Feeling loved and unloved

Ben ik alles verloren?

Soms is het echt moeilijk om door te gaan. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik heb alles gegeven wat hij wilde, denk ik. Zelfs mijn grootste bezit. Ik voel me zo alleen, ook al ben ik dat niet. Hij maakt mij compleet, ik heb hem alleen nodig en ik kan iedereen aan, toch? Waarom moet alles zo moeilijk zijn? Waarom hebben wij gevoelens. Waarom voelen dingen op het moment zo goed, maar wanneer het voorbij is, zo fucked-up? Heb ik wat verkeerds gedaan? Hoorde het niet zo? Is dit te snel? Ik heb geen spijt van onze relatie, maar is dit allemaal wel goed voor mij? Is dit de aandacht die ik altijd al wilde? Of is dit allemaal een excuus om door te gaan?

Ik haat mezelf. Ik heb me nog nooit zo erg gehaat voor het niet-weten waar ik mee bezig ben. Waar ben ik eigenlijk mee bezig? Ik skip school, werk, mijn 'vrienden'. Ik slaap niet, of ik slaap te veel. Ik begin te liegen tegen veel mensen.

Ben ik te snel volwassen geworden, of heb ik nou eindelijk wat ik altijd al wilde? Ben jij hier naar gaan streven? Heb je hier van gedroomd? Ja en nee. Ik ben er nog lang niet. Ik ben niet de oudste, er moet nog heel veel gebeuren in het leven dat ik leef. Maar waar ik in leef, heb ik geen toegang tot dromen. Alleen maar kijken, meer niet.

Waarom is alles zo ingewikkeld? Is dit alles het wel waard? Zijn de opties het waard? Gaan we deze schip zien zinken, drijven of aankomen op een stuk land? Waar ga ik belanden uiteindelijk, of... waar gaan wij belanden?

Ik wil zo graag laten zien aan jou en laten horen wat ik te vertellen heb. Ik wil zo graag schreeuwen naar het eerste ding dat voor me staat; Ik heb je alles gegeven wat ik heb. Wat wil je nog meer? Ik wil jou niet kwijt! Ik doe echt alles voor je. Jij bent alles wat ik heb. Als ik jou ook kwijt ben... heb ik niks meer.

Is dit mijn hart die praat? Zijn dit mijn emoties of is dit wat er mij verteld is? Is dit echt zo? Jou kwijt raken is het ergste wat er kan gebeuren, toch? Ik wil alles met je delen. Alles wat van mij is, is van jou. Ik beloof het je. Wil je mijn hart? Als jij maar leeft. Wil je mijn lichaam? Geen twijfel. Wil je dat ik iedereen en alles vergeet en mij alleen op jou focus? Done.

Vroeger ging je met je vingers door mijn haren, streelde mijn gezicht, knuffelde mij zo hard dat het leek alsof je dacht dat als je me los zou laten, ik er van door zou gaan. Maar nadat ik mijn grootste bezit aan jou heb gegeven, is dit er allemaal niet meer. Heb ik teveel gegeven?