Sarhoş değilim. Sarhoş değilim. Sarhoş değilim.
Sanki üç kere söyleyince gerçek değişecek. Olduğum yerden kalkamayacak kadar zil zurna halde bir barın bistrosunda hayatımın aşkını bulacağıma inanarak çıkmıştım bu sabah evden. Şimdi ise her yerimde kusmuk kokusu, saçım başım darmaduman yüzümde makyajdan kalan pandaya benzer bir görüntü. Müziğin verdiği o uğultu. Pistteki insanlar dans etmiyor adeta çiftleşen hayvanlar gibi tepişiyor. Üç kuruş para kazanmak için gecenin bu saatinde alkol yetiştirmeye çalışan barmenin ter kokusunu alırken, arkasında adını bilmediğim daha kaç alkol şişesi var acaba bunu hesaplamaya çalışıyorum.
Neden mi?
Çünkü o gece bu gece.
Ait olmaya çalıştığın yerin bir türlü olmaması hayat. Sürekli bir arayışta kaybolabilmek bazen. Bir grup yeni hevesli lise öğrencisinin şarkı sözlerini titreyen sesleriyle söylemesi umudun titrediği o ses.
Ben kayboldum. Aramam gereken şeyin ne olduğunu bilmiyorum. Bir kurmacanın içinde kafam karışık halde her gün aynı hayatı yaşıyorum.
İnandığım o bar kenarı sevgilisi kim bilir kimin peşinde. Çünkü benim olmadığı kesin. Üzülmüyorum ama korkuyorum biraz sanırım artık gelmeyecek.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KISA BİR HİKAYE-2-
RandomSayın Okuyucu, Bu hikâyede geçen olay ve karakterler tamamen gerçektir. Ağlamak, hıçkırmak, sövmek, sevmek, kahkahalanmak, takdir etmek, yargılamak, yorum yapmak serbesttir. Neyse umrumda değil. Ya da umrumda bilemem. Sonuçta sen okuyucu bunları...
