Nakahanda ang lahat ng ipapamigay nilang relief sa mga bata including mga school supplies.
They were heading on the camp kung nasan ang mga evacuees at may mga escort silang sundalo na nakasunod sa kanila and when they arrived agad inunload ang mga dala nilang relief goods galing yun sa mga advertiser at ang ilan ay donations galing sa mga good samaritan.
She went out the car and maya maya pa'y nagpa feeding sila sa mga taong naroon may dala silang naluto nang pagkain para sa mga ito. Pila agad ang mga naroong evacuees at nasa kalagitnaan na sila ng pagpapakain nang may dunating na grupo ng mga army at isa si Nico sa mga dumating.
Agad siyang nakita ni Nico at tinangun. She smiled back pero hindi na siya nito kinibuan buong panahon na nandun sila. Tumulong ang mga ito sa pagpapamudmud ng mga relief at nang bandang hapon ay nagpalaro naman sila sa mga bata.
Natapos sila mag aalas singko na ng hapon at pabalik pa sila sa station. She saw Nico help their staff to put their things on the car at kapagdaka'y lumapit ito sa kanya.
"Hi, Laura. You look tired. Bungad nito sa pormal na tono.
"Hi. Tipid niyang bati dito sabay ngiti ng tipid din.
"So, let's go. Yakag nito sa kanya at sumakay siya sa sasakyan ng station habang ito'y nakasunod sa kanila kasama ang mga tao nito.
Nasa biyahe na sila at dahil medyo malayo ang ito sa pinaka lungsod ay bahagya siyang naidlip, 2 hours ito mula sa main city.
Maya maya pa ay nagkagulo sa loob ng sasakyan at pagmulat niya ng mata ay agad niyang napansing nakahinto na sila.
"A-anong nangyari? Tanong niya sa isang crew.
"Mam flat po tayo. Sagot nito at bumaba siya para tignan ito.
Inaayos na ng driver nila at katulong nito sila Nico na napahinto din pala, they were checking the tire but it seems na wala silang spare tire.
"Isakay mo nalang yung iba sa sa sasakyan at mauna na kayo balikan mo na lang kami. Nico said sa isang sundalo.
"Mam Laura baka po pwedeng mauna na ako naghihintay po kasi ang anak ko sa bahay. Tugon ng isa nilang reporter anim silang sakay ng sasakyan at apat lang ang kasya sa jeep ng mga ito.
At dahil de pamilya lahat ng kasama niya siya na lang ang nagpaiwan."Sige na Tess mauna na kayo nila Aida. Ako na lang ang maiiwan. Prisinta niya pinauna na ang mga kasama. Sila ng driver nila ang naiwan kasama si Nico at ang isa pa nitong kasama. Naupo muna siya sa loob ng sasakyan habang naghihintay habang ang driver nila ay tinignan pa din ang gulong ng sasakyan. Kapagdaka'y lumapit si Nico kinatok ang bintana ng sasakyan.
"B-bakit? Takang tanong niya dito.
"I just want to infirm you that matatagalan pa bumalik ang sasakyan baka gusto mong maglakad may malapit na sakayan diyan pabalik."Ha? Sige. Sagot niya dahil gusto na niyang talagang umuwi.
"Medyo malayo ang lalakarin natin is it okay? He asked.
"Okay lang we've done that before, right? Biglang lumabas sa bibig niya pagkaalala sa experience nila before.
"Of course, paano ko ba yun makakalimutan. Which part is your favourite? Pilyong tanong pa nito. Inirapan niya ito lang ito at saka pinuntahan ang driver nila.
"Kayo na lang po miss Laura hindi kasi pwedeng iwan itong sasakyan. Hihintayin ko na lang na bumalik yung jeep nila ser, dahil dala na nila yung spare tire nitong sasakyan. Saad ng driver,so sila lang palang dalawa ang maglalakad dahil ang kasama nitong sundalo ay magpapaiwan din.
BINABASA MO ANG
My Knight In Shining Armour (On-hold)
RomanceIt happened 3 years ago, When Laura had her first field media exposure. She was an amateur field reporter in one of the local TV network in their place. Dun niya nakilala ang noo'y nagttraining para maging SAF member na si Nico Salazar, he was a sol...