Yeni kurgumla karşınızdayım alttaki yıldıza basarsanız çok mutlu olacağım
İyi okumalarr
Sare Özdemir
Yatağımdan ter içinde doğruldum yanı başımda duran komidinin üzerinden içinde su olan bardağımı aldım yudumladım daha kabusun etkisindeydim kalkıp odamdan çıktım salona doğru ilerlerken abim bilgisayar başında çizim yapıyordu benim geldiğimi görünce başını kaldırıp beni görünce hızla ayaklandı yanıma gelip sımsıkı sarıldı saçlarımı okşarken
"Sarem noldu güzelim yine mi kabus gördün" dedi
Sadece başımla onayladım
"Anlatmak ister misin?" başını yüzüme doğru eğdi
"Evet" dedim beni koltuğa doğru ilerletti anlatmaya başladım
13 sene önce
Odamda annemle babamın kavgalarını kulakları kapatarak duymamaya çalışıyorum o zamanl
daha 5 yaşındaydım üzerimde pempe bir elbise saçlarımı annem sabah tarayıp topuz yapmıştı Aşkın'ın doğum günü vardı Aşkın benim bebeklik arkadaşımdı o gün annemle beraber evden çıkmıştık zaten evleri yan villaydı
"Anne hadi geç kalıyoruz" elimde ona aldığım oyuncak arabayı hediye kutusunun içine dikkatlice koymuş annemi bekliyordum merdivenlerden inen annem ile ona baktım siyah elbisesi, kızıl saçları ve her zaman bakımlı olan güzel yüzü ile indi
"haydi çıkalım bakalım" dedi beraber evden çıktık annem kapıyı kitlerken ben bahçede koşuşturan çocuklara bakıyordum annemle beraber bahçeye girdik kıvırcık kızıl saçlarımı annemden almıştım renkli mavi gözlerimi ise babamdan yanımıza gelen Aslı teyze hoşgeldiniz deyip yanaklarımdan öpmüştü Aşkını çocuklar ile koştururken görmüştüm o sırada bahçedeki elma ağacının yanında durmuş yukarı bakıyordu bana arkası dönüktü yavaşça yanına ilerledim boyu benden uzun olduğundan parmaklarımın ucunda yükseklerek omzuna dokundum "Aşkın" dedim sesimle birlikte bana döndü "Sarem" dedi bana sarıldı kollarımı ona doladım
"Doğum günün kutlu olsuuun" dedim bana gülünce kısılan gözleriyle baktı hediyemi yerden alıp ona uzattım "Bana hediyemi aldın?" başımla onayladım kutuyu açıp içinden ona aldığım arabaya baktı "sen bunu nereden buldun ben bu arabayı çok aradım ama bulamamıştım" sırıttım "ben buldum bu arabayı da koleksiyonuna eklersin"dedim gamzeleri içine göçmüştü gülmekten uzanıp gamzesinden öptüm kolunu omzuma attı
" Teşekkür ederim bu hediyeyi saklayacağım hadi gel oturalım dedi onunla birlikte güzel bir gün geçirmiştik akşamını nereden bilecektim hayatımın değişeceğini eve geçmiştik annem üzerini değiştirmek için odasına giderken çığlığıyla abim odasından çıkarken bende çıktım yatak odasına ilerlerken babamı kanlar içerisinde gördüm sadece donup kalmıştım abim annemin yanına giderken hem polisi arıyordu hemde annemi tutuyordu ben ise sadece babama bakıyordum
Dolmuş gözlerimle göremiyordum
"Baba... Baba hadi gözünü aç yalvarırım aç" yüzünü okşuyordum öpüyordum gelen polisler ve ambulans ekipleri babamı alıp gidiyorlardı evden hızlıca onlara yetişmek için koşturdum bütün komşularımız dışarıda bekliyorlardı "Babaa" diye çığırdım ambulansın peşinden koştururken dizlerimin üzerine düştüm yanıma gelen Aslı teyzenin titreyen sesini duydum
"Sarem, kuzum, hadi meleğim kalk" beni kucakladı annem hastaneye gitmişti. Abim beni görünce hızla yanıma koştu "Sare, kardeşim" aslı teyzenin kucağındaki bana uzanmaya çalıştı beni yere indirdi abime uzandım "Abi.. Babam kurtulacak değil mi" dedim ağlayan sesimle
"kurtulacak kardeşim" sımsıkı sarıldı bana aslı teyze bizi onların evine götürdü Aşkın ve abisi Akın yanımızda yürüyorlardı ben evimize bakıyordum elime değen el ile kimin değdiğine baktım Aşkın elimi tutuyordu eve girdik Aslı teyze beni odasına götürürken abim murat amcanın yanında kalmıştı aslı teyze bana kıyafet verip giyinmem için yardım etmişti elimden tutup salona indik abim,Aşkın ve Akın abide pijamalarını giymişti salonda oturuyorlardı hizmetli Zehra abla bizim geldiğimizi görünce mutfağa yemek için çağırmıştı oturduğum koltukta Aslı teyzeye dönüp kısılan sesimle "Aslı teyze ben yemeyeceğim" dedim tüm gözler üstümdeydi
"Kuzum ama birşeyler yemen lazım hadi gel yanımızda otur dedi
Başımı hayır anlamında salladım onlar mutfağa giderken ben camın önündeki koltuğa geçip oturdum evimize bakıyordum annem hastaneye gitmişti Aşkın yanıma geldi
" Sare"dedi ona baktım pijamalarıyla karşımdaydı yanıma oturdu
" Ahmet amca iyi olacak sen üzülme"dedi bana
"Gerçekten iyi mi olacak Aşkın" dedim başıyla onayladı
"Dizine başımı koyabilir miyim"
Bana bakıp gülümsedi başını salladı onun dizine başımı koyup gözlerimi kapattım saçımda hissettiğim eli ile derin bir uykuya dalmıştım daha sonra ne mi olmuştu babam iyileşmişti hastaneden çıkmıştı
Daha sonra ne mi oldu annemi aldattığını öğrendim annem onu çok severken babam onu kendi yatak odalarında aldatmıştı onu söyleyememiştim 12 yaşındayken kulaklarımı ellerimle bastırmaya bırakıp annemle babamın yanına gittim o küçücük boyumla dikildim babamın karşısına "Anne babam seni aldatıyor evimizde başka kadın gördüm dedim inanmadı bana inansın istedim olmadı babam vurdu bana ilk defa elini kaldırdı bana yinede dimdik ayakta durdum
" ben yalan söylemem anne"dedim abime anlattım bana ilk söylediği
"Abicim bana doğruyu söyle tamam mı bu hayatımızı belirleyecek" dedi evet dedim o bana inandı seven inanırdı o aralar psikolojim hiç iyi değildi Aşkın beni sürekli toparladı ama o da gitti ondan haber alamadım bir gün yine kavga ettiler dayanamadım daha 12, 13 yaşlarında olmama rağmen geceleri uyumazdım yaşıtlarım gezip dolaşırken ben okuldan eve gider gelirdim sürekli kavgaları hiç susmadı 16 yaşına geldim kavgalarında dayanamadım kulaklarımı kapatıp duymamaya çalışırdım bu sefer olmadı
"Yeteeeer yeter artık" bağırdım
"Bıktım sizin kavgalarınızdan bıktım lan 7 yaşından beri hergün kavga her gün bir ses hiç mi bıkmadınız ya hiçmi düşünmediniz bizi" bağırmaktan sesim kısılmıştı
Abim odasından çıktı sesime benim perişan halimi görünce yanıma gelmeye çalıştı elimle durdurdum
"Sen sus karışma" dedi annem
"Karışırım" dedim
"Karışamazsın sen bize" dedi bana
Köşeye çekilmiş babam hızla yanıma gelip yüzüme öyle bir tokat geçirdiki devamıda geldi vurmaya başladı bana onu sertçe yere ittim
"Sizi Allah kahretsin bundan sonra sizin gibi ailem yok benim" odama ilerleyip hızla eşyalarımı toplayıp evden çıkarken arkamdan hızla abim yetişti benim gözlerim gibi olan maviş sevecenlikle bakan gözleri ile bana baktı titreyen sesiyle
"Yapma güzelim beni bırakma beraber gideceğiz buradan senin ile yeni bir hayat kuracağız" dedi
Sadece başımla onayladım o eşyalarını aldı geldi
Yeni bir hayata başlamıştık abim iyi bir mühendis olurken ben hukuk 2.sınıf öğrencisiydim okuldan sonra bir kafeye çalışmaya başlamıştım
Bade abla ve Okan abi ile kafede tanışmıştım abim tanıştırmıştı onun arkadaşlarıydı onların kafesinde çalışıyordum
Aşkından haber alamıyordum sadece abime tutunmuştum ve bu gittiğim okuldaki Işıl'a
Annem ve babamla hiç görüşmedim abimde öyle ama yine villamızda mutlu mesut yaşıyorlardı ve evlatlık aldıkları Mehir benimle aynı yaşıt olan kız mutlu aile tablolarıyla gazetelerde fotoğraflarını görüyordum bazen geceleri ağlıyordum sonra susuyordum.
Abim beni sabırla dinledi
"Hadi güzelim geçti gitti beraber uyumaya ne dersin" dedi
"Oluuur" dedim yandan gülümseyerek
"iyi bakalım o zaman koltukta uyumaya ne dersin"
"Müthiş fikir derim" dedim. Üzerimize battaniyeyi çekip onun göğsüne yaslandım
"sana eski günlerdeki gibi masal anlatayım mı" diye sordu
"Hı hı" dedim o bana masal anlatırken ben derin bir uykuya dalıyordum
