The Darks Embrace

the beginning

Prologue:

Lahat ng tao'y kayang gawin ang lahat makasama lang ang kanilang minamahal ngunit paano kung sa isang iglap malaman mong siya ang dahilan nang iyong pagdurusa, patuloy mo parin ba siyang mamahalin o pipiliin mong kalimutan nalang ang nakaraan.

Andrea's POV

kaya kong gawin ang lahat makasama ka lang,ngunit paano ko patatawarin ang taong sumira ng buhay ko?

poot at galit ? bat hindi ko yun maramdaman....

ano bang pipiliin ko puso o ang isip ko?

Andrea's POV

"Andrea iwan mo na ako, lumabas ka na!!!"

"No! hindi kita iiwan dito !! magkasama tayong lalabas dito!! please huwag kang sumuko"

"Please Andrea, please iwan mo na ako"

"NOOOO!!!!!!"

booooooooogshhhhhhhhhhhhhhh

Bigla akong nagising nang may nahulog sa mukha ko

"Aaarraayyy!!! ang sakit haaaa"

" kanina ka pa kasi sumisigaw diyan ginigising kita ayaw mo namang magising "

"pero ate naman hindi naman siguro tamang tapunan mo ako ng orasan!! huhuhuhu"

"Hindi naman, inihulog ko lang"

"ate parehas lang yun!!!! ehhhhh"

"Bakit ba nanaginip ka na naman ba?." biglang nagbago yung eksprisyon ni ate kung kanina tuwang tuwa siya, ngayon worried na

"ha? oo eh nakakainis nga pabalik balik lang"

"bakit ba? gusto mo ng Romance na panaginip ha!!! ikaw ha!!! ehhhhh....."

"di ahhh"

"sige sumunod ka nalang bilisan mo diyan ahh"

change topic kaagad?

Well, nevermind nalang dahil mala........ aaahhhhhhhhhh oo nga pala malalate na ko sa school OMG First Day ko pa naman ngayon sa school tapos malalate ako NO WAY......naghanda na ako sa aking sarili at naglakad papuntang school ayaw ko munang magkotse ngayon kasi nagpapapayat ako...

Okay ako nga pala si Andrea Scarlett Park, half korean, half filipino, I love just the way i am, Boyfriend nevermind, im proud to be an NBSB ( No Boyfriend Since Birth ) hahahaha, yung kaninang kausap ko,is my wild Ate, Celine Park, i have a loving mother, siya ang tumatayong ama at ina sa aming dalawa nang kapatid ko,she's Francisca Park, sabi nila iniwan na daw kami nang Dad ko nung bata pa ako... Status of life,, ahmmm may kaya naman ang pamilya ko, kasi may sariling kompanya naman ang mama ko upang pagkakitaan,, ahmmmm maganda naman ako, matalino at tsaka mabait hate ko ang taong manluluko, period, natigil ang mahiwagang describing words ko sa aking sarili nang may bumangga sa akin....

"aaarrraaaayy,,, "

"Shit! Watch your way!!"

Abat bastos 'tong lalaking to ah, sayang gwapo pa naman pero walang galang siya pa nga itong bumangga sa akin siya pa ang may ganang magalit....

"ikaw ang tumingin sa dinadaanan mo!! ikaw kaya ang bumangga sa akin"

"I dont care, are you not aware of who i am?"

"HINDI. PO. MR. ENGLISHERO."

"What? ohh before i forgot, here, take this.."

10,000? ha! akala siguro ng mokong nato na wala akong pera

"ano naman ang gagawin ko diyan, for your information MARAMI AKONG PERA!!"

sinadya ko pa talagang ipakita sa kaniyang yung wallet ko na PUNO NG PERA

"You're nonsense,, i know you just wanted my attention just like the other girls did"

biglang uminit ang ulo ko sa sinabi niya, sino siya para magpapansin ang isang katulad kong maganda, okay okay kontrol kontrol

"1 2 3 4 5 6..........."

"Why are you counting, isn't 10,000 of money enough on you, HAHA! wait wait wait , dont tell me your a gold di...ARGHHHH!!

hindi na niya natuloy ang sinabi niya kasi bigla ko siyang nasuntok OH MY.... did he deserves it? im guilty