ASMALI SAKİNLERİ

Bölüm 23

Medya:Nişanlık

Kolumun komidine çarpması ile uyandığımda bağırmamak için kendimi zor tutmuştum.Gerçekten bunu yapmayı nasıl becerebilmiştim merak ediyordum doğrusu.

Egeye baktığımda uyuyordu yataktan kalkıp paketten bi dal aldım balkona geçip yaktım.Etraf ışıklıydı ama çok sessizdi.

Düşünceler beynimin içinde geziyordu,açıkçası gittiğime asla pişman değildim sadece şuna üzülüyordum.Gereksiz yere ailem ile küs kalmıştım yani sinirim geçtikten sonra buraya gelip en azından onlarla barışabilirdim.

Evet hatalılardı ama yapacak bir şey yoktu hayat devam ediyordu.Ege o gün beni bırakma dediğinde belki bir kaç dakika daha orda dursaydım sanırım gidemezdim.

Şimdi düşününce Ege konusunda kendime kızıyordum ailem bana bunu söylemiyorken o çıkıp Defne ben aslında pis işlerle uğraşıyorum şirkette falan çalışmıyorum senin ailen ile çalışıyorum diyemezdi.

Bir yandan da şu vardı ki Ege ile çok denemiştik ama kader bizi hep ayrı koymuştu,evet onu seviyordum hemde delicesine ama bazen sevmek uzak durmaktır.

Biz birlikte olamıyormuşuz gibi hissediyordum,dalım bittiğinde içeri girip bir tane daha aldım Ege kıpırdanıyordu.

Uyandırmamak adına hemen çıktım sigarayı yaktığımda yine düşüncelerin içine daldım.Belki bir şansı hak ediyorduk ama korkuyordum işte sonu hep hüsran oluyordu.

Kapı açıldığında Egenin geldiğini anlamak zor olmadı.Sanırım fazla tıkırtı çıkarmıştım.

"Uyandırdım değil mi ?"

Kafasını olumsuz anlamda salladı.

"Çakmağını versene."

Uzattığımda oda yaktı.

"Ne düşünüyorsun ?"

Ne düşünüyordum,bizi düşünüyordum.

"Bizi düşünüyordum annemleri düşünüyordum ortaya karışık."

"Dünya ahiret bacım olmaya mı karar verdin ?"

Gözlerimi devirdim o ise gülüyordu.

"Dalga geçme be "

"Sigarayı çoğaltmışsın hatta başlamışsın sayılır sen içmezdin."

Güldüm.

"İnsanın derdi kederi çok olunca böyle oluyor kardeş."

Bu sefer ikimizde güldük onunla boş yapmayı özlemiştim.

"Sende haklısın tabi"

Derin bir nefes aldım Ege ile açıkça konuşmak en iyisi olurdu.

"Ege ben seni çok seviyorum bunu sende biliyorsun ama sanki biz ne zaman birlikte olsak her şey boka dönüyor.Ben tekrar aynı şeylerin olmasından korkuyorum hem sen burada ben orada bilmiyorum,seni bıraktığım için pişman değilim diyemem pişmanım o anlık bi gafletle 1 yıl uzak kaldık seni suçlayamıyorum ailem söylemiyorken sen çıkıp söyleyemezdin.Ama bilmiyorum ben korkuyorum işte her şeyin mahvolmasından."

Bir iki adım yakınlaştı.

"Defne bak haklısın ama denemekten ne kaybederiz biz birbirimizi seviyorken ve boktan yere bir yıl ayrı kalmışken ben daha fazla birbirimize yazık etmek istemiyorum senin için oraya geleceğimi biliyorsun.Hatta evlenelim hemen şimdi tamam mı ve birlikte oraya gidelim."

Güldüm resmen benimle maytap geçiyordu ciddiyetini bozmadığında kaşlarımı çattım.

"Sen ciddi misin ?"