La Drakaĉo

18 1 1
                                    

La lunlumo spegulas sur la skvamoj de la drakaĉo. Mi rigardas ambaŭ lin kaj mia glavon malantaŭ lin. La drakaĉo dancas kaj tordas, kaj mi staras senmove. Mia spiro estas eta kaj malforta; lia spiro estas bruta kaj peza.

Mia piedo tordetas sur la mola sablo.

Tuj, la drakaĉo saltegas al mi, kaj mi apenaŭ ne falas sur la tero.  Miaj piedoj pezigas kaj fortigas mian korpon.

Mi altigas miajn brakojn kiam mi ekvidas la voston, ĝi flugas kaj tranĉas la aeron, kaj frapas mian gambon. Mia korpo ŝancelas, mia gambo ekflugas supren. Mi aŭdas laŭtan tondron ene de mia kapo, kaj mi vidas nur mallumon.

Mia fina penso: mi devis esti panisto.

Etaj Rakontoj Esperantaj (Small Esperanto Stories)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora