Jiyong Seungri’nin her zaman onu övmesinden yorulmuştu.Jiyong kendine asla -müzik dehası- dememişti.O sadece yaratıcı biriydi , hayal etmeyi , sanatı , modayı ve müziği seven biriydi.Hepsi buydu.
‘’Yah.Seungri.’’
Grup konseri henüz bitirmiş ve otele dönmüşlerdi. Seungri kendi odasına gitmek için ayrılacakken Jiyong onu belinden yakaladı.
‘’Seungriyah.Konuşmamız gerek.’’
‘’Aniden mi? Bir şey mi oldu hyung?’’
‘’Sadece gel.’’
Liderin ciddi olduğunu gören maknae sessizce onu takip etmeye başladı.Jiyong’un odasına geldiklerinde yatağın kenarına oturdu tam ne hakkında konuşmak istediğini soracaktı ki Jiyong kapıyı kilitleyip anahtarı sertçe ortada duran sehpanın üzerine fırlattı.
‘’Hyung?’’
Jiyong oldukça sesli bir şekilde içini çekti.Daha sonra Ri’yi duymamışçasına yüzüklerini , bileziklerini çıkarmaya başladı.
‘’Konuşmak istediğini söylemiştin.’’
‘’Ben…’’
Jiyong’un gergin olduğu her halinden belliydi.Gergin bir yüz ifadesiyle saçlarını karıştırdıktan sonra konuşmaya devam etti.
‘’Ben…Ben o değilim.Ne olduğumu düşünüyorsan o ben değilim tamam mı?’’
Seungri nasıl tepki vermesi gerektiğinden emin olamadı.Sadece durmuş Jiyong’a şaşkın gözlerle bakıyordu.Jiyong ona doğru ilerledi ve yanına oturdu.Maknae’nin sağ elini kavrayıp kendi göğsüne getirdi.
‘’Hissediyor musun Ri? Burada bir kalbim var değil mi?’’
‘’Tabiki var hyung.Neden bahsettiğini anlamıyorum.'’
‘’Güzel.Benim bir kalbim var.Atan bir kalp.Ben insanım tamam mı?’’
Jiyong Ri’nin elini aniden bıraktı.
‘’Yani bana suyun üzerinde yürüyebilirmişim gibi bakmayı kes.Ben dahi değilim.’’
Seungri başıyla onayladı.
‘’Üzgünüm hyung.Biliyorum.’’
‘’O zaman neden seyircilerin önünde sürekli böyle şeyler söylüyorsun?’’
Seungri başını eğdi.Ayakkabılarına bakarak konuşmaya başladı.
‘’Sanırım seninleyken biraz büyüleniyorum.Öyle söylemek istemiyorum ama…Bir şekilde söylemiş oluyorum.’’
‘’O zaman kes artık.’’
Seungri başını kaldırıp lidere bakarak cevap verdi.
‘’O kadar kolay değil hyung.’’
‘’Neden olmasın?’’
‘’Çünkü seni çok seviyorum ve bu duyguyu fanlarla paylaşmayı da seviyorum.Çünkü…Bende bir V.I.P’yim’’
Jiyong sonunda kendini tutamayıp gülümsedi.
‘’Aish,maknae.Bu bir bahane değil.’’
‘’I’m so sorry but I love you-‘’ Seungri yumuşak bir ses tonuyla şarkıyı söylemeye başladı ve ikisi birden kahkahaya boğuldu.Jiyong gülerek, şarkıyı söylerken üzerine doğru gelmeye başlayan maknae’yi yatağa itti.Ama konuşmanın başındaki ciddiyetini kaybetmişti.
Sanırım Ri’nin büyüsü buydu.Onunla konuşmadan önce istediğiniz kadar düşünün , konuşmanızı kafanızda tasarlayın farketmez.O her zaman konuyu planlamadığınız yerlere getirmeyi başarır.Çünkü o Seungri.
Lider tarafından itilen maknae ortamın ciddiyetini bozduğu için gülümseyerek yatakta yuvarlanıp şarkıyı söylemeye devam etti.Yine lidere yöneldiğinde jiyong onu iterek gülmeye başladı.Ama bu sefer Seungri kalkmaya çalıştığında onu belinden yakalayarak kalkmasına izin vermedi.İşte Ri bunu beklemiyordu.
Jiyong’un gittikçe üzerine gelmesiyle öylece kalakaldı.Bir anda aralarındaki mesafe yok denecek azalmıştı.Ri ne yapacağını bilemedi.
‘’Hyung! Ne yapı-‘’
‘’Sadece bundan sonra söylediklerini dikkat et , tamam mı?’’
Ri başıyla onayladı.Daha sonra Jiyong Ri’den uzaklaştı ve kalkmasına izin verdi.Seungri sessizce kalkarak anahtarı alıp kapıyı açtı.Odadan çıkmış kapıyı arkasından kapatacaktı ki …
‘’Hyung!’’
Jiyong kafasını kapının kenarından sarkıtmış sevimlilik sınırlarını zorlayan maknae’ye baktı.
‘’Rahatsız olduğunu söylediğin için bundan sonra abartılı övgüleri kenara bırakmayı deneyeceğim.Ama sanırım senin de bu ani yakınlaşmalarına dikkat etmen gerek.Ne olursa olsun , sen rahatsız olsan da benim seni övmek için geçerli bir nedenim var.Seni çok sevmem...Sonra senin de bir nedene ihtiyacın olabilir hyung...Biliyorsun…’’
Lider gülümseyerek ona baktı.
‘’Bir nedenim olduğunu biliyorsun.Sonra görüşürüz Ri.’’
‘’Görüşürüz hyung!’’
Ri kapıyı arkasından kapatıp gittiğinde her zamanki gibi Jiyong’u karışık düşünceleriyle baş başa bıraktı.
