ဇတ်သိမ်းပိုင်း
Part 10
"အား! "
ကလေးအော်သံကြောင့် Xiao Zhanထပြီး
ကလေးကုတင်ဘက်ကူးကာ ကလေးကိုပွေ့ဖတ်လိုက်သည်
"ကား..ကျွန်တော့်ကားနဲ့တိုက်ခံရတယ် အရမ်းကြောက်တာပဲ "
"Yibo!...Yiboမှတ်မိပြီလား "
"အဟင့် ..ဟင့် ပါပါးကျွန်တော့်အရမ်းကြောက်တာပဲ "
"မကြောက်နဲ့..မကြောက်နဲ့နော် ဦးတစ်ယောက်လုံးရှီတယ် "
Yiboကို Xiao Zhanရေတိုက်လိုက်သည် ပြီးတော့ကလေးကိုပွေ့ဖတ်ကာ သူကုတင်ပေါ်ကိုခေါ်သွားပြီး ကလေးနဲ့အတူတူအိပ်ရာပေါ်လှဲလိုက်သည်
" မကြောက်နဲ့နော် ဦးရှီတယ် "
"ဟုတ် "
Xiao Zhan ကလေးကျောကိုပုတ်ပေးပြီး ချော့သိပ်လိုက်သည်
" ပါပါး..ပါပါး "
Yibo နိုးနိုးချင်း ပါပါးကိုအမှတ်ရကာ ကုတင်ပေါ်က
ရအောင်ဆင်းလိုက်သည်
"ငါခန္ဓာကိုယ်ဘာလို့အဲ့လောက်သေးသွားတာလဲ "
Yibo ဂရုမစိုက်ပဲ ပါပါးအိမ်ကိုရအောင်ပြေးလာလိုက်သည်
ဒေါက်..ဒေါက်
" ပါပါး..မာမား "
အခန်းတံခါးခေါက်သံကြောင့် ဝမ်မင်ဟုန်နဲ့ယွမ်ယွမ် အိပ်ရာကထလိုက်သည်
"သားလေးအသံများလား "
" မဖြစ်နိုင်တာ အစ်ကိုရယ် "
ဒေါက်..ဒေါက်
"ပါပါး..မာမား "
"ကြားတယ်မဟုတ်လား သားလေးအသံ "
"ဟုတ်ကဲ့အစ်ကိုကြားတယ် "
လင်မယားနှစ်ယောက်လုံးထပြီး အခန်းတံခါးကိုဖွင့်လိုက်တော့ ဘယ်သူ့မှမတွေ့ရပေ
" ပါပါး.."
သူဘောင်းဘီစကိုကိုင်ရင်း ခေါ်လိုက်တဲ့ သားလေးကို သူငုံကြည့်လိုက်သည်သည်
"ပူတူးလေး "
" ပါပါး "
ဝမ်မင်ဟုန်နဲ့ ယွမ်ယွမ် ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး သားလေးကို ဖတ်လိုက်သည်
