Chapter Five: Tomodachi?: Friendship and Confession (Part Two)

319 10 0
                                    

"Ne, Cristin... have... you really forgotten... me? >/////>"

"Eh? O////O" nagblush siya?

"Guess so..." sabi niya ng malungkot. Ano ba yan?! Naiinis ako sayo pero ayoko may nasasaktan dahil sakin! >///////< But... have I really forgotten him? o///o

"Get some rest..." tumayo siya at lumabas na ng kwarto ko ng malungkot, kahit hindi niya sabihin halata naman sa tono ng boses niya na nasasaktan siya eh... I feel bad for him... -////-

I sighed then sat up.

Huh? o///o may nakita akong gift sa study table ko. Tumayo ako, naku! Nao-out of balance pa ako... dahan dahan ako naglakad ng papalapit sa table at binasa ung nakita kong card na naka patong sa gift.

To: Hanon-chan

Tadaima Hanon. It's been awhile and it seems you have forgotten about me. But that doesn't matter because I believe you still remember me, in your heart. Since I believe that even the brain forgets, the heart doesn't. Don't worry, as long as I'm here, I'm going to help you in anyway I can. I will be your shoulder to cry on when you need one. I'll be the ears who will listen to you when you need one. I'll make sure that you will be happy. I'll make sure you will be free from pain and sadness because you are my DEAREST FRIEND HANON-CHAN! ^__________^

Forever you friend,

Luki~

.

.

.

O////O Lu...ki?

Binaba ko ung card tapos binuksan ko ung gift ng mabagal... eh? O////O

"Wh-wha???" O///___///O

Nilabas ko ung regalo sa kahon... EH?!!! WHUAH!!!!!!!!!!!

ANG LUKA KO!!!! >//////////////<

Teka, binili niya toh para sakin? O/////O

Ang gulo niya... Bakit kaya niya tinanong kung sino ako nun kung kilala na pala ako? O////O

"Luki...?" AY NAKU! Lalo lang ako nahihilo sa kakaisip eh... -////-

Humiga ako sa kama... hawak-hawak ko pa din si Luka gamit ng right hand ko... Di naman siya ganun kalaki kaya isang kamay lang, ok na.

Pinatong ko ung left arm ko sa forehead ko... Randam ko, mainit parin me. =/////= Pinikit ko ung mga mata ko tapos agad ko rin to binuksan. Tinaas ko si Luka para tignan siya...

"Tomodachi..." tas napa buntong hininga nanaman ako. -////-

Nagside nalang ako at niyakap si Luka... pumikit ako uli.

"Luki" I whispered

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Binuksan ko ung mga mata ko. Kinabukasan na pala... tinignan ko ung orasan... hala, hapon na,

*knock knock*

You're the Reason I Changed [COMPLETE]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon