*PROLOGUE*
haaaay... PAG-IBIG!
sa ilan, yang salita na yan ang bumubuhay sa kanila. sa iba naman, yan ang salitang pumapatay sa kanila...
bakit ba ang pag-ibig, minsan lang kung tumama? at bakit minsan kapag tumama na, sa maling tao pa...?
sabi nila, ang pag-ibig daw maraming kaakibat na pagdurusa... sabi rin nila, pag-ibig ang tanging magpapasaya sa sinuman...
e bakit ganun?!
haaaay... lecheng pag-ibig yan!
bakit kelangang may negative sa pa-ibig na yan? di ba pwedeng puro positive na lang?
mas maganda kasi kung you receive the same amount of love you give to a person. pero paano kung you give more than enough sa isang tao, pero you receive the same amount... galing sa ibang tao?
ayoko na... mababaliw lang ako dyan... bahala na kung maging martyr... at least, umiibig...
kasi ako, nagmamahal ako ngayon... nagmamahal ako sa isang taong alam ko, kahit kelan, di magagawang ibalik ung pagmamahal na binibigay ko...
buti nga di ko pinapahalata na gusto ko siya... baka kaawaan pa ako! at iyon ang ayoko sa lahat, and kinakaawaan ako...
pero paano kung dumating and isang lalaking magtuturo sa akin kung gaano kasarap and feeling ng may nagmamahal sayo. anong gagawin ko?
tapos kung kailan natuto ko na syang mahalin, tsaka naman magpaparamdam ung taong gusto ko?
haaaay... napapraning nanaman ako!
ayoko na...
bahala na si batman!
