Zombie Survivor(s) [Revise Version]

Chapter 21

Jobell's pov

"Nakakapagod, my God."

"Aba Robin na pagod ka pa? Binitbit ka na nga ni Gav kanina." reklamo naman mi Trisha kay Robin.

"Hanggang saan tayo aabot? Hanggang kailan tayo magtatago? Hanggang kailan tayo mabubuhay?" Mahina kong sambit. Seryoso naman silang naka tingin sa akin with OO-NGA-HANGGANG-KAILAN?- HANGGANG-SAAN-LOOK.

"Ang importante buhay pa tayo." Sambat naman ni Robin.

"Hindi natin alam ang mangyayari. Ba ka isang araw mawala na tayo. Ba ka isang araw, isa nalang ang matitira sa atin. Ba ka isang araw kakain rin tayo ng mga tao." seryosong wika ni Aira.

"Over my dead body, ayokong kumain ng mga chakang mga human 'no! Pero kung poging human naman, then, Gooo! Hahaha." Kahit talaga kailan Robin nag papatawa ka pa rin.

"Basta h'wag muna natin 'yan isipin sa ngayon. Ang dapat nating isipin ay paano makakaligtas." sabi naman ni Marvin na kanina pa tahimik.

"Jerlyn? Anong ginagawa mo?" tanong ni Trisha.

"Wala." Parang may tinatago si Jerlyn sa amin.

Kailangan na nating magpatuloy." suhestiyon ko naman. "Mag hiwa-hiwalay nalang kaya tayo?" dagdag ko.

"Mas malaki ang tsansa na makakasurvive tayo kung sama-sama." Wika naman ni Jerlyn.

"At mas malaki din ang tsansa na mapahamak tayo sa dami natin." Bulong ko. Tama naman kasi ako. Mas dilikado kung marami kami.

"So ibig mong sabihin mag kanya-kanya nalang tayong lahat? Dapat sama-sama, tulong tulong! Kung ayaw mong may kasama jobell, then go." Latanya naman ni Robin. " hindi ko nalang ito sinagot at nagpatuloy nalang sa paglalakad.

"Bilisan niyo." Wika ni Robin. Nahuhuli naman kami ni Aira.

"Hey"

"Ayos ka lang?"

"Mukha ba akong ayos? Mukha ba tayong ayos?" hindi nalang ito sumagot bagkus ay nagpatuloy na lang.

"Rule #3 People change in disastrous time." mahinang bulong ni Aira na sakto lang upang marinig naming lahat. Tama si Aira, lahat ng tao nagbabago sa oras ng panganib.  Agad naman kaming huminto sa isang gilid dahil iyon ang utos ni Gav. "Mahihirapan tayong maka daan, because of those infected." saad naman ni Marvin at itinuro nito ang mga infected na naglalakad sa daan.

"What we gonna do na guys?" Sambit naman ni Robin.

"Dito muna tayo hanggang sa umalis na sila." ani ni jerlyn.

"Sigurado ka bang aalis sila dyan?"

"I have an idea. A very very Good idea." Wika naman ni Robin na tila ba isang mad genius.

"Ano naman?"

"May isa sa atin na lalabas at mag papahabol sa mga infected and then agad tayong tatakbo para maka daan na sa kalsada na 'yan." Latanya ni Robin. Tanga ba siya? Sino naman ang papayag na lumabas at magpahabol sa mga infected?

"Paano naman 'yong magpapahabol?"

"I don't know, siguro ililigaw muna niya ang mga infected. And then, babalik siya dito, then let's run together na." As if naman na gano'n lang 'yan kadali.

"No Robin, mali 'yan. What if makagat siya?"

"Pero atleast diba sa last breath niya naka help siya sa mga people, like us." Alam niyo naiinis na talaga ako sa Robin na ito.

"Sige, diba plano mo 'yan, edi ikaw ang lumabas at mag pahabol." sarkastiko kong sagot.

"Bakit ako?"