DİKENLİ YOLLAR (BXB)

7.Bölüm 🦋

Derin
Ceketimi ve arabanın anahtarını alıp evden çıktım.Doruk mesaj atmıştı ve sanırım içmişti.Çünkü yazım yanlışları vardı ve Doruk noktalama işaretlerine bile dikkat ederdi.Kesin bisey vardı.Telefondan attığı konumu açtım ve Doruğun yanına doğru yola çıktım.Deli gibi merak ediyordum.Oldukça hızlı sürüyordum arabayı.Yaklaşık 10 dakika sonra Doruğun attığı konuma geldim.Burası harika manzarası olan bi yerdi.Doruğun arabasını görünce arabadan indim ve arabasının yanına gidip camına vurdum hafifçe ama onun duyabileceği şekilde.Arabanın camlari film olduğu için içerisini göremiyordum.Arabadan ses gelmeyince duymadığını düşünüp cama biraz daha sert vurdum.Yine ses gelmedi.Sonra bi hıçkırık sesi duydum.Biri ağlıyordu.Sesin geldiği tarafa doğru gittiğimde Doruğu gördüm.Ağlıyordu.Doruk ağlıyordu.İçim parçalandı onu öyle görünce.Bende hemen yanına koştum.Karşısına oturup omuzuna dokundum."Doruk iyi misin?"dedim.Bana baktı gözleri kıpkırmızı olmuştu.Neden bu kadar ağlıyordu ki?Bisey demeden sarıldı bana.Bende şok oldum birden sarılınca ama sonra kendime gelip sarılışına karşılık verdim.

Bi süre bana sarılarak omuzumda ağladı.O ağladı ben saçlarını okşadım rahatlatmak için.Nefesleri düzene girince sakinlestiğini anladım.Hala sarılmış bi şekilde dururken fısıldar gibi konuştum."Doruk noldu?İyi misin?"dedim.Benden ayrıldı.Ama başı öne eğikti.Bakmıyordu bana."Anlatmak zorunda değilsin.Istersen anla-" dediğim sırada sözümü kesti."Anlatıcam."dedi.Sesi titriyordu hala.İçim gitmişti bu hâline."Hayır Doruk.İyi değilsin.Daha sonra anlatırsın."dedim."Derin.İzin ver anlatayım.İçimi dökmem lazım.Beni dinlemek ister misin?"dedi gözünden sessizce damlalar akarken.Benimde gözlerim dolmuştu."Dinlerim."diyebildim fısıldar gibi."Sana herşeyi en başından anlatıcam Derin.Benim çok yakın bir arkadaşım vardı.Adı Emre.Yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi.O kadar yakındık yani.Çocukluktan beri arkadaştık.16 yaşındaydım kendimi keşfettiğimde.Kızlarla çıkıyordum ama yürümüyordu bi türlü.Zaman geçtikçe Emre ye karşı ilgim olduğunu anladım.Baya baya sevmişim onu meğer.Benim ona hissettiğim şey arkadaşlıktan öte biseymis."dediğinde kalbimin sızladığını hissettim.Acımıştı.Kucağımda duran ellerime damlalar düşünce ağladığımı farkettim.Sessizce ağlıyordum.Kendime mi yoksa Doruğun çaresizliğine mi?Bilmiyorum.Bi süre sustuktan sonra devam etti anlatmaya."Sonra işte ben Emre ye belli etmedim hiç.Çünkü tepkisini kestiremiyorum ve o düz.Yani kızlara ilgi duyuyor.Geçen sene bi kızla çıkmaya başladı.O kızla çıkmaya başlayınca daha az konuşup görüşür olduk.Kız bunun dışarı çıkmasını falan istemiyor diye buda çıkmıyordu.Geçenlerde düğünü oldu."dedi ve derin bir nefes aldı.Devam etti sonra."Hani benim nikah şahidi olduğum düğün."dedi ve şok oldum.Bizim otelin salonundaki düğün olduğunu hatırladım."Emre dün akşam beni evlerine yemeğe davet etti.Mecburen gittim.Yenge hanım kardeşini çağırmış.Bana ayarlamak için.Bunu bana söylediklerinde sinirlendim ve apar topar çıktım.Eşcinsel olduğumu söyledim Emre ye.Bu akşamda bunu konuştuk işte."dedi ve sustu yine.Emreye olan aşkına ağlıyordu burda demek.Bende ona ağlıyordum."Ama bu akşam neyi farkettim biliyor musun Derin?Artık eski etki olmuyor üstümde Emreyi gördüğüm zaman.Birini tanıdım ve onu tanıdığımdan beri Emre aklıma bile gelmiyor."demesiyle kalbim daha ne kadar acıyabilirdi bilmiyorum.O anlatıyor ben ölüyordum.Ben konuşmaya karar verdim."Emreyi sevmiyor musun yani?Tamamen unuttun mu?"diye sordum.Emin olmam gerekiyordu."Yani birden pat diye unutamam tabi ama artık eski etkisi yok üstümde.Mesela onu görünce veya adını duyunca heyecanlanmıyorum eskisi gibi."dedi baya rahatlamıştım."Anladım."diye mırıldandım.Elleri yanaklarımı buldu birden.Yüzümün yandığını hissettim.Kafamı kaldırınca gözlerimiz buluştu.Şaşkınlıkla bakıyordu."Neden ağladın Derin?"dedi."Ş-şey ben etkilendim anlattıklarından sanırım."dedim.Elleri usul usul gözyaşlarımı sildi.Bi süre bakıştık öyle.Sonra onun telefonunun çalmasıyla kendimize geldik.
"Efendim baba?"

"Dışardayım."

"Derin var yanımda.Onunlayız."

"Tamam.Haber veririm." Deyip kapattı.Telefonu cebine koyarken."Babamın selamı var sana." Dedi.Başımı sallayarak selami aldım.Susup kaldık yine.Durup saatlerce onu izlesem sıkılmazdım.Öyle özlemiştim ki.Doruk konuşmaya karar vermiş olmalı ki konuşmaya başladı."Derin." dedi.Ama sanki çocuk gibiydi.Çekinerek konuşmuştu."Efendim Doruk?"dedim beklemeden."Şey...Hala çözmen gereken şeyler varmı?Yani bu geceden sonra tekrar ara verecek miyiz?"diye sordu.O kadar tatlı göründü ki gözüme bunu sorarken.Öpmek,yanaklarını sıkmak istedim."Yok hayır.Çözmem gereken şeyleri çözdüm.Artık görüşebiliriz."dedim gülümseyerek.O da gülümseyerek karşılık verdi.Geldiğimden beri ilk kez bu kadar içten gülümsemişti."Şey o zaman şey yapalım.Gidelim."dedi gözlerini kaçırarak."Tamam gidelim.Görüşürüz yine.Eve varınca mesaj at veya ara olur mu?"dedim.Gülümsedi."Olur.Yazarım.Görüşürüz yine."dedi ve arabasına gitti.Bende arabama bindim.

Bu gece çok garipti.Çok önemli bisey öğrenmiştim.Doruk eşcinseldi.Aklıma gelince yüzüme istemsiz bir gülümseme yayıldı.Emre aklıma gelince de sinirleniyordum.Neyse ki artık Emreyi sevmiyordu.Bu gece ağlaması da sanırım artık tek başına taşıyamıyordu.Yorulmuştu.Çünkü insanın en yakın arkadaşını sevmesi cidden çok zor.

Emrenin düğün gecesinde gözlerinde kırıklık görmüştüm ama bu kırıklığın nedeninin Emre olacağını hiç düşünmedim.Resmen sevdiği çocuğun nikahında şahitlik yapmıştı.Düşündükçe üzülüyordum.Benim adım da Derinse Doruğu mutlu edeceğim ve gözlerindeki kırgınlığı mutluluk ışıltılarıyla dolduracağım.Ama önce ona açınmam gerek.Şimdilik arkadaş.Çünkü o henüz buna hazır değil...

İyi okumalar 🦋

Saat;01:05