My Fate

Chapter 15

Isha Karmela Montes

"Kamusta naman ang LA wil" tanong ni papa kay wilson na ngayon ay nilalantakan ang ice cream

"Ayos naman po, actually we love there, our life is stable and we're in peace. If you like you can visit there sometimes"

"Sure kuya wil!" Masayang sabi ni brent na ngayon ay nilalaro ang phone ni wilson

"Brent ibalik mo nga ang phone kay wilson, and don't call him kuya wil, it sounds ridiculous"

"Ay oo nga noh kuya wil! Pengeng aguinaldo, di pa tapos christmas season!"

Hinampas ko ang kapatid ko sa kaniyang braso dahil sa kalokohan nito, umakyat si wilson sa aking kwarto at libang siya na inilibot ang tingin sa palibot ng aking kwarto

"Ito pa rin ang kwarto mo, naiba lang ang furnitures and designs, but happen in your mansion sa coron?"

"Matagal tagal na rin kaming hindi nakabalik doon, pero may care taker naman kami don, simula kasi ng nagpasyang umalis si papa sa company ni lolo dito na talaga kami nag stay"

Tumango tango si wilson sa kaniyang narinig, alam niya ang buong pangyayari kaya hindi naman na siya nagdagdag pa ng tanong

Nag ring ang kaniyang phone kaya sumenyas siya na lalabas muna ng kwarto

"Hello.. yes"

Noon ay maayso naman ang lahat, buo ang desisyon ni papa na siya ang magmamana ng business ni lolo pero dahil sa nagkaroon ng inggitan sa kanilang magkakapatid ay ang ama ko na lamang ang nag paubaya, at tuluyan ng umalis sa mundong iyon at nagpasyang gumawa ng sariling pangalan at mas ginustong magsimula muli

Wilson's family offer my papa to join their business but papa said he will inform them if he needs that opportunity

"Mela, i need to go. May urgent emergency sa company namin, maybe we can catch up again tomorrow?"

"Sure, its fine wilson. Ingat ka"

Hinatid ko siya papunta sa kaniyang ranger at pinanonood na mawala ito sa aking paningin

I don't want to assume pero pakiramdam ko at wala ng nararamdaman sa akin si wilson hindi na gaya ng dati

Wake up isha! Malamang wala na talaga siyang feelings sayo, its been 10 years I'm sure he already have a girlfriend or a fiancé

Kinabukasan ay maaga akong pumunta sa campus para asikasuhin ang mga hindi ko natapos kahapon

Simula rin kahapon ay hindi maingay ang groupchat namin dahil na rin siguro sa hindi namin pagkakaintindihan
Bakit ba ako nadamay? Ang alam ko'y umawat lang ako kahapon

"Girl!" Ani ni berto pagkaupo niya sa tabi ko
"Warla kayong tatlo?"

"Obvious ba?"

"Ito naman init agad ng ulo kaya nga nagtatanong e, ano ba nangyari?"

"Hindi ko nga rin alam bakit ako nadamay e, ang alam ko inaawat ko lang sila tapos ayun bigla na lang din akong hindi inimikan ng dalawa. Teka alam mo ba ang dahilan bakit naghiwalay si kc pati aldrin?"

"Ang alam ko na fell out of love daw si papa aldrin kay kc, kaya itong si kc hindi gumawa ng paraan at hinayaan na iwan siya"

Bumagsak ang tingin ko sa aking kamay
Hindi ko alam na may pinagdadaanan pala si kc, hindi ko man lang natanong kung ayos lang siya

"And ito namang si jasmin, masyadong galit kay kc kasi mas pinipili niyang siya ang masaktan, and iniisip niya na"

Huminto si berto sa pagsasalita luminga linga pa

"Na ano berto?!"

"Na siya ang dahilan kung na fell out of love si aldrin kay kc" pabulong niyang sabi

Namilog ang aking mata
"What?! Imposible may boyfriend si jasmin, paano mangyayari yun?!"

"Hindi ko rin alam ishka, not sure of that info pero ayun ang napapansin ko"

paano? Sa pagkakaalam ko ay mahal na  mahal ni aldrin si kc bakit niya iyon magagawa sa kaibigan ko?

Kung sino man ang dapat kong kausapin dito ayun ay si aldrin, dahil alam kong siya lang ang nakakaalam ng lahat

Bumaba ako sa student deck para magbakasakali na makita si aldrin, pero nagtatawanan na ralph at jasmin ang nakita ko

Agad akong lumihis ng daan para hindi sila makasalubong pero tinawag ako ni ralph, but i decide na hindi ko sila lilingunin

Nagpatuloy ako sa paglalakad hanggang sa napunta ako sa botanical garden ng campus at doon nakita ko si aldrin na nakahalukipkip

Lalapit na sana ako sa kaniya pero hindi ako tumuloy ng mapansing hindi siya nagiisa. He's with kc

"Magsalita ka na aldrin, totoo ba?"
Tanong ni kc

Lumapit pa ako ng kaunti para mas marinig ang kanilang usapan

"Aldrin wag mo naman akong gawing tanga dito, kausapin mo ko!"

"Wala rin namang sense ang sasabihin ko kc, dahil alam ko naman na hindi ka maniniwala"

"I never say thay aldrin! Kaya nga kita pinag-sxplain-"

"Oo... masaya ka na? Narinig mo na mula sa akin?"

Pansamantalang natahimik ang dalawa hanggang sa narinig ko ang mahinang hikbi ni kc

"Bakit aldrin? Akala ko ba wala ka ng nararamdaman sa kaniya? Bakit mo to nagawa sa akin?"

"Sinabi ko na sayo lahat kc noon pa man, pero ikaw ang nagpumilit na pumasok sa buhay ko-"

"Pumasok ako sa buhay ko dahil pinapasok mo ko! Oo binalaan mo ko, pero hindi mo rin ako pinigilan na mahalin ka!"

"Kasalanan ko ba na mahal mo ako?"

"Hindi.. oo kasalanan ko yon, pero alam mo kung anong kasalanan mo? You take me to granted! Sana man lang sinabi mo sa akin, kc may nararamdaman pa ako kay jasmin. Hindi yung tumagal ka sa akin ng eight months!"

Kusang tumulo ang luha ko sa aking mata dahil sa nalaman ko ngayon, hindi ko na kinaya pa ang mga naririnig ko kaya umalis na ako sa lugar na iyon

Hindi ko mapigilan ang luha ko, nasasaktan ako para kay kc, hindi ko alam na sobrang bigat ng pinagdadaanan niya, at hindi ko rin alam kung lahat ba ng pinakita niya kay jasmin at totoo

Napaupo na lang ako sa isang bench habang sinasapo ang aking dibdib
Yung nalaman mo na yung dalawa mong matalik na kaibigan ay may nakaraan palang sobrang pait.

naramdaman ko na may naglalakad palapit sa akin kaya inangat ko ang tingin ko, at nakita ko si ralph na papalapit sa akin

Seeing him with a worried face towards me, makes me shiver. Ayokong nakikita siyang naaawa sa akin

"What happen?" Alalang tanong niya
Imbis na sagutin siya ay pinahid ko ang aking palad sa pisngi ko, but he held my wrist kaya napaangat ang tingin ko sa kaniya

"Please tell me, i dont want seeing you like this" pumikit siya ng mariin

Isang mabigat na buntong hininga ang nilabas ko sa aking bibig at hinilot ang aking sentido

"Nothing, napaisip lang ako pu pwede pala talaga na mahalin mo ang isang tao dahil sa awa. Yung tipong una ayaw mo talaga sa kaniya, pero dahil ayaw mo siyang masaktan kaya ginawa mo na lang yung bagay na magpapasaya sa kaniya... even though you're not happy but at least you didn't hurt him"

"Bakit ba may mga ganitong tao, they want you to become happy and make you smile, they put you first before themselves, pero hindi ba dapat ay umpisahan mo sa sarili mo?"

"Because everything starts with yourself, hindi ka matutong magpatawad kung hindi mo napapatawad ang sarili mo, hindi ka sasaya sa iba, kung hindi ka masaya sa sarili mo and you can't love anyone, if you don't love yourself"

Muli ay tumulo ang luha ko, hindi ko alam kung para kanino pa ba itong mga sinasabi ko, kung sa akin o kay kc o kay jasmin

But one thing i know is, I still can't forgive myself