AŞK ve NEFRET (B×B)

21.Bölüm 🍂

Sabah enerjik bi şekilde uyandım.İyi hissediyordum.Melankolik takılmak bana göre değildi.Rahatlamis hissediyordum.Ciddi anlamda.Ama aklıma gelen şeyle derin düşünceler denizine daldım.Görkemle ne olacaktı?Bana beni sevdiğini söylemişti.Yani aleni,'Seni seviyorum' dememişti ama yoğun duygular hissettiğini söylemişti.Ne yapacaktım bilmiyorum.Onunla karşılaşınca ne yapacaktım nasıl bakacaktım yüzüne?Zaten dün beni eve bırakana kadar yüzüne de bakamamıştım.Favori şarkımızı açmıştı,onu dinleyerek geçmişti yolculuk.

Yataktan kalkıp gri bir takım elbise giyince hazırdım artık.Kendime aynada son kez baktım.Saçlarıma da ufak bi şekil verip odamdan çıktım.Salona gittiğimde annem yoktu.Ayılmak için çay yapmaya mutfağa girdiğimde masanın üstündeki notu gördüm.'Bitanem çok önemli bir ihale işi var.O yüzden erken çıkmam gerekti.Akşam görüşürüz.Seni seviyorum.'Son zamanlarda ihale için çok çalışıyordu ve umarım değerdi yorulduğuna.Bu ihaleyi alırlarsa çok iyi olacaktı.Hem şirket adına hemde maddi olarak.

Çayımı içip saat sekiz buçuk gibi evden çıktım.Arabama binmek için arabamın yanına gittiğimde izlendiğim hissine kapıldım ve kafamı kaldırır kaldırmaz balkonda sigara içen Mertle göz göze geldik.Saniye bile sürmedi hemen başımı çevirdim.Arabama binemeden önümde siyah porsche araba durdu.Cam açılınca bir adet gülümseyen Görkemle karşılaştım.Anında bende gülümsedim."Burdan geçiyordum da seni de alayım dedim.Atla hadi beraber gidelim."dedi ve anlık olarak Merte baktım.Kaşlarını çatmış bu tarafa doğru bakıyordu."Olur."diye kısaca cevaplayıp arabaya bindim.Görkem arabayı sürmeye başladı.Soldaki dikiz aynasına baktı ve sonra konuşmaya başladı."Sanırım zamansız geldim.Balkondaki çocuk gözüme çarptı.Sen arabaya binerken sinirli görünüyordu.Sevgilin o mu?"dedi dudaklarını kemirdi.Öyle deyince şaşkınlıkla ona baktım.Nasıl farketmişti ki?Saniyelik bana baktı bir yandan da yola bakıyordu.Kaza yapmak istemezdik.Cevap vermem gerektiğini düşünüp konuşmaya başladım."Şey...Aslında evet.Yani sevgilim oydu evet ama artık değil.Ayrıldık."dedim.Aniden frene bastı.Emniyet kemeri takılı olduğu halde öne doğru hafif savruldum ve şaşkınca ona baktım.Ne oluyordu be?Bana döndü ve,"Afedersin Kayra.Ben...Sen az önce ne dedin?Ayrıldım mı dedin?Yanlış duymadım değil mi?"dedi."Hayır Görkem doğru duydun.Ayrıldım.İzmirden döndükten sonra."diye yanıtladım.Şaşırma sırası ondaydı bu kez."Sen bir ay işe gelmemiştin hani.Bu yüzden miydi yoksa?"dedi.Yavaşça evet anlamında başımı salladım ve cevap verdim."Bana yaptığı şey ağır geldi.Yani ayrılmak değil koyan.İnsanlar ayrılırlar,barışırlar bu olağan bisey.Yalnız benimle birlikteyken nişanlanması doğru bisey değildi."dedim başım öne eğik bi şekilde.Çenemde elini hissettim ve ateş basıyordu beni.Başımı kendine doğru çevirdi bana doğru hafif eğilerek."Kayra."dedi fısıltıyla.Doğrudan gözlerime bakıyordu elâlarıyla.Kayboluyordum gözlerinde sanki.Kendime gelip cevap verdim fısıltıyla."Efendim."dedim ve iyice yaklaştı.Gözlerini gözlerimden ayırmadan devam etti.Aynı ses tonuyla konuşmaya devam etti."Seni gerçekten seviyorum."dedi ve dudakları dudaklarıma kapandı.Kalbim duracaktı nerdeyse.Mertte bile böyle hissetmiyordum.Görkem bunu nasıl yapıyordu.Bikac saniye hareket ettirmedi dudaklarını.Ben dudaklarımı aralayınca benden cesaret alıp hareket ettirmeye başladı.Alt dudağımı dudaklarının arasına alıp emerken ufak bir inleme kaçtı dudaklarımdan.Ellerim saçlarında geziyordu.Onun elleri de yanaklarımdaydı.Heyecandan bayılmak üzereydim.Nefes alma ihtiyacıyla dudaklarımız ayrıldı.Nefes nefese kalmıştık.Ellerini yanaklarımdan ayırmadan alnını alnıma dayayarak konuştu yine fısıltıyla."Kayra.Beni benden alıyorsun.Seni gördüğüm,tanıdığımdan beri hiçbişey aynı değil inan bana."dedi ve elmacık kemiğimin üstüne minik öpücükler kondurdu.Benim ellerimde ensesindeki saçlarındaydı."Görkem ben ne desem bilmiyorum.Bu,bu çok güzel hissettirdi."dedim kendimden beklemediğim bi şekilde.Alnını alnımdan çekti.Gözlerime bakarak gülümsüyordu.Gülüşüne düştüm oracıkta. "Bana da çok güzel hissettirdi."dedi ve bu bir miktar utanmama neden oldu.Toparlanıp önümüze döndük yüzümüzde tatlı gülümsemelerle ve Görkem arabayı çalıştırıp sürmeye başladı.

Kalbim deli gibi atıyor ve midemde kelebekler uçuşuyordu.Sanırım aşık oluyordum.Kalbim aşkı ve nefreti aynı anda yaşıyordu artık.Ama aşkımın nefretimi yok edecek kadar büyük olmasını diliyordum...

Aniden gelen ilham ve ortaya çıkan bölüm

Bence fena değil

Bi iki bölüme çıkar da bunlar

İyi okumalar 🍂