4.Bölüm

287 130 17
                                    


Bazı gerçekler asla değişmez.

Ölüm!!!


Ölümle yaşam arasındaydı şu an Kraliçe.
Kalbi kulaklarının içinde atıyordu gibi hissediyordu, bedenindeki tüm hücreler teker teker ölüyor gibiydi

Gözleri kararıyor, elleri titremeye başlamıştı.

Kapı her açıldığı cm'de Kraliçenin kalbi daha coşuyordu. Sonunun geldiğini düşünüyordu artık.

Delirmiş gibi etrafına bakiniyor ama karanlik odada kaçacaği hiçbir yer yoktu.

Nefesini tuttu ve ecelinin gelmesini bekledi. Kapı açıldığı an içerideki kişiyle göz göze gelmesi bir oldu.

Elindeki kitap yere düşmüş Kraliçe sadece karşısındaki kişiye bakiyordu.

Gözlerindeki yaşlarin akmasi ve karşısindaki kişiye sarılması bir oldu.

"Şe- şeh- Şehna!"

Kraliçeyi içeri çeken Şehna kapıyı kapatip. Hüngür hüngür ağlayan Kraliçeyi sakinleştirmeye çalışıyordu.

"Kraliçem sakin olun lütfen sizi gören kimse olmadı. Yalnızca ben varım. Sakin olun lütfen. Hem hemen burdan çıkmamız gerek. Birileri gelebilir."

Kraliçeyi kolundan tutup odadan çıktılar. Kraliçe eline aldığı kitabi hemen şalinin altina saklayıp. Şehna'nın kapıyı kilitlemesini bekledi.

Kraliçe ve Şehna bir odaya geçip konuşmaya başladilar.

"Sen benim nasıl orada olduğumu bildin Şehna. Hem sen gitmedin mi? Sana gitmeni söylemiştim."

Kraliçenin elini sıkı sıkı tutan Şehna

"Öncelikle sakin olun, biz her savaşın üstesinden geldik. Bununda gelicez."

Derin bir nefes aldıktan sonra devam etti
"Ben gitmek için hazırlanmıştım. Son defa odaniza gelmek istedim. Biliyorum içeri giremezdim ama son defa o kapiya bakma istedim. Belkide bir daha asla görüşemicez. Odadan birinin çıktığını görünce takip ettim ve burdayım."

Onu pür dikkat dinleyen Kraliçe'ye bir şey söylemek istiyordu ama ağzinda geveleyip duruyordu.

Sonunda dayanamayıp
"Kraliçem planınız gercekleşti neden hala beni göndermek istiyorsunuz.?"

Şehna'nın elini dahada sıkı tutup "Şehna daha hiçbir şey gerçekleşmiş değil. İçimde bir huzursuzluk var. Bilmiyorum ama yinede bana bişey olursa en azından ona gerçekleri söyleyecek biri olmali anliyormusun"

Başını olumlu anlamda sallayan Şehna son defa Kraliçeye  sarılıp ayrılmışdı.

Belkide iki dost birbirini bir daha asla göremicekti.

Yıllarca yaşadıkları olaylar birbirilerine daha sıkı bağlanmalarını sağlamıştı. Bu yüzden ayrılmaları zor oluyordu.

Siyah peleriniyle yüzünü kapatan Şehna kapıda  son defa dostuna baktıktan sonra gitti.

Kendini toparlayan Kraliçe kara kitabi alıp odasina gittikten sonra kitabi bir yere saklayıp yatağına, kocasının yanına uzandı.

İçtiği saraplardan dolayı derin bir uykuya dalan Kral'i izlemeye koyuldu.

Elini Kral'ın yüzüne götürdü. Dokunmak istedi ama aniden elini çekip, yorganı sıkmaya başladı.

Yapamıyordu. Sevemiyordu bu adamı. Eğer iyi kalpli biri olsaydı belki severdi diye düşündü ama o zalimin biriydi.

ŞAH-MATHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin