Evet arkadaşlar hikayeninde başlığına bakacak olursanız geri dönüyoruz. Hemen ilerlettim çünkü herkes direk en heyecanli yere gelmemi isterdi bence baya bölüm gelecek şimdi başlıyoruz işte bakın bakalım korkumuzu endişemizi ve şüphelerimizi herseyden bahsedeceğim işin ciddiyetini 1. Bölümde gösterdiğimi düşünüyorum ..
Keyifli ve meraklı okumalar...
💦
Herşey çok hızlı geçiyordu ağaçlar,evler,bulutlar,elektrik direkleri ,güneş.. yada şöylemi demeliyim tren çok hızlı gidiyor. Evet trendeydim ve gidiyordum
Çok şaşırmıştım böyle elimi kolumu sallayarak rahat rahat gideceğime tabi bunda canım babacığımın büyük rolü vardı.
Neden izin verdiği çok belliydi tabi konu ben olunca üzülmeme dayanamıyordu sonuçta biricik kızıydım .
Akşama kadar odada durmuş ve hiç bir koşulda çıkmamıştım abim eve gelmiş beni sormuş ablamda hâlâ odasında demişti bundan sonra kapıyada yaklaşsam biraz kapıyıda açsam ne konuştuklarını duyamamıştım
En son kapı zili çalmış ve ablam 'geliyorumm' diyerek bağırmıştı gelen kişi annem ve babamdı içeri geçtiklerini görmüş fakat gitmemiştim şimdi oraya gidip rest çekecektim bi cesaret bekliyordum bi gelmiyordu en son iç sesim
Ya yapacan ya yapacan.. dediğinde çok mantıklı bularak kapıyı hemen açmış ve içeriye girmiştim
Tüm gözler bende anlım dışında her yerimden terler akıyor ve hemen cümlemi kurmassam cesaretin gideceğini bildiğim için bodoslama ' ya ben istanbula giderim yada kaçarım , siz söyleyin gönderiyormusunuz?, kaçimmi?'
Bunu dedim ve tam tamına 1 saat aynen öyle 1 saat yani 60 dk yada 3600 saniye boyunca kimseden ses çıkmamış bön bön suratıma bakmışlardı bende tabi bunun daha 5 dksı dolunca direk oturmuştum .
Oturduğum yerden bi kıpırdandım çünkü dikkatli bakmaları hoşuma gitmiyordu en son bu saçma sessizliğe bir son verip ' birşey söylemeyeckmisiniz?' Demiş ve sanki benim canım(!) Ablam bu anı bekliyormuş gibi ' bırkın gitsin' demiş annemde başını ablama çevirerek 'asla gidemez' diyerek tavrını koymuştu.
Berkte annemi onaylayan bir ses çıkarınca babama dönmüş ve daha çok onun cevabını önemsediğimi bi manada göstermiş olmuştum.
Abiminde cevabını ne kadar kızgın olsamda merak ediyordum ama dönüpte ona bakmadım oda zaten sesini çıkarmadı en son 'peki ya sen baba?' Diyince babam ' Git kızım' demiş ve benim küçük çaplı bir şok yaşatmıştı
hemen şoktan çıkıp bime girdim salak iç ses sus sen bir.
Babamın yanağına baya iyisinden tükürüklü -daha çok ona sulu diyoruz - öpücük kondurdum.
Ben bile iğrenmiştim hem mutlu hem meraklı çok heyecanlı bir şekilde odama gitmiş bavulumu hazırlamıştım
Ondan sonra hemen elime telefonumu alıp bilet bakmıştım ve bulmuştumda sipariş vermiş ve sabah posta kutusundan almıştım giderken kimseyede haber vermemiştim
Şuan trendeydim ve istanbula varmama 1 saat vardı o bir saat heyecanlı bir şekilde duramayacağım için kulaklığımı çıkararak şarkı açtım ve gözlerimi kapadım
•••••• 1 Saat Sonra •••••••
Gelmiştim. İstanbuldaydım şuan 2.5 haftalık özlem son bulmuştu çok mutluydum.
Yoldan geçenler benim salak salak sırıtmamda sanki bir tuhaflık varmış gibi bana bakıyorlardı allahallah ne varki bunda sadece salak salak sırıtıyom hey allahım ya
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gizemli
Novela Juvenil6 en iyi arkadaş ve onların sessiz ve sakin gecen hayatına giren gizemli birisi Tehtitler... Söylenmeyen sırlar... ve merak edilen gizem.. Bakalim bu altı arkadaş bu gizemliyi bulabileceklermi?
