...