AYRI DÜNYALARIN İNSANIYIZ 2

8.BÖLÜM(Gizem çözülüyor)

LUCY
Kitaba bakmaya devam ederken annem gelince hemen sakladım ve uyuyor taklidi yaptım. Happy bana ayak uydurmakta geç kaldı.

Helen:
"Lucy uyuyor mu?"

Arkam dönük olduğundan onu  göremesemde sesleri duyuyorum.

Happy:
"Evet bütün gece ağladığından sabah uyuya kaldı. Senin gibi bir annesi olması çok yazık."

Helen:
"En azından kavaltısını yaptığından iyiye gittiğini anlıyorum."

Happy:
"Tepsinin boş olduğuna bakmayın hepsini ben yedim."

Helen:
"Bana acımasız diyene bak."

Happy:
"Çok ısrar etti ne yapayım ziyan olmasın dedim."

Yalancıya bak sadece bir kere söylemiştim. Hayır yani yemesinde değilim insan biraz düşünceli olur.
Annem yatağımın kenarına oturup başımı okşadı.

Helen:
"Belki ben senin gerçek annen olmayabilirim ama seni kendi kızım kadar seviyorum. Saçının teline dahi zarar gelse içim acıyor. Seni bile bile ateşe göndermem imkansız. Belki benden nefret edeceksin ama en azından hayatta olacaksın."

Annemin duygularını hissedebiliyorum. O korkuyor çok korkuyor ama neden korktuğunu anlamıyorum. Keşke anlatsa. Yatağımın kenarındaki ağırlık kalkınca annemin gittiğini anlayıp kalktım.

Happy:
"Annen iyi niyetle yanlış şeyler yapan bir insan."

Lucy:
"Eminin geçerli bir sebebi vardır. Yinede hiç bir güç Natsu'ya kavuşmamı engelleyemez."

Tekrar kitabı elime alıp Natsu ile
iletişime geçmenin yollarını aradım.

Lucy
"Ya az önce telepati kurmuştum şimdi neden olmuyor."

Happy:
"Belki çekmeyen yerdedir."

Lucy:
"Hiç komik değil Happy. Dalga geçeceğine yardım et."

Happy:
"Sırf iletişim kuralım diye Natsu'ya aşık olamam ki."

Happy de haklı ben bir şeyler yapamıyorken o ne yapsın. Sonuçta kitabı saklayarak bile büyük bir iyilik yaptı.

Happy:
"Bence Natsu ile tekrar iletişim kurmaya çalışmak yerine evlenmekten nasıl kurtulacağın üzerine kafa yorsan daha faydalı olur."

Lucy:
"Öyle ama halimi gördün ne annem ne de Larcade geri adım atmıyor."

Happy:
"Teyzen."

Lucy:
"Ne?"

Happy:
"Annenin aslında teyzen olduğunu öğrendiğimiz halde hala ona anne diyorsun."

Lucy:
"Aslında bu doğru değil Happy. Sonuçta beni büyüten teyzem oldu ve bana onca yıl annelik yaptıktan sonra şimdi onun annem olmaması benim için bir şeyi değiştirmiyor."

Happy:
"İyide gerçek anne babanı merak etmiyor musun?"

Happy söyleyince çok önemli bir şeyi görmezden geldiğimi farkettim. Aklımda Natsu ve evlilik mevzusu dönüp dururken benim için önemli olanı geri plana itmişim.

Happy:
"Özürdilerim Lucy seni üzmek istememiştim."

Lucy:
"Hayır haklısın ailemin kim olduğunu ve sakladıkları sırrı öğreneceğim ama önce şu evlilik işine bir çare bulmalıyız."

Kendimi hiç olmadığım kadar kararlı hissediyorum.

Happy:
"Yürü be Lucy seninleyim!"

Kitabı karıştırırken birden içinden bir şey düştü. Kare şeklinde katlanmış kağıdı eğilip  yerden aldım ve açıp yatağın üstüne serdim.