Psikiyatrist Yolu

Bu benim hikayem

İstanbul'un ıssız sokaklarında yürüyordum. Yalnızdım. Her zamanki gibi Yalnızdım simsiyah deri ceketimi giymiş, ellerim cebimde yalnız başıma yürüyordum. Olayım buydu benim;Yalnızlık... kalbim ona olan sevgim ve ben kalmıştık geriye bir anda hayatıma yepyeni birisi girsin diye umuyordum. duygularım hayalim ve umutlarımı değiştirecek biri uykum vardı. Gözlerime uyku çöktü. Tek görebildiğim yolun sonunda bir sahil olduğuydu. Deniz dalgaları sanki beni kendilerine çekiyordu koşarcasına yürüdüm oraya doğru... Bir Bank gördüm kendisinden destek alarak oturdum oraya. Bir anda evrenim karardı sanki...