1. Candy

918 37 5
                                    

Klak klak klak. Ik open traag mijn ogen. Klak klak klak over de trap. 'Moeder' is dus wakker. Ik doe mijn lamp aan en stap uit bed. Ik open mijn klerenkast, en pak een jurkje die 'Moeder' wil dat ik aan heb. Ik trek het over mijn hoofd, langs mijn lichaam. Ik kijk in de spiegel. De jurk zit strak om mijn lichaam en gaat tot boven mijn knieën. Door de V-lijn heb ik een beetje inkijk. Een beetje veel. Mijn bruine krullende haar hangt langs mijn schouders. De punten zijn groen geverfd. Ik zoek in mijn kast naar een vestje, maar geen winst. Zuchtend doe ik mijn schoolboeken in mijn schoudertas. Ik pak mijn doorzichtige knie kousen met katten hoofdjes bij de knieën, om mijn blote benen een beetje te bedekken. Ik pak mijn tas in haast me naar beneden.

Het stinkt beneden. De geur van alcohol en sigaretten. 'Vader' zit op zijn leren stoel, met een sigaret tussen zijn vingers en een glas wijn aan zijn lippen. "Goeiemorgen" roep ik hem toe. Geen antwoord, maar ik verwacht ook niks anders. Ik loop naar de keuken, en begin een fles met water te vullen. De deur naar de gang gaat open, en 'Moeder' verschijnt. Ze komt naast me staan, pakt een nieuwe fles wijn uit de koelkast en schenkt een wijnglas tot de rand vol. Gulzig neemt ze een slok. Ik negeer haar, met dronken 'Vader' en 'Moeder' wil je geen gesprek. Ik open een la, en pak er een pakje Sultana uit. Samen met het water flesje gaan het mijn tas in. Ik doe de laatste dingetjes in mijn tas en check de tijd. Kwart voor 8. Ik pak mijn schoudertas, trek mijn hoge gympen aan, pak mijn fiets en ga ervandoor.

Het is nog vrij rustig in de fietsenstalling als ik binnen loop.Overal staan wat fietsen verspreid, en achterin staat een groepje vierdejaars. Ik zet mijn fiets op een leeg plekje en zet het op slot. Ik voel dat het groepje me aanstaart, maar ik negeer het. Ik ben er wel een beetje aan gewend. Ik trek de sleutel uit het slot en loop de fietsenstalling uit, het schoolplein weer op. Ook hier staan een paar groepjes, die me giechelend aanstaren. De normale ochtend routine dus. Ik word toch een beetje nerveus van de vele blikken, en haast me naar binnen. Het is druk in de aula. Een groot deel van de school verzameld zich hier om vrienden op te zoeken voor de les begint. Ik heb geen vrienden om op te zoeken, dus ik haast me naar mijn kluisje. Ik voel de ogen van de leerlingen in mijn rug, maar ik let er niet op. Nou ja, ik merk het wel. Ik hoor gelach achter me. Ik herken de stemmen. "Hey Snoepje" roept er een, waardoor er meer gelachen wordt. Ik negeer het, en sluit mijn kluisje. Ik voel een hand bij de achterkant van mijn jurk en draai me geschrokken om. Achter me staat Lars, gemeen naar me te grijnzen. Achter hem Katie, Mark en Aya. Ze lachen zich stuk. Ik kijk ze even boos aan en pak mijn schoudertas weer op. Als ik weg wil lopen, drukken Mark en Katie me tegen de kluisjes. Het is een harde klap, te horen in de hele aula. Leerlingen vormen nieuwsgierig een kring om ons heen. Ik word bang. "Laat me los" zeg ik boos. Ik probeer me los te trekken, maaf ze zijn sterker. Aya kijkt vanaf een afstandje toe. "Awhh, wordt ons sletje bang?" sist Katie gemeen. Lars en Mark lachen, net zoals alle andere leerlingen. Ik weet mijn rechterarm los te trekken, en snel daarna mijn linker. Als ik probeer weg te rennen, wordt ik door andere leerlingen weer terug geduwd. Ik val hard op de grond, alles duizelt even voor mijn ogen. Ik voel een voet in mijn heup, en ik rol tegen de kluisjes aan. Iedereen lacht nu, terwijl ik kreun van de pijn. "Wat gebeurt hier?" De conciërge verschijnt tussen de leerlingen door. Alle toeschouwers verspreiden zich snel. Ik sta snel op, ondanks de pijn in mijn heup. Katie wil wat zeggen, maar ik ben haar te snel af. "Niks, ik viel gewoon op de grond. " zeg ik, terwijl ik mijn gezicht in plooi hou. Lars grinnikt, Mark geeft me een harde schouderklop en Aya kijkt me vragend aan. Ik ontwijk haar blik en ga weg.

Heey iedereen! Blombla hier. Ik wil even zeggen, dit is mijn tweede boek op Wattpad, en als je spelfouten vind meld het asljeblieft. Voor de rest, veel plezier met lezen ;)

Candy, dat ene meisje.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu