Τοτε ο γιατρός είπε κάτι που δεν θέλαμε να ακούσουμε...
Κ.H:η Y/n....
Αρχίσαμε να τον κοιτάμε επίμονα για να μας πει τι έπαθε..
Κ.H: η Y/n έχασε την μνήμη της...
Τότε δεν κρατήθηκα και άρχισα να κλαίω..
Jk:ΤΙΙΙ!?
Κ:πως; γιατί; 😭
Δεν μπορούσα να κρατηθώ στα πόδια μου και πήγα να πέσω... Τότε με έπιασε ο taehyung και με έβαλε να κάτσω.
Jk:όχι δ-δεν γίνεται
Είπε ο jungkook και τότε είπε απότομα ο κ. Han
Κ.Η: υπάρχει μια περίπτωση....
Το κοιτάξαμε όλοι..
Κ:τι περίπτωση;
Κ.Η: υπάρχει περίπτωση να γυρίσει πίσω η μνήμη της.
T:Οο kate το άκουσες;
Κ:αλήθεια μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο;
Κ.Η:ναι...
Jk:και το πρέπει να κάνουμε για αυτό;
K.H:οχι κάτι το ιδιαίτερο απλά πρέπει να της δείχνετε παλιές φωτογραφίες να της λέτε ποιοι είστε να της πείτε πως ήταν τα παιδικά της χρόνια και σιγά σιγά η μνήμη της θα επιστρέψει.
Κ:ωραία ωραία.... Μπορούμε να την δούμε;
Κ.Η:συγνώμη αλλά αυτή την στιγμή δεν γίνεται
Τ:και πότε θα μπορέσουμε;
Κ.Η:το λιγότερο σε 6 ώρες
Jk:δλδ μπορεί κάποιος να κάτσει εδώ;
Κ.Η:ναι μπορείτε να κάτσετε
Κ:ωραία ευχαριστούμε πολύ.
Ο γιατρός έφυγε και εμείς κάτσαμε στις καρέκλες. Από τόσο κλάμα ήθελα να κοιμηθώ πάρα πολύ δεν μπορούσα να κρατηθώ και έτσι με πήρε ο ύπνος δίπλα στον taehyung.
Jk's pov
Η ώρα είχε πάει 2.00 το πρωί ο taehyung κάθονταν, η κατε κοιμόταν και εγώ ήμουν όρθιος δεν ήθελα να κάτσω ήθελα να πάω να πάρω λίγο αέρα γτ δεν μπορούσα άλλο.
Jk: taehyung πάω κάτω να πάρω λίγο αέρα γτ δεν αντέχω άλλο
Τ: α οκευ πήγενε ότι είναι θα σε πάρω τηλέφωνο
Jk: okay
Πήρα το κινητό μου το μπουφάν και πήγα κάτω... Στους διαδρόμους δεν υπήρχε κάνεις ήταν άδειοι.
Σκεφτόμουν να πάω με το ασανσέρ αλλά το ξανά σκέφτηκα και πήγα από τις σκάλες.
Εφόσον κατέβηκα ήταν ένας άντρας που πέρασε από δίπλα μου και μου φάνηκε λίγο περίεργος και γνωστός αλλά δεν έδωσα πολύ σημασία.
