10X10

9 3 0

by Nanbaka13

by Nanbaka13

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Jeleń urodził się w spokojnym lesie, otoczonym błogosławieństwem. Ptaki cicho ćwierkały, zapach trawy przenikał ziemię, a słońce ogarnęło ją, jak gdyby błogosławiąc. To były tak piękne narodziny, ale także początek smutnego losu.

Teraz przyzwyczajona do chodzenia i biegania, jak zawsze zwiedziła swoje cenne pole kwiatów. Rodzicom nie podobało się, że przybyła do tego miejsca, ponieważ wilki pozostały w pobliżu, ale jeleń nigdy nie widział wilków. Odwiedzała to miejsce codziennie, bez obaw. Na środku pola, otoczony pięknymi kwiatami, jeleń spojrzał na kwiaty i poczuł chwilowe wydłużenie. Właśnie kiedy miała coś przypomnieć, poczuła szelest z tyłu.

Jeleń znalazł nowego przyjaciela ukrywającego się za głazem. Po raz pierwszy się spotkali, ale z jakiegoś powodu czuła niezaprzeczalną radość. Być może dlatego, że po raz pierwszy spotkała kogoś w jej wieku. Ale ten przyjaciel był nieśmiały i nie chciał się do niej zbliżyć. Jeleń skacze po polu, próbując bawić się z tym nowym przyjacielem i przywitać go.

W końcu przyjaciel wydawał się dzielić jej radość. Jeleń i przyjaciel bawili się razem, ciesząc się z nowej więzi. Biegali wokół pola kwiatowego, aż zabrakło im tchu i wydawało się, że przyjaciel zmęczył się pierwszy. Przyjaciel położył się, aby się zrelaksować, a jeleń, czując się komfortowo i szczęśliwy z jakiegoś niewyjaśnionego powodu, położył się obok niego, mając nadzieję, że to szczęście będzie trwać wiecznie.

Czy to był sen? Ktoś kładł koronę kwiatową na głowie jelenia. Te dłonie były tak ciepłe, budząc w jeleniu poczucie tęsknoty i szczęścia. Jeleń bardzo chciał wiedzieć, do kogo należą te ręce. Gdy tylko uniosła głowę, by spojrzeć w górę, obudziła się z głębokiego snu. I z jakiegoś powodu zobaczyła swoich rozgniewanych rodziców tuż przed nią, ich oczy wypełniły się strachem, patrząc na jej nowego przyjaciela obok niej.

Po tym, jak jej matka przegoniła małego wilka, poważnie skarciła jelenia. Powtarzała raz po raz, że wilki są przerażającymi bestiami, które jedzą jelenie, i nigdy nie może się do nich zbliżyć. Jeleń czuł się jednak bardziej zasmucony tym, że nie był w stanie spotkać się z nowym przyjacielem, niż fakt, że był wilkiem. Nigdy wcześniej go nie spotkała, ale jeleń nie mógł zrozumieć, dlaczego tęskni za tym strasznym wilkiem.