BÖLÜM 31"UNUTMAK,BİLMEK"

343 18 1
                                    

||||HATIRLATMAAA!____

Düşünüyorum da ben...

Ben çok kötü biriymişim...
~

Eşyaları da yerleştirdim falan filan derken akşam olmuştu,aslında sabah korkutucu değildi de akşam olunca gerilmeye başladım..

Zaten o günden sonra da işi bırakmıştım,ne harika işsizim..

Benim okul hayatım baya bir garip zaten.

Biraz dinlenmeyi haketmiştim.

~Chan,Minhee ve Felix'den~

Felix: Gençler ben de evime gidiyorum ara ara gelirim beni merak etmeyin.

Chan: Tamam Felix,görüşürüz gel ama.

Felix: Tamam Bye!
...

Minhee: Hala Mi cha'yı mı düşünüyorsun..

Chan: Sonuçta tek başına yaşayacak ve ortalıklarda o pisliğin olduğundan adım kadar eminim...

Minhee: Chaaan üzülme ya,ben de endişeliyim geç oldu sanki uyuyacak mısın?

Chan: Yok,ben biraz oturacağım sen git yat Minhee.

Minhee: Tamam Chan,iyi geceler..

Chan: İyi geceler.

~Chan'dan~

Evet,endişeliyim Mi cha hakkında yine aynı durum olacak diye çok korkuyorum.

Zaten yeni kurtulmuştu,bunun bir yolu olmalı,Han neden böyle yapıyor hala anlamış değilim,

Tek anladığım gerçekten "Piç" olması..

~Mi cha'dan~

Kötü mü ediyorum hala bilmiyorum..

Ben hayata yeniden başlamak ve her şeyi unutmak istiyorum..

Chan haklı da olabilir,ama biliyor muyum sanırım bilmiyorum..

Kafam allak bullak oldu yeter artık,unutacağım..

....

[ Her şey yolunda gidiyordu,taşınalı ve tek başıma yaşayalı tam 3 yıl olmuştuu..

[Ne ben arkadaşlarımı soruyordum,ne de onlar..

[Niye böyle oldu gerçekten bilmiyorum

[Annem babam ve abim'e burada iyi olduğumu,tek başıma yaşayacağımı söylemiştim.

[Düşünsenize koskoca 3 yıl oldu,ve beni unutmuşlardır diye düşünüyorum..

[Bir kafe'de garson olarak çalışıyorum ve bu iş beni iyice karşılıyordu..

[Bugün yine işe gidecektim her zamanki gibi,okulumu sormayın çünkü dediğim gibi benimki biraz garip...

[Şimdi hayatıma açtığım parentezi,size anlattığım kadarını kesip,kapatacağım ve hikayemize devam edeceğim..

[Sonuçta bu benim hikayem,ilk açarım sonra ise kapatırım]

...

Uyandım ve lavaboya gidip olması gereken işlerimi halledip,ufak bir kahvaltı yaptım.

Üstüme beyaz bir üst giyip altıma da siyah bir şort giydim,saçım biraz uzundu bu yüzden bağladım, makyaj yapmayı pek sevmediğim için sadece yüzüme ferahlatıcı bir krem ve çilekli dudak nemlendirici sürüp işe doğru yol aldım...

İşe geldiğimde benim gibi garsonları selamlayıp,kahverengi önlüğümü giydim,

Sanırım işe başlayabilirdim,bugün akşama kadar çalışacaktım çünkü fazladan paraya ihtiyacım vardı..

Patron: Mi cha çok iyi gidiyorsun,müşterilerle de iyi anlaşıyorsun böyle devam.

Mi cha: Teşekkür ederim efendim.

   ..Hala iş yapıyordum akşam oldu gibiydi ama daha çok işim vardı, yan masanın bıraktığı parayı kasaya koydum ve masayı toparlıyordum..

Patron: Mi chaaa! 6.masaya 1 limonata,2 kola ve 3 karamelli orta boy kek götür!!

Mi cha: Tamam efendiiiim!..

   ..Siparişleri aldıktan sonra tepsiye koydum ve 6.masaya doğru ilerliyordum..

  .. HAYIR! Dur bir dakika bu bir rüya olmalı,hayır onlar olamaz dimi? Chan,Felix ve Minhee bunlar onlar olamaz dimi,koskoca 3 yıl geçti..

  .. Hiç değişmemişler,ben ya ben nasıl götüreceğim,beni asla görmemeleri lazım en iyisi başımı eğip sesimi değiştirip onlara götürmek..

Mi cha: Buyrun,siparişiniz.. Afiyet olsun.

  .. Sonunda kimse bir şey demeden uzaklaşıyordum içim rahatlamıştı taa ki o ses gelene kadar..

Chan: Garsoon!!

SANIRIM YAZDIĞIM İÇİN MUTLUYUM,BU VE BUNDAN SONRAKİ BÖLÜMLER BİRAZDAHA ANORMAL OLUCAK BENİM GİBİ..~~

Do I? I do not know. ~Bangchan..Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin