ben artık kendimi açıklamak zorunda kalmaktan çok yorulmuştum dayanamadım ve aileme bağırdım
_yeter artık bana inanmayackasınız benle konuşmayın annem;
_nare çık odana
koşarak sinirli adımlarla merdivenlerden yukarı çıkarak dublexli yukara sadece bir odası olan içinde acıların barındırdığı odama girdim ve bilgisyarımdan bir müzik açtım bana en iyi gelen şey müzikti kulaklığı aldım ve son ses açtım artık kimseyi duymuycaktım aiilemin beni dışarı gönderip 1 saat eve geç kalmam yüzünden tartışma başlamıştı ve bende artık sıkılmıştım bana izin vermeyip arkadaşlarımla buluşamadığım izin verdiklerinde de eve geç gelmem yüzünden tartışmaktan kavga etmekten çok yorulmuştum yeni sekme açıp twitera girdim ve içimden ne geliyorsa yazdım;
_hayat bazen insanın karşısına iyi bazen kötü bazen de daha kötüsünü çıkarır ben hayatıma en kötü şekilde devam ettim ve herşeyin güzel olacak umuduyla kendimi toparladım artık pes ediyorum...
'paylaş' düğmesine bastım ve gezinmeye başladım arkadan çalan müzik en sevdiğim şarkının nakaratıydı 'Bilsen şimdi nerdeyim çılgın gecelerdeyim uzun bir seferdeyim gücüm yetene kadar'
şarkılar insanın huzurunu temizlermiş bu şarkıda benim ruhumu tertemiz yapıyor çünkü sevdiğim adam bana hediye etmişti bundan 2 yıl önce birisiyle çıktım adı denizdi ve onunla kimseyle yaşayayamayacağım anıları yaşadım 6 ay çıkmamıza rağmen o kadar bağlanmıştım ki ona birlikte kahvaltı yapmamız herşeyimiz güzeldi taki onun bana ayrılalım demesine kadar o gün kalbime bir taş oturmuşta bina yığının altında kaldığım gün gibiydi sonra beni engelledi geriye kalanda şarkılar ve anılar kaldı ama onu çok özlüyorum tam bunlar aklıma gelmişken önüme bir söz çıktı şöyle yazıyordu'SANA İHTİYACIM OLDUĞUNU BİLE BİLE GELMİYORSUN' yazan kişinin kullanıcı adı ^^Deniz55^^şaşırmıştım çünkü o olabilirdi hemen profilindeki fotoğrafa baktım tamda tahmin ettiğim gibi oydu şok içinde kalmıştım sevdiğimi mi vardı? yoksa sevgilisi vardıda uzaktamıydı? kafayı yiycektim derken durup dururken gözümden yaş akmaya başladı neden bu kadar canım yanmıştı anlamıyorum hemen çıktım hesabına bakmaktan sadece ekrana bakmaya başladım ve gözlerim yaş akıtmaya devam ediyordu ben ilk defa 2 sene sonra ondan böyle yazış görmüştüm kendimi boşlukta hissettim bir anda saat gecenin 03.00üydü ve ben hala boş boş ekrana bakmaya devam ettim...
*saat 07.00*
hala uyumamıştım camın kenarında kulağımda kulaklık müzik dinliyorum onun bir zamanlar bana dediği gibi'Birbirimizi özlediğimizde gökyüzüne bakalım çünkü aynı gökyüzüne bakmış olacağız'dediği gibi aynısını yaptım ama o sevdiği kişi kimse onu düşünüyordur ben ne yapıyorum onu özlediğim için gökyüzüne bakıyorum acınılacak haldeyim şuan kimse beni anlamıyor anlamak istemiyor kime anlatsam bana yeter unut diyor size yemin ederim çok denedim ama olmuyor yapamıyorum sanki ben kapıyım o anahtar kapı anahtarını bekliyor beni açsın diye bende tam olarak onu bekliyorum çıkıp gelsin seni özledim desin diye ama yine narenin boş hayalleri bu arada adım nare kendi kendine takılan her gece ağlayan odasından çıkmayan okula gidip gelen 17 yaşında kalsik insan tipiyim hala camın kenarındayım o sırada kapı tıkladı gecenin 03.00ünde kim olabilirdi ki herkes yatmıştı...
