Part 5 : Όταν η Λία έχει τα νεύρα της...

46 6 9
                                    

Μεριά Λίας

Είμαι στο γραφείο του Λουντόβιχ και περιμένω να έρθει. Δεν φτάνει που με κουβάλησε μέχρι εδώ αλλά λείπει κιόλας! Και μετά φταίω εγώ που τον λέω βλαμμένο! Περιμένω μερικά λεπτά να έρθει και μόλις έρχεται βλέπω ότι είναι θυμωμένος. Μάλλον του έσπασα τα νεύρα, μα δεν με νοιάζει.

-Άργησες πάλι Λία... Ένα διάλειμμα πριν έπρεπε να ήσουν απ'έξω από το γραφείο μου! Έχω και άλλες δουλειές να κάνω δεν μπορώ να ασχολούμαι μονίμως μαζί σου.

-Ξέρω ότι σας αρέσει η εντυπωσιακή είσοδος, είπα να μην σας απογοητεύσω χαλώντας την όμορφη εικόνα που έχετε σχηματίσει για μένα.

-Την ενισχύεις κάθε μέρα την όμορφη εικόνα που είχα σχηματίσει από την αρχή όταν ήρθες εδώ. Ήσουν το πιο εκνευριστικό 11χρονο που έχω γνωρίσει, και πίστεψέ με είχες σκληρό ανταγωνισμό, με τόσα παιδιά στις φυλακές.

Αντί να του απαντήσω χαμογέλασα και τον κοίταξα προκλητικά, ήξερα ότι μπορούσα να του ανεβάσω την πίεση με μεγάλη ευκολία, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν ήθελα να το κάνω. Ήξερα από πριν ότι θα ακολουθούσε κήρυγμα μεγάλων διαστάσεων και σήμερα δεν είχα πολλή όρεξη. 

-Με φέρατε εδώ για κάποιο λόγο, θα μου πείτε επιτέλους τι θέλετε? είπα και έδωσα έμφαση στη λέξη επιτέλους. 

-Κάτι πήρε το αφτί μου για μια απόδραση, ξέρεις κάτι για την ημερομηνία ή το σχέδιο? Όχι τίποτα άλλο, αν συμμετέχεις να σε υπολογίζω στις δυνάμεις ανάκαμψης δηλαδή. Να ξέρω πόσους άντρες να φέρω για να τη σταματήσουν.

-Όχι, δυστυχώς για σένα δεν ξέρω. Όσοι το οργάνωσαν αυτό δεν με συμπαθούν πολύ μάλλον, τώρα τελευταία έχω μπλέξει σε αρκετούς καβγάδες, δεν θα με έβαζαν στο σχέδιο αν είχαν άλλη επιλογή. Από ότι φαίνεται έχουν, αλλιώς κάτι θα ήξερα. Το αν θα στο έλεγα ποτέ όμως δεν το σκέφτηκες... Δεν σου έχω πει ποτέ τίποτα, για κανέναν, γιατί θεώρησες ότι θα σου πω τώρα? Επειδή με άφησαν επιδεικτικά στην απ'έξω? Ας κάνουν ότι θέλουν, έτσι και αλλιώς τη γνώμη μου για το σχέδιο που έχουν την ξέρουν. Μπορεί να μην με συμπεριέλαβαν αλλά έχω τον τρόπο μου να μαθαίνω αυτά που θέλω, αν με φώναξες για να μάθεις πληροφορίες ξέχνα τες... Δεν θα σου έλεγα κάτι ακόμα και αν κινδύνευε η ζωή μου. 

-Χαλάρωσε Λία, μία ερώτηση έκανα. Ξέρεις, θεώρησα ότι τώρα που δεν έχεις και τόσους φίλους στη φυλακή ίσως ήθελες έναν σύμμαχο, εγώ έκανα μια ερώτηση γενικού περιεχομένου και προφανώς το αντάλλαγμα θα ήταν ίσως λίγη εύνοια. Αφού δεν την θες εμένα δεν με πειράζει. Έχω χρόνια ξέρεις να δω τέτοια αναταραχή στις φυλακές. Σαν να έχουν όλοι χωριστεί σε μέτωπα και τσακώνονται μεταξύ τους. Μπορεί να μην με αφήνετε να μάθω ακριβώς περί τίνος πρόκειται αλλά έχω και εγώ τις θεωρίες μου. Κάτι μεγάλο ετοιμάζετε και δεν μιλάω για την απόδραση, ίσως αυτή είναι το πρόσχημα για τους καβγάδες μα πιστεύω πως κάτι άλλο κρύβετε από πίσω εσείς. Σε ρωτάω γιατί γνωρίζω ότι ακόμα και αν δεν συμμετέχεις κάτι έχεις μάθει.

έναν αιώνα μετά (atla Fanfiction)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora