Bir sevda gözlerde gülüşlerle başlar gözlerde yaşlarla bitermiş..
Yaşlarla başlayan sevda hiç bitmezmiş..
🍊
"Bence çıkmaz ordan bir halt.."
"Niye ki? Sevdaçıkmazı sokağı değil ki bu!"
Annesinin örgü üstünden dik bakışlarını görünce biraz yan döndü kalçası üstünde, sırtını annesine verdi, annesi istiğfarlarını dizerken alçısından serbest ayak parmakları ile dürttü ayak ucunda oturan oğlanı kanalı değiştirsin diye. Fakat o da annesini işaret etti.
"İzlemiyor ki." diye homurdandı.
Neyse deyip televizyonun sağ alt köşesindeki sıra sıra renkli tuşlardan sağlı sollu olanlara bir kez dokunmuştu ki-
"Geri getir öbürüne Baekhyun oğlum."
"Senin oğlun benim!" diye homurdandı Jongin.
"Peki Rana teyze."
Baekhyun eski kanala geri döndürdü ekranı. Jongin oyuncularının mahalle piyesi oynar gibi oynadığı diziye üfledi püfledi alçısında. Edemedi sesli sesli söylendi.
"Aşk Bir Yalan diye dizi mi olur ya!"
Annesi daha yüksek sesli istiğfar çekmeye başladı. Jongin ondan yana hızla dönüverince bir krampa yakalandı. Annesi işte anneni üzersen Allah seni böyle kramplar der gibi haklı haklı sallıyordu başını.
"Ne söyleyeceksen yüzüme söyle!" dedi Jongin biraz kızgın biraz alınarak.
"Daha ne diyeyim ben sana! Bacaklarını kırdın, üniversite sınavını kaçırdın."
"Bacaklarıma şu kadar üzülmedin değil mi?! Küçükken de merak ederdim ama hayırsız evlat olmamak için sormadımdı. Şimdi soruyorum Rana hanım, dosdoğru söyle gayrı bana; besleme miyim ben? Abim el üstünde de ben niye bel altındayım."
"Bel altına bak da konuş! Abin üniversitede zaten. Azcık sorumluluğunu al da oturduğun yerden çalışmaya başla seneyeki sınav için. Üçüncü senen olacak bu! Utanmayacak mısın yirmi yaşında hala evde oturmaya? Para kazanacak hiçbir becerin de yok ki!"
"Ben mi istedim bu hali? Bacaklarım nasıl sızlıyor ama yüreğim kadar değil, bilmiyorsun! Merak etme ayaklarım iyileşsin gideceğim bu evden!"
"Evden mi git diyorum ben sana, üniversitede bir bölüme gir artık diyorum! Ayağından mı sakatlandın başından mı belli değil."
Baekhyun Jongin'i susturmak için ayak ucundan dürtüklerken yine anne oğulun arasında kalmaktan yorgundu. Tvdeki dizi zaten yüreğini eziyordu kendi yarasına benzerliğiyle.
"Beni dışarı çıkar Baek!
"Bir sevdalanman eksikti başımıza!"
"Elinden gelse yüreğimi de avucuna alırsın hayatım gibi. Kendim olabildim mi ki aşkım olsun!"
Baekhyun, Jongin'i yarı kucaklayıp indirdi sandalyesine. Oradan kanepeleri aralayıp Rana Hanım'ın içerleyen bakışlarını ardına alarak çıkardı balkona. Jongin'in nabzı boynunda değil ağzında atıyordu âdeta. Ne zaman annesiyle ağız dalaşına girse yürek sarsan çarpışlar akabinde vicdan azabında çırpınışlar sarar. Verdiği nefesleri dudağında hissedemez bile.. kaskatı kesilen bedeni midir, ciğerinden boşalan kirli hava mıdır?
"Ören Bey yarışmasına katılmayacağım."
"Aa, neden Kuşum Jongin?"
"Bacaksız Minseok'un lafını kullanma bana, ziyadesi ile kırıklıyım şuan."
